Sabah uyandığında sanki enerji ile dolmuştu Ares, hiç olmadığı kadar mutlu hissediyordu kendini. Yataktan çıktı bir şarkıyı mırıldanıyordu. Şarkının ismini anımsayamadı, olsundu. Duşa girdi ve daha sonra giyindi. Kendine her zaman gömleği yakıştırırdı. Siyah gömleğinin altına kot pantolonunu giydi ve kahvaltı hazırlamaya koyuldu. Kahvaltısını yaptıktan sonra otobüs durağına yürümek için evden çıktı.
Yürümeye bayılıyordu. Kısa mesafeli yerlere arabayla giden insanlardan adeta tiksiniyordu. Durağa vardığında saatine baktı, saat 08.45 idi. Eğer otobüs bir an önce gelmezse geç kalacak ve patrondan azar işitecekti. Patronu çok iyi bir insan olmasına rağmen çok disiplinli biriydi. Geç kalmalara asla müsamaha göstermezdi. Nihayet otobüs geldi ve onu geç kalmaktan kurtardı.
Fakat o da nesi? Yine mi o kız? Ama onun saçları mavi değil miydi? Uzun zaman aradan sonra kızı gördüğünde Ares çok şaşırdı, lakin artık "Mavi Saçlı Kız" değil Sarı Saçlı Kız olmuştu. Ares onu öyle görünce, bir an yanıldığını sandı. Kızın her zamanki gibi kitapları vardı. Ares bu sefer gerçekten konuşmaya karar verdi. Ama ne diyecekti? Direkt ona, sürekli onu otobüste gördüğünü söylese, onun gözünde kötü bir imaj oluşturabilirdi. Bunu istemiyordu. Belki "Merhaba" diyebilirdi. Ama cevap vermeme ihtimali de vardı, çünkü kızlar genelde kendilerine böyle yaklaşan erkeklere pek imkan vermezlerdi. Ares bunları düşünürken otobüs git gide durağa yaklaşıyordu. Ve geç kalmayı katiyen istemiyordu. Tüm cesaretini toplayıp kızın yanına doğru korkak adımlarla yürüdü.
