Eksik.

80 2 0
                                    

Eve geldiğinde hala o kızı düşünüyordu. İki kez otobüste karşılaşmışlardı sadece, bu çok normal bir şeydi. İş yerinin olduğu yerin yakınlarında bir yere gidiyor olabilirdi. İş yerinin yakınında bir üniversite vardı, oraya gidiyor olabilirdi. Evet, kesinlikle! O üniversiteye gidiyor olmalıydı çünkü elinde defterler vardı. "Ah saçmalama Ares! Her elinde defter olan üniversiteye mi gidecek?! Unut bunu." dedi kendine.

O kıza aşık olmamıştı, hoşlanmıyordu. Peki niçin onu gördüğü zaman garipsemişti? Aşık olmadığını çok iyi biliyordu, çünkü bir ilişkiyi yeni bitirmişti ve onu hala seviyordu. Tel tokayı eline tekrar aldı. Bir süre ona baktı ve gülümsedi. Acaba şu anda ne yapmaktaydı? Ve nasıl hissetmekteydi? Acaba aşık olmuş muydu başkasına? "Ah, Deniz!" diye geçirdi içinden. Deniz Ares'in sevgilisiydi, birbirlerini uzun zaman boyunca sevmişlerdi, fakat bu ilişki genel olarak Skype üzerinden yürüyordu. Geneli internet üzerinden yaşanan bu aşkı anımsamak onu üzüyordu. Yüreğinin bir parçası eksikti adeta, tamamlanmıyordu bir türlü.


Biraz müzik dinlemeye ihtiyacı vardı. Masasının üzerindeki telefonuna uzandı. Müzik listesini hızla aşağıya doğru kaydırıp, durdurdu. Deniz ile beraber hep böyle yaparlardı. Bazı alışkanlıklar halen yerli yerindeydi. Listede "Guns 'n Roses - Don't Cry" parçası denk gelmişti. Paketteki son sigarasını yaktı ve sakince yatağına girdi.

*Talk to me softly
There is something in your eyes
Don't hang your head in sorrow
And please don't cry.*

Ütopyalar İnsanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin