OLMAYACAK BİR HAYAL

Öpüşmek mi? O da ne?

(Selamlar.. Bu yazılı haftası beni öldürüyor be sizde öylemisiniz? Saçma bi soru oldu kim yazılıları severki. Bölüm birazcık gecikti ama umarım beğenirsiniz. Bide yorum yapsanız harika olur. Keyifli okumalar..)

  "Evet senin doğum günü partilerini felan sevmediğini biliyorum ama çocuk öyle konusunca bişey diyemedim"

Nasıl yani tanımadığımız,yeni gördüğümüz, birazcık tuhaf görünümlü ve ukala çocuk senle ne konuşmuş olabilir? Hemde benim hakkımda? Parti hakkında? Düşündümde bu çocuk benim hakkımda bu kadar şeyi nerden biliyor? Ve ben onun adını bile bilmiyorum.

   "Bana şunu düzgünce anlatırmısın?"

Benim bunu en ince ayrıntısina kadar öğrenmeden susmayacağımı bildiği için itiraz etmeden anlattı.

  "Ya iste bize geldi. Evimi nerden biliyo? Beni nerden tanıyo? Bende bilmiyorum. Senin için böyle şeyler yapacağını felan anlattı. Kaç kere sordum kimsin diye ama cevap vermemek için her defasında konuyu değiştirdi. Bende partiye felan bisey diyemedim. Senin partileri sevmediğinide söyledim ama dinlemedi. Ne yapmaya çalıştığı hakkında gerçekten bir fikrim yok." 

Gerçekten ne yapmaya çalışıyor acaba? Neden böyle bisey yapıyorki?

   "Anladım. Neden böyle bişey yapıyorki? Herneyse aslında partim o kadarda kötü değil ha?" Koca bir sırıtmayla Yağmura baktım.

   "Evet harika bir parti haydi aşağıya inelim." Deyip göz kırptı.

   "Sen in ben geliyorum. Biraz makyaj tazeyeyim." Tekrar koca bir sırıtma..

  "Tamam bekliyorum aşağıda.."

Yağmur odadan çıktıktan sonra biraz düşündüm. Bu çocuk neyin nesiydi böyle? Ben kendi hayatimdan memnundum. Böyle bir sürprize gerek yoktu. Ben kendime hediye alıp mutlu olabilirdim.

    Odamın kapısi tekrar açıldı

Bir çift göz odamı süzdükten sonra bana çevrildi. Odamda-duvarlar hariç- koyu renkler ağırlıktaydı. Duvarlar klasik beyaz rengiydi. Devasa büyüklükteki gardolabım siyah renkti. Makyaj masamda..  bilgisayar masası siyah-beyaz renkti. Yatak örtüm yine siyah beyaz dama desenliydi. Perdelerde siyah değildi tabiki . Beyazdı. Duvarlarda vazgeçemediğim bi kaç tablo vardı. Ve çok hoş duruyorlardı. Bence bir odada olmazsa olmaz resim veya tablodur. En sevdiğim renk siyah olduğu için odamın bòyle olmasını ben istemistim. Tüm siyah olunca oda çok boğuk olurdu bu yüzden aralarda beyaz kullanmak istedim.

Ukala odamda ağır ağır dolaşmaya başladı. Duvardaki tablolara göz gezdiriyordu. Elindeki kutuya gözüm takıldı. Hediye vermeye gelmisti anlaşılan..

  "Odan güzelmis. Siyah rengini bende severim."

Önemli olan benim sevip sevmemem değil mi? Sevinmemi mi bekliyosun? Siyah rengini sevdiğini öğrendim artık rahat uyuyabilirim evet.

   "Herşey için teşekkür ederim. Aslında bunların hiçbirine gere-"

Ben konuşmamı bitirmeden yanıma gelmisti ve baş parmağını dudağıma koyup beni susturdu.

   "Eğer beğenmediğini söylersen bu ilk ve son olur."

Neden bu kadar yakındık biz? Bana birisi açıklasın. Böyle mantıklı düşünememki ben.

   "Ben şeyy.."

