T♡ the Heaven

Episode-1

မိုး​ေရမ်ားၾကားထဲ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္ မတ္​တပ္​ရပ္​​ေနသည္​။ နီရဲမို႔အစ္​​ေန​ေသာမ်က္​လံုးမ်ားက သူမည္​မ်ွငိုထား​ေၾကာင္​း ထင္​ရွား​ေစသည္​။​​ေျမပံုမို႔မို႔​ေလးက​ေတာ့ သူနွင္​့မဆိ္ုင္​သည္​့အလား မိုး​ေရစို​ေန​ေသာ ပန္​းစည္​းမ်ား​ေနာက္​တြင္ ၿငိမ္​းခ်မ္​းစြာ လဲ​ေလ်ာင္​း​လ်က္​။ကိုင္​ထား​ေသာ ​ေလး​ေထာင္​့မွန္​​ေဘာင္​နွင္​့ ဓာတ္​ပံု​​ေလး လြတ္​က်သြားၿပီး ​ေကာင္​​ေလးလည္​း ဒူး​ေထာက္​လ်က္​သားလဲက်သြားသည္​။​

​အ​ေနာက္​မွရပ္​ၾကည္​့​ေန​ေသာ​ ေကာင္​ေလးက ငို​ေန​ေသာ​ေကာင္​​ေလး ​ေဘးတြင္​ထိုင္​ခ်လိုက္​ၿပီး ပခံုးကိုလက္​ျဖင္​့အသာအယာကိုင္​ရင္​း ​ေျပာလိုက္​သည္​။​

​"ေတာ္​​ေလာက္​ၿပီ သြားရ​ေအာင္​hyung။ hyungဘယ္​​ေလာက္​ငိုငို ဦး​ေလးက ျပန္​ရွင္​လာမွာမွ မဟုတ္​ေတာ့တာ။"

"မင္​း..မင္​းက ဘယ္​သူလဲ" luhan ငိုရလြန္​းသျဖင္​့ လည္​​ေခ်ာင္​းတစ္​ခုလံုး နာက်င္​အက္​ကြဲ​ေနၿပီး စကားသံက တိုးလ်​​ေဖ်ာ့​​ေတာ့​ေနသည္​။

"hyung ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို မမွတ္​မိ​ေတာ့ဘူး​ေပါ့ sehun ​ေလ Oh Sehun"

"aww hak..hak....​အေဖ့ရဲ႕အခ်စ္​ဆံုး သူငယ္​ခ်င္​းႀကီးရဲ႕သားပဲ ကိုယ္​့သူငယ္​ခ်င္​း​ေသတာ​ေတာင္​ သတင္​း​တစ္​ခ်က္​​ေမး​ေဖာ္​မရတဲ့ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းႀကီးေပါ့"

luhan မ်က္​ရည္​မ်ားၾကားမွ နာနာၾကည္​းၾကည္​း ၿပံဳးလိုက္​ၿပီး

ပခံုး​ေပၚတင္​ထား​ေသာ sehun လက္​ကို ပုတ္​ခ်ရင္​း​ေျပာလိုက္​သည္​။

" ကြၽန္​​ေတာ္​့ အ​ေဖကိုယ္​စား ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ hyung ရယ္​

ဒါ​ေပမဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေတာ့ မမုန္​းလိုက္​ပါနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔​ေတြ ငယ္​ငယ္​တုန္​းက အတူကစားခဲ့ၾကတာ​ေတြ ​​ေပ်ာ္​ခဲ့ၾကတာ​ေတြ မမွတ္​မိ​ေတာ့ဘူးလားဟင္​"