OLMAYACAK BİR HAYAL

MESAJ

  Zorda olsa kalkabildim ve okula gitmek üzere giyindim. Aynanın karşısına geçtiğimde kendime bakmak istemedim. Her sabah böyle oluyordu. Sabah kalktığımda neden bu kadar çirkin oluyorum?  Her sabah çirkin olur mu bir insan? Ben olabiliyorum. Gece nasıl yatıyorsam artık. Hazırlanmam bir yarım saat sürdü. Uykulu olduğun için biraz yavaş hareket ediyor olabilirim. Saçlarımıda yaptıktan sonra aşagıya indim. Annem kahvaltıyi hazırlamıştı. İçecekleri dolduruyordu. Ben mutfağa girince bana bakıp "Günaydın doğum günü çocuğu" dedi. Bende gülümseyerek "Günaydın" dedim. Hala konumuz doğum günüydü anlaşılan. 2 kisilik masadaki sandalyelerin birine oturdum. Aklıma yine dün mutfakta olanlar geldi. Mert, Mert'in beni öpmesi, bunu Ukala'nın görmesi vs. Sanırım ben ukala'dan hoslanıyorum. Yada yok ya ne hoşlanması, o kendini beğenmişden kim hoşlanırki..

Bunları düşünürken kahvaltımı yaptım. Annem beni düşünceli görmüş olacak ki kahvaltı boyunca bana baktı. Anneme bir öpücük verdikten sonra okula gitmek üzere evden çıktım. Okulum evimize 10,15 dakika olduğu için bence servise -binmem için annem çok ısrar etsede- boşuna para vermemize gerek yoktu. Hem yürümek daha sağlıklı değil mi..

Ayakkabılarımı giydikten sonra kulaklığımı takıp hareketli bir şarkı açtım. Hani müzik listenizde birçok şarkı olmasına rağmen bi şarkıyı hiç durmadan günlerce dinlersiniz ya bu şarkı benim için öyle bu sıralar.. Ne zaman dinlesem dans etme isteği uyandırıyordu bende. Sokakda dans edemeyeceğime göre sadece sarkıyı mırıldanmakla yetindim.

Şarkıyı tam 3 kez ardarda dinledim ve birinin omuzuma dokunmasıyla irkildim. Kulaklıklarımı çıkardım. Arkamı döndüğümde gözgöze geldik. Onu görmeyi beklemiyordum. Ama dünden sonra beni dinlemediği için ona açıklama yapmam gerektiğini düşünüyordum. Beyefendi dün beni dinleme zahmetinde bulunmadığı için açıklama yapamamıştım. Daha doğrusu beni dinlemek istemediğini söylemisti. Özgüven patlaması yaşayan insanları sevmediğimi söylemişmiydim. Her ne kadar sevmesem de onlar gelip beni buluyorlar. Bu seferde ben mi arkamı dönüp gitsem?  Evet en iyisi hemen arkamı dönüp müziğimi dinlemeye devam edeyim. Arkamı döndüm ve kulaklıklarımı tekrar kulağıma taktım. Neden geldiki? Bir daha gelmeyebilirdi. O olaydan sonra benim yüzümü görmek istemez diye düşünmüştüm. O lanet olası doğum günü olmasaydı bunları yaşamamış olacaktık. Ama Ukala'yla da tanışmamış olacaktık. Herneyse konumuz bu değil. Bu servis nerede kaldı acaba? Kolumdaki saate baktım. Servisin gelmesine daha 7 dakika vardı. Zaman hiç geçmiyor. Herzaman geç kalan ben bugün evden erken çıkmıştım.Ukala önüme geçti, kulaklıkları yavaşça kulağımdan çıkardı. Ben mi? Sadece onu izledim. Sonra konuştu. Beni dinlemeden gittiği için bir özür borcu vardı bana.

  "Konuşmamız gerektiğini düşünüyosun?" Evet. Aslında sadece sen beni dinlesen iyi olur.

   "Aa öylemi dün beni dinlemeden arkasını dönüp giden çocuğa ne oldu?"

Tabikide ona herşeyi-Mert'in beni zorla öptüğünü-anlatacaktım. Aslında bunu ona söylemiştim ama o zaman sigarasını içmekle meşguldü. Şimdide sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyor.