Konuşmaya başlamamla dudaklarımızın birbirine dokunmasi bir oldu. Sıcak dudakları benimkileri emerken öpüşmeyi bilmediğimi hatırladım. Rezillik! İlk öpücüğünü tanımadığım tuhaf görünümlü ukala çocuktan alarak tarihe geçebilirim şuan. Acemi bi şekilde öpüşemediğimi farkedince kendini yavaşca geri çekip gülümseyerek alnını alnıma koydu. Hadi ama böyle çok tatlı oluyordu. Kızarmaktan domatese dönmüş olabilirim şuan. Kendime inanamıyorum.

   "Se-sen ne yapıyorsun?"

Ellerimle göğsünden ittirerek kendimi uzaklaştirmaya çalıştım. Beni belimden yakaladı ve tekrar kendine yaklaştırdı. Ne yapmaya çalışıyorsun sen?

   "Biraz sakin olurmusun?"

Ben ne yaptığımı bilmiyorum sen bana sakin olmamı söylüyorsun. Tabi sen kim bilir kaç kişiyle öpüşmüşsündür? Ben ilk öpücüğümü senden almayı istiyormuyum bakalım? Bi sorsaydın keşke. Evet sorsaydı izin vermezdim ama konumuz bu değil. Burada bir *dipnot* geçelim: Erkeklerin düşünme kabiliyeti pek gelişmemiştir. O yüzden odundurlar ve kızları hiç düşünmeden kırabilirler. Yani bu normal bişey, tüm erkekler böyledir.

   "Şuan ne yaptığını farkındamısın? Ben sana söyleyeyim. Beni öptün. Ve beni ilk öpen kişi bana acıyan,adını bile bilmediğim ve ukala bir çocuk. Ne yazık demi? Istediğini aldıysan sende gidebilirsin."

Sinirlenmiştim. Ve sinirlendiğimde böyle oluyo biliyosunuz. Kendimi gercekten kötü hissediyorum. İçimi döktügüme göre artık yalnız kalmak istiyorum gerçekten. Beni sessizce dinleyen ukala ben susunca konuşmasi gerektiğine karar verdi galiba.

   "Hiçbir yere gitmiyorum. Sana acıdığım falanda yok. Kendine gel. Senin için yaptıklarıma bir bak. İlk defa birisi için böyle birşey yapıyorum. Aşağıdaki insanları sen mutlu ol diye çağırdım. Bunları kim sana yapar? Dur ben söyleyeyim. Seni önemseyenler, senin mutlu olmanı isteyenler, SENİ SEVENLER.."

Donmuş kalmıştım. Gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum. Bunları ukala mı söyledi? Beni önemsediğini , beni sevdiğini?? Ilk defa bir erkek bana böyle birşey söylüyordu. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Ona bir kaç dakika donuk donuk baktım. Söylediklerini düşünüyordum. Ve ne diyeceğimi. Söylediklerinde o kadar ciddiydi ki. Sanki o konuştuktan sonra tanıdım onu. Böyle bir cevabın gerçekten tam düşündüklerimi yansıtacağını düşündüm ve ona yavaşca yaklaştım. Ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. Bende bilmiyordumki ne yaptığımı. Elini tuttum ve belime yerleştirdim. Aramızdaki tüm mesafe kapanınca yüzüne baktım. Tabiki oda bana bakıyordu. Birden dudaklarına yapıştım. Önce biraz şaşırdı. Bu hali çok komik. Gülmemek için kendimi zor tuttum. Biraz şaşıdıktan sonra bana karşılık verdi. Bu çok değişik ve güzel bir duyguydu. Yumuşak ve yavaş öpüyordu. İçimde tam karnımın olduğu yerlerde bombalar patlıyormuş gibi değişik bir his vardı. Umarım beni gerçekten önemsiyordur. Ona güvenmek istiyordum hatta biraz güvenmeye başlamıştım bile. O yüzden böyle bişey yaptım zaten. Yoksa tanımadığım birini neden öpeyim ki? Burada da bir *dipnot* eklemek istiyorum: Söylermisiniz neden kızlar bu kadar çabuk güvenir bir erkeğe? Onu öptü diye mi? Kız olmak zor..

Nerde kalmıştık. Evet onu öptüm ve daha iyi hissetmeye başladım. Oda bundan memnun gibiydi. Geri çekildi ve koca bir sırıtan surat.. Bende ona güldüm. Hala gülerken konusmaya başladı. Biraz da alay eder gibi..

    "Bu da ne demek oluyor böyle?"