CHAPTER 12

50 0 0
                                    

Team KeshNik ulit. Cease fire muna mga Team BlaKesh! Babawi ako sa inyo, malapit na. HOHO.

Comment sa gusto magpa- dedicate :) Enjoy!

COMMENT///VOTE

COMMENT///VOTE

--------------------------

-Kesha's POV-

 

Ang sakit ng ulo. Nagising ako sa

Wtf.

Hindi ko kwarto to ah.

Tiningnan ko yung orasan at 7:30 na pala ng gabi.

Sht. Naalala ko si Tanya. Nasaan kaya siya?

Nasaan ba ko?

"Gising ka na pala. Nakita kitang nahimatay habang naglalakad ka kaya dinala muna kita dito." sabi ng isang babaeng mukhang kaedad ko lang.

Maganda siya.

 

"Kumain ka na? Kumain ka muna oh. Saan ka ba nakatira?"

.

"Ah, hindi na. Uuwi na ko. Baka kasi hinahanap na ko eh. Salamat ha. Ako nga pala si Kesha. Sige mauna na ko ha. Salamat ulit." sabi ko at umalis.

Hindi ko na tuloy naitanong yung pangalan niya.

Eh 5 blocks away lang pala to sa bahay namin. Hahaha. Epic,

Nandito na ko sa harap ng bahay namin.

Duneretso ako sa gardern sa backyard.

Gusto muna makapag isip isip.

"Kesha!" biglang may nag backhug sakin.

Sino to? si Blake? Hindi ganto ka clingy yon.

Hinarap niya ko sakanya at hinawakan yung mukha ko.

Si Nikko.

"Are you alright? Where have you been? I've been looking for you the whole day." sabi niya tapos niyapos niya ko.

Yun na yata ang pinakamahabang nasabi ni Nikko. Psh.

Ano ba to? Bakit ganito siya kaaalala sakin? Masyado naman niya sineseryoso yung arrange marriage namin.

Tss.

Inalis ko yung kamay niya.

"Okay lang ako."

"You sure? Have you eaten?" tanong niya.

Nag nodd naman ako.

"Bakit nandito ka pa? Asan si Tanya?" tanong ko.

"She's been crying the whole day because of you. She's in your room. Sleeping." sagot niya.

Halata mo pa din yung pag aalala sa kanya.

 

"Sige uwi ka na, pupuntahan ko muna si Tanya sa taas."

maglalakad na sana ko ng bigla niyang hawakan yung kamay ko.

 *tugtugtugtugtug*

Ano to? Parang may karera ng kabayo sa puso ko. Hindi naman ako ganto pag hinahawakan ni Blake yung kamay ko eh. -_-

"Kesha please. Let's try to work things out. Even just for Tanya. She needs us." seyosong sabi niya.

Siguro tama siya. Wala na din naman akong magagawa. Nandito na eh.

Mas hindi ko naman kakayanin na madamay yung bata ng dahil lang sa ayaw kong sundin yung gusto nila Mommy.

Siguro tama yung bigyan namin ng pagkakataon sila mommy, yung sarili namin. Para kay Tanya.

"We will, Nikko." ngumiti siya at tuluyan na kong naglakad papasok.

--------------

COMMENT///VOTE

COMMENT///VOTE

My Perfectly Imperfect Fiancee (KATHNIEL)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon