Τα λόγια εκείνης της γυναίκας δεν με άφηναν να ησυχάσω.
Τι εννοούσε; Τι θα συνέβαινε στο μέλλον; Θα έβλεπα ξανά τον Άντριου;
Τόσα πολλά ερωτήματα να με βασανίζουν.
"Λίριο" άκουσα την Έμμα να μου λέει βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.
"Έμμα μου, τι έγινε;" την ρώτησα.
"Σου μιλάω τόση ώρα, ήσουν αφηρημένη. Τι σκεφτόσουν ξαδέρφη μου;"
"Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον"
"Εσύ πάντα έλεγες να έχουμε πίστη και ότι Κάποιος θα φροντίσει για εμάς, για αυτό δεν πρέπει να ανησυχούμε. Τι έπαθες τώρα;"
"Έχουν γίνει τόσα πολλά. Οι ζωές μας ήρθαν πάνω-κάτω. Δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ, τι να κάνω, δεν ξέρω ποια είμαι, νιώθω τόσο παράξενα"
Η Έμμα μου έπιασε τα χέρια.
"Όταν ο Τζέιμς μου και τα παιδιά χάθηκαν ήμουν απελπισμένη, τρομαγμένη. Όλη μου η ζωή κατέρρευσε, αλλά εσύ με στήριξες. Έπειτα με έπιασαν και ήταν έτοιμοι να με κάψουν αλλά τα έφερε έτσι η ζωή και είμαι ζωντανή... ακόμη τουλάχιστον. Ο πατέρας μου νομίζαμε ότι είχε πεθάνει, αλλά είναι μαζί μας, ο Γκάμπριελ κινδύνεψε και εκείνος, αλλά τώρα είναι καλά. Όλα συμβαίνουν και όλα περνάνε και εμείς μερικές φορές πρέπει απλώς να αφήνουμε την ζωή να μας καθοδηγεί ή όπως θα έλεγες εσύ να αφηνόμαστε στο θέλημα του Κυρίου και να εμπιστευόμαστε την ζωή μας σε Αυτόν" μου είπε.
Την κοίταξα με θαυμασμό.
"Έχεις αλλάξει" της είπα.
"Όλοι αλλάξαμε Λίριο μου. Απλώς επαναλαμβάνω όσα μου δίδαξες. Με έμαθες να ελπίζω και όπως ήσουν δίπλα μου και εγώ τώρα θα κάνω ότι μπορώ για σένα. Κάνε κουράγιο"
Την αγκάλιασα.
"Σε ευχαριστώ" ψιθύρισα
"Τίποτα καλή μου. Όμως οι Δρυίδες ετοιμάζουν φαγητό και πεινάω σαν λύκος. Τι λες να πάμε;"
****
Είχαμε κάτσει γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι.
Έριξα μια ματιά στον Γκάμπριελ. Φαινόταν ξανά δυνατός και υγιής. Ήμασταν τρεις εβδομάδες μαζί με τους Δρυίδες οι οποίοι μας δέχτηκαν κοντά τους με μεγάλη χαρά. Όλοι αισθανόμασταν ευγνωμοσύνη και τους εμπιστευόμασταν. Ακόμη και ο πατέρας Ρίτσαρντ ήταν λιγότερο επιφυλακτικός πια.
Αρχίσαμε να τρώμε το ελάφι που είχαν μαγειρέψει το οποίο ήταν πεντανόστιμο.
"Πολύ ωραίο" είπε ο Γκάμπριελ.
YOU ARE READING
Στα χρόνια του Μεσαίωνα
Historical FictionΕίδα τον τόπο που μεγάλωσα να γίνεται στάχτη, σκότωσαν μπροστά στα μάτια μου τους δικούς μου και με πήραν σκλάβα. Υπηρετώ τον άρχοντα που κατέστρεψε την ζωή μου και η μόνη μου παρηγοριά είναι ότι μια μέρα θα μπορέσω να ξεφύγω από αυτό τον εφιάλτη κ...
