another dad

Hoofdstuk 2

Ja, nu drie dagen later en nog maar 2 reads. en 1 daarvan is er van mij. Dus nu ik het voor bijna niemand schrijf is het wel wat minder leuk om te doen... but jah, me hoofd zit vol met inspiratie. Let's begin !

---------------

Ik lig huilend op me bed. Ik begin nu echt te beseffen, na 1 uur alleen maar geschreeuw van beneden te horen, dat ik het verpest heb voor mijn ouders. Me vader komt naar boven en ik hoor hem zijn slaapkamer deur open doen. Hij zit er voor 1 minuut en loopt dan opeens naar mijn kamer. "Het is goed dat je het hebt gezegt. Ik had het wel  verwacht van je moeder, ze is altijd al zo geweest. Over een maand hoop ik dat ik weg ben." Zegt hij. "maar... ik wil je niet kwijt". Ik probeer nu nog me tranen in te houden, maar als ik zie dat me vader ook tranen in zijn ogen krijgt moet ik toch huilen. "Mama bedoelde het misschien niet zo, ga het snel goed maken met mama." zeg ik snel uit paniek en duw mijn vader de kamer uit. "Denk je nou echt dat ze het niet zo bedoelde, je moeder is vreemd gegaan! Je snapt er helemaal niks van, hou je er voortaan maar buiten!" Zegt hij wanneer hij naar beneden loopt. Ik begin me te vervelen op me kamer en ik begin me ouders af te luisteren. "Ik wil scheiden. Ik zoek wel iemand anders, want elke man is beter dan jou. Over 2 weken ben je weg oké?" hoor ik mijn moeder zeggen. Ik loop zacht de trap af en loop de keuken in, maar ik hoor me moeder komen en ik bedenk me net dat ik al hoor te slapen. Snel deuk ik onder de tafel die in de keuken staat. Wat? me moeder pakt een fles met drank, welke drank het is kan ik niet zien maar het zit in een blikje. Ze maakt het blikje open en gaat zitten op de tafel. Ik hoor ondertussen iemand het huis uit gaan. Dat zal mijn vader wel zijn. Het is toch raar dat me vader weggaat terwijl mijn moeder alles verkeerd doet? Inmiddels heeft mijn moeder ook gemerkt dat mijn vader weg is en ze belt iemand. Wie is dat nou? "Ja hij weet het, over 2 weken is hij het huis uit." Mijn moeder klinkt veel te blij na dit alles. maar niet voor lang, want opeens hoor ik haar schreeuwen. "Wat!? waarom ben je niet blij dat we bij elkaar mogen zijn en niet stiekem meer hoeven te doen? Waarom wil jij mijn dochter niet ontmoeten?" Wat is dit nou. Betekent dat nou dat ze boos op elkaar zijn? "Ik hou van je, dit kun je me niet aan doen. Je wist dat ik uiteindelijk een echte relatie wou beginnen met je! Ik hoef je niet meer te zien lul!" schreeuwt ze nog en hangt dan op. me moeder loopt naar de woonkamer toe en ik grijp mijn kans en ren snel naar boven toe. Ik pak mijn mobiel en bel me vader. Hij neemt gelijk op. "DIE VIEZE MAN IS WEG, SNEL KOM NAAR HUIS. MAMA EN DIE MAN HEBBEN EEN PUNT ER ACHTER GEZET." Zeg ik blij. "Nee schat, Je weet het niet. Maar dit is al eens eerder gebeurt. Het is klaar met je moeder." Hij klinkt echt heel depressief. Ik denk na over wat hij bedoelt. maar voordat ik wat terug kan zeggen heeft mijn vader al opgehangen. Dat betekent dus dat mijn vader weggaat. Het enige wat ik nu nog doe is huilen. Als ik na tien minuten nog steeds huil loop ik naar me moeder toe. Wanneer ik langs de keuken loop zie het lege blikje op het aanrecht staan. Ik gooi hem in de prullenbak, voor het geval mijn vader nog thuis komt ofso. maar dan zie ik er nog 3 andere in liggen. Ik pak ze eruit en loop boos naar me moeder. "WAT IS DIT?" vraag ik aan me moeder. Op dat moment zie ik dat ze haar make-up aan het doen is. Ze doet net alsof ze het niet gehoord heeft en doet haar jas dicht. Ik vraag het nog een keer "Hallo? Wat is dit mam?" Ze loopt naar me toe. "Hoor je niet allang te slapen? Nu naar boven!" Mama pakt alle blikjes uit mijn hand en wijst naar boven met een boos gezicht. Het maakt me niet meer uit wat ze doet. Ze zoekt het maar lekker uit. Dus ik loop stampend naar boven. 20 minuten later hoor ik opeens de voordeur dicht gaan. Jahoor, ze is weg.

---------

Ik weet dat jullie lang gewacht hebben, maar hier is eindelijk het 2e hoofdstuk! Ik begin ook gelijk aan hoofdstuk 3, zodat het niet weer zo lang duurt.