GEÇMİŞ'İN GELECEĞİ

3.Bölüm

----Devam---
iki dk sonra kalın erkek sesi gelince kapıya doğru bir baktım ne göreyim whaattttttsss....
içeri ızbandutla girdi ne işi var bunun burda
-iyi akşamlar dedi elini uzattı
-iyi akşamlar buyrun lütfen içeri gelin( napıyon lan sen burada diyen içsesimi kesip onun burda ne işi var onu çözmeye çalışırken yaren açıklama yaptı..)
-abla ben öyle heryerden yemek yiyemiyorum bizim evde yardımcımız var çok güzel yemek yapar diye abime söyledim birşyler getirmesini hem ilaç falan içiceksin dışarıda ki yiyicekler iyi gelmez sana dedi
-anladım zahmet etmişsiniz buraya kadar buyrun geçin siz içeri ben sofrayı hazırlıyım o zaman dedim mutfağa gidecekken yaren önüme atladı
-yok yok abla sen otur ben hazırlarım zaten herşeyi getirmiş abim birtek servis açılacak
-olur mu öyle şey misafirsiniz siz oturun
-misafir mi aşkolsun abla daha az önce dedin ablan olarak görebilirsin diye
-olsun canım evime hergün mü geliyosun diye biz uzatırken ızbandut konuşmaya başladı
-yeter artık abartmayın iki tabak getirecek otur sen dinlen yaren hadi fırla getir iki tabak yiyelim ölücez açlıktan dedi ve ben ağzım açık onu dinlemeye devam ettim
-aç mı geldin yemekler bize değil miydi dedim
aslında kibar olmam gerekiyordu evime gelmiş davetsiz misafir sonuçta sonra sakin kalarak koltuğa ilerledim benim battaneyemin üstüne oturmuştu iyice sinirlendim sakinlik benim neyime
hızlıca üstüne atlayıp kaldırmaya çalıştım
-napıyorsun
-kalk kalk hemen ordan battaniyeme neden oturuyorsun
-ya bi dur çekme kalkarız alt tarafı bi battaniye üstüne sıçmadık ya
-çüş öküz bide sıçsaydın o benim bebeklik battaniyem oturamazsın üstüne kalk
-tamm tamm al battaniyeni dedi
ve yüzüme attı nedir bu adamın benimle derdi diye düşünerek battaniyeme sarıldım ve tekli koltuğa sıvıştım sadece kafam dışarıda kalacak kadar çektim battaniyemi üzerime dik dik bana bakıyordu bakışları çok garipti sert ama bi o kadar yumuşak ...bu adamın ismini bilmiyorum ben
-ismin ne
- Demir..Demir KARASU
-Demek karasu vayy yanlız ismini sordum sadece ismini soy ismini değil ismini
-tamam demir
-bende defne memnun oldum
-sağol dedi öküz ya sağol dedi
-kaç yaşındasın
-28
-tamm dedim sustum çünkü soğuk soğuk bakıyordu bende ilgilenmeyip kafamı çevirdim evimin bahçesine bakan büyük bir cam vardı cama doğru döndüm...
kendimi uçurumdaymışım gibi hissediyorum ölmek istiyor gibi ama ölemiyorum şuan evimde tam olarak tanımadıgım bir kız ve hiç tanımadıgım bi adam var bugün adamın belinde silah vardı korkup kaçtım ama o adam şuan evimde koltuğumda oturuyor ne kadarda normal bir durum olabilir ki olamaz işte ben yanlızım bir ailem olsaydı şuan bu durumda kendi evimde diken üstünde oturmazdım bir şekilde ailem yanımda olurdu..aklıma melek geldi size hiç melekten bahsetmedim değil mi bahsedeyim melek ben yurttan çıkmadan 2 yıl önce geldi el kadardı minnacık yüzü vardı  genç kızlar yemek temizlik çamaşır bulaşık işlerine gönüllü olurdu bizim yetimhanenin en güzel tarafda şu ki bebekken gelen çocuklara biz bakabiliyorduk gönüllü olarak tabiki orada bakıcılar vardı ama  biz ilgilenebiliyorduk melek yurda ilk geldiğinde el kadardı küçücük yüzü vardı ailesi araba kazasında vefat etmiş  onu  1 yaşına girmemişti müziktir kimliği yoktu 1 dem başlattılar yani 1 sene erkengörünüyor 4  sene boyunca ben ilgilendim arkadaş oldum abla oldum anne oldum herşeyi o an  onunla hissettim yaşadım  sadece bana anne dedi sonra sonra iyice dilini çözmeye başladı o yaşlarda annemin bana yaşattığı şevkatin özlemini yaşıyordum içimde o özlemi o minnacık bebeğe yaşatmak istemedim daha çok ilgilendim daha çok sevdim onu orada yaşım dolunca ayrılmak zorunda kaldık 20 yaşıma kadar hergün gittim onu görmeye sonra okul kurs vs derken gidemedim ama onu alacağıma söz verdim onu yanlız bırakmayacağıma söz verdimm çok uğraştım olmadı 3 ay önce falan özel bi avukat tuttum onu yanıma almak için evet o artık büyüdü derdini anlatabiliyor bu sene okula başlayacak o okula başlamadan onu almak istiyorum işlemler başlatıldı avukata göre kesin alacağız ama bakalım... ben meleğimi düşünmeye  dalmışken içerden çığlık koptu ben ne olduğunu anlamadan sesin geldiği yöne koştum evdekileri tamamen unutmuştum birden ayağı kalkınca başım döndü yere yığıldım demirin koşarak mutfağa gittiğini gördüm ve gerisi karanlık...