Kar her geçen saniye hızını ve şiddetini arttırmaya devam etti. Güçlükle attığı her adım sonunda daha çok korkuyordu. Korkuyordu çünkü annesinden ona kalan son bir yaşam umudu olan küçük bir kuştu. Sadece küçük bir kuş değildi onun için anlaşılan,anılar vardı annesi ile elleriyle besledikleri yaşanmışlıkları barındıran bir kuştu.
Korku dolu adımlar sonunda dış kapıya ulaşmıştı. Havadaki soğukluğun vermiş olduğu bir titreme ve içindeki o garip duygular onu çok etkilemiş ve anahtarı kapıya takmakta zorlanıyordu. Nihayet bunuda başarmış koşarak merdivenlerden çıkmaya başlamıştı koşuyordu çünkü çok değişik hisler içindeydi ilk defa böyle duygular yaşıyordu. Çelik kapıyıda açtıktan sonra sessizliğin içinden gelen bir ses duydu biri yardım istercesine bağırıyordu sanki daha çok korkmaya başladı ve daha hızlı adımlarla odasına gidip kuşun olduğu kafese baktı elleri titriyordu ve gözlerine inanamadı sanki Bayılacaktı ama bayılmaması gerekiyordu ne yapacağını bilmeden bir makas aramaya başladı fakat makası ne yapacaktıı ?