   "Peki özür dilerim hanımefendi. Çok istiyorsan anlatabilirsin ama bence gerek yok."

  Sizcede fazla sakin değil mi? Nasıl gerek yok. Merak etmiyormusun yani? Anlatacağım tabiki.

   "Bak, beni yanlış tanımanı istemem. Herşeyi anlatsam daha iyi olur." Sadece beni yanlış tanımasını istemiyorum o kadar. Tabikide başka bi derdim yok.

   "Herşeyi biliyorum."

Nasıl? Bu cocuk benimle ilgili olan herşeyi nereden öğreniyor ? Peşime adam felan takıyor olmasın?

  "Hayır hiç birşeyi bilmiyorsun. Mert beni bir anda öptü. Yani ben ona karşılık vermedim. Gerçekten ben ona karşı bişey hissetmiyorum. Hem öpüşmeyi bile bilmiyorum. Sen yanlış anladın."  

Umarım bana inanır. Sana güvenmek istiyorum Ukala. Beni önemsiyorsan bana inanmalısın lütfen. 1 dakika ben 'öpüşmeyi bilmiyorum' mu dedim. Olamaz. O cümleyi söylemiş olamam. Şuan yüzüme ateş toplarının hücum ettiğini hissedebiliyorum.

  "Bunları biliyorum. Anlatmana gerek yok demiştim ve biliyorum öpüşmeyi bilmiyorsun."

Güldü. Bana güldü. Kıpkırmızi oldum. Lanet olsun. Bu kadar sakin davrandığına göre gerçekten bunları biliyordu. Kafamı aşağıya indirdim.

  "Gerçekten mi?"  Eliyle kafamı kaldırdı ve kuru dudaklarını ıslatıp gözlerimi gözlerine sabitledi.

  "Evet, servisin geliyor. Okuldan sonra görüşürüz. Kendine dikkat et." 

  'Okuldan sonra görüşürüz' mü? Neden görüşüyoruz? Bu çocuk ne sanıyor kendini? Sevgili olduğumuzu felan mı? Hem ben bu utançla onun yüzüne bidaha bakabilirmiyim bilmiyorum.

      Söylenirken servise bindim. Kulaklıklarımı tekrar taktım. Hicbirşey düşünmemeye çalışıyorum ama olmuyor. Ukala aklımdan çıkmıyor. Öpüşemediğimi bile biliyor.

Okula geldiğimizce bugünkü derslerin çok sıkıcı olduğu aklıma geldi. Gerçekten derslere girmek istemiyorum. Arkamdan birini adımı söylediğini duydum ve arkamı döndüm tabikide Yağmur'du. Birbirimize sarıldık ve işte başlıyoruz.

  "Naber?"

Yağmur konuşmayı seven birisidir. Hergün birçok konuyu bana anlatır. Ben çoğunu dinlemiyorum tabii. Okuldaki herşeyden haberi vardır. Yani biraz dedikoducu.. Aslında bu huylarını sevmiyorum ama Yağmur iyi kızdır. O yüzden en yakın arkadaşım.

  "Daha iyiyim senden naber?"

Gerçekten bugün hiç dedikodu dinleyecek halde değilim.

    "Iyi. Biliyomusun? Neler olmuş neler? Görkem'le Betül ayrılmışlar. Betül, okula yeni gelen çocuk varya adı neydi? hmm.. hah Selim, onunla aralarında biseyler olmuş. Zaten Betül'ü sevmiyordum. Bence iyi olmuş. Sen ne düşünüyorsun?"

  Yağmur lütfen bana anlatma şunları. Bizene kim kimle ne yapmış? Yağmur kendi kendine konuşuyorken bende telefonumu sessize almak için cebimden çıkardım. Bu arada bana mesaj geldi.

"Hmm.. şey hıhı bencede iyi olmuş"
Deyip Yağmuru geçiştirdikten sonra telefonuma gelen mesajı açtım.
Mesaj telefonumda kayıtlı olmayan bir numaradan gelmişti. Aklıma hemen ukala geldi nede olsa benimle ilgili herşeyi biliyor kendileri. Mesajı okumaya başladım.
"Numaramı kaydetsen iyi olur seninle sık sık mesajlaşacağız :)"
Buda kim böyle? Bide gülücük koymuş. Mesajlaşacağımızı hiç sanmıyorum.