İşgal

Bölüm beş

Çok zordu.
Pizzacı eğitimi sadece bu kelimeler ile tanımlanabilirdi. Çok zor. Bora haksız değildi.
Vita'nın ofisinden çıktıktan sonra Bora onları kendi dairesine götürdü. Asansörle aşağı, yaklaşık 1000 kişilik yatakhaneye gittiler. Yatakhane aslında arı kovanına benziyordu. Yatakhane katı kuşbakışı bakıldığında bir güneşe benziyordu. Ortada herkesin çöplerini attığı geniş bol alan ve o alandan yatakhanenin silindirik duvarına uzanan belirli aralıklarla yerleştirilmiş 8 yol vardı. Pusulaya da benziyordu. Her yol ayrı bir duvara çıkıyordu. Duvarlarda ise merdivenler ve her merdivenin ucunda bir kapı vardı. "Burada 32 blok var." Dedi eliyle bir bloğu işaret ederken "her blokta 10 kat ve 100 sıra var. Benim evim 22. blok, 7. kat ve 99. sırada. Size anahtarımı da vereceğim. Şimdilik size yeni bir daire vermeye gerek yok. Benimle birlikte kalabilirsiniz." Onlara üzerinde yazılar olan bir kart verdi. Kartın üzerinde: Bora-22/7/99 (22-e) yazıyordu. Momo havalı diye düşündü. Ama daireye gitmek de bir işkenceydi. Bu kadar uğraştırıcı bir mekânın bir pizzacıyı her daim zinde, dinç ve antremanlı tutacağını iddia ediyordu Bora. ama Runo'ya göre sadece fazladan iş demekti.
Bora'nın dairesi çok dolu veya mükemmel değildi. Eve girdikleri anda ilk karşılaştıkları şey bir yığın kablo oldu. Ekranlar, monitörler ve klavyeler.Her yer onlarla kaplıydı. "Dağınıklık için kusura bakmayın. Evin diğer odaları yaşanılabilir. Merak etmeyin." Diğer odalar girişin tam aksine bomboştu. Bora onlara bir ranza getireceğine dair söz verdi. Diğer odalara da baktılar. Bilgisayar odası, küçük bir yatak odası, bir tuvalet(garip bir şekilde yanık pizza kokuyordu) ve geç saatlerde yemek yemek istersen kullanacağın bir mutfak vardı. Buzdolabından ibaret olan bu mutfak daha çok koridordaki göçüğe sokulmuş bir buzdolabına benziyordu. Bora'nın talimatıyla birkaç saat içinde odaya bir ranza geldi. Momo'nun üstte, Runo'nun ise altta yatacağı ranza odaya zar zor sığmıştı. "Bu sabah eğitime başlıyoruz." dedi bora yatmadan önce.