Taehyung ile hayal et

Bölüm 7

Tae: Evet biraz ciddiydim... off tamam SENİ GERÇEKTEN ÇOK SEVİYORUM.

Melek: Ne?! o zaman neden şaka yaptığını söyledin?!

Tae: Çünkü korkuyordum.

Melek: Neden?!

Tae: Benden soğuyacağından korkuyordum.

Bir kaç dakika hiç konuşmadık ve Tae beni çok şaşırtan bir soruyla sessizliği bozdu.

Tae: Benimle çıkar mısın?!

Melek: Şey... Tae bak, seni üzmek istemiyorum ama ben sana hiç o gözle bakmadım yani ben seni hep bir arkadaş olarak gördüm bu yüzden... bilmiyorum.

Tae: Peki, seni zorlamicam ama olur da bir gün bana aşık olursan ben her zaman seni beklerim.

Melek: Peki...

Tae: Üzgünüm benim gitmem lazım, seni eve bırakayımmı?

Melek: Yok saol, ben giderim.

Tae: Off, şimdiden başladık.

Melek: Tae ben seni üzmek istememiştim...

Tae: Sorun değil, neyse sonra görüşürüz.

Tae arkasını dönüp hızla oradan kayboldu. doğrusu çok üzülmüştüm, yani ben Taeye hiç aşk gözüyle bakmamıştım ve bana aşık olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti ve onu üzdüğüm için kendimi çok kötü hissediyorum... eve geldim ve pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım. Taeyi düşünmeye başladım, aslında yakışıklı biri ve beni hep koruyor diye düşündüm sonra bu düşüncelerden sıyrılmaya çalışarak yastığıma sarıldım ve uyuyamadım. bir türlü uyku tutmadı, sürekli Taeyi düşünüyordum derken sonunda uyumuşum.

--------------------------------------------------------------

Sabah olunca kalkar kalkmaz aklıma dün geldi ve büyük bir iç çektim. yatağımdan zorla kalktım, bu gün hiç okula gidesim yoktu. açta değildim, okul formamı giyip bir şey yemeden evden çıktım ve okula gittim. Sınıfa girip sırama oturdum ve dersin başlamasını bekledim. dersin başlamasına beş dakika kala sınıfa bir kız girdi. sanırım yeni gelmişti, onu hiç görmemiştim. kız bana doğru yaklaştı ve "yanına oturabilir miyim?" diye sordu bende "oturabilirsin" dedim. kız yanıma oturdu ve kendini tanıttı.

"Merhaba benim adım Eun."

Melek: Ben de Melek.

Eun: Tanıştığımıza memnun oldum, türkmüsün?

Melek: Evet, bana Angel diyebilirsin.

Eun: Peki, Angel.

Mutluydum, sonunda bir kız arkadaşım olmuştu ve çok iyi birine benziyordu. akşama kadar Taeyle hiç görüşmedik ve ben onu şimdiden özlemiştim. akşam olunca Eun benim üzgün olduğumu anlamıştı.

Eun: Neyin var? sabahtan beri çok az güldün.

Melek: Boş ver ya konuşmaya değmez.

Eun: Eğer bir sorun varsa benimle paylaşabilirsin, kimseye söylemem.

Melek: Peki, anlatıyorum.

Euna yaşadıklarımı anlattım.

Eun: Yani, sen ondan hoşlanmıyor musun?

Melek: Bilmiyorum..

Eun: Ne demek bilmiyorum.

Melek: Yani.. bilmiyorum çünkü... of tamam bel ki azıcık hoşlanıyor olabilirim çok azıcık ama bundan emin değilim. 

Eun: Eğer emin değilsen ondan hoşlanıyor olabilirsin. eve gidince bunu iyice düşün, belki onu seviyor olabilirsin. 

Melek: Peki, bunu düşünücem.

Okul kapısından çıkarken Taeyi gördüm ve hemen yanına gittim.

Melek: Merhaba, nasılsın Tae?

Tae: İyi, sen?

Melek: Bende iyiyim. bu gün neden yanıma hiç gelmedin?

Tae: Şeyy...

Melek: Tamam, söylemene gerek yok. bu gece iyice düşünücem.

Tae: Neyi düşünücen?

Melek: Boşver. yarın görüşürüz.

Tae: Görüşürüz.

Hızla oradan ayrıldım ve eve gittim. Üzerimi değiştirdim ve kendimi yatağa attım. Taeyi düşünmeye başladım. aslında nedenini bilmiyorum ama onu her görüşümde, her düşündüğümde kalp atışlarımın hızlandığını hissediyorum ve onun yanında olduğumda kendimi müthiş hissediyorum. sanırım onu seviyorum ve bunu şimdi anlıyorum.