Naughty Cat Jenlisa

#12#Buluşma

Paragraf araları yorum yapın please!
Bu arada şarkıyla okuyabilirsiniz.

Havalimanından çıkıp otoparka gittim. Babam burası için araba almıştı. Otoparkta babamın söylediği plakayı bulup arabayı çalıştırdım. Koredeki arabamın aynısının bir üst modeliydi.

Otoparktan çıkıp, şehir merkezine 15 dakika uzaklıkta olan dubleks villama gittim. Arabayı alt otoparka bıraktım ve cebimden anahtarları çıkarıp evin kapısını açtım.

Ev tahmin ettiğimden çok daha büyük ve güzeldi. Şirin bir havası vardı. Eski eşyalarım çoktan yerleştirilmişti. Tam benim düzenime göre.

Odama çıktım ve hazırlanmış dolabımdan rahat bir şeyler giyip, yatağa yattım. Saat geç olmuştu...

1 sene sonra

Şirket için bugün bir balo veriliyordu. Ama ben kimse ile gitmiyordum. Yanlızdım. İrene'yi arayıp hazır olup olmadığını sordum.

Son bir kez beyaz kısa ve sırt dekoltesi olan elbiseme bakıp evden çıktım. Arabama binip, balonun yapılacağı yere gittiğimde, İrene beni bekliyordu.

"Selam"
"Selam. Gel otur yanıma"

Yanına geçtim ve yine bir şeyler anlatmaya başladı.

"Ya Jennie"
"Efendim Canım?"
"Şey sana bir şey söyleyeceğim."
"Dinliyorum."
"Imm... Seulgi bana beni sevdiğini söyledi."
"Ne!?"

Ayağa kalktım ve gözlerimi kocaman açtım. Çünkü Seulgi ile İrene yaklaşık 4 yıldır flörtleşiyordu. Ama ben maalesef ki bu flörtleşmenin 1 yılına şahit olmuştum.

Hemen gülmeye başladı. Bende tekrar yerime oturdum ve ona sarıldım.

"Sonunda!"
"Aynen öyle."

Sahneye baktığımda kırmızı perdeyle kapatılmıştı. İrene'ye döndüm.

"Kim şarkı söyleyecekmiş?"
"Ah gerçek adını kimse bilmiyor. Ama lakabı Pranpriya."
"Uh garipmiş."

Telefonumla ilgilenmeye başladım. Önce yemek servisleri yapıldı. Ama benim diyetime uymadığı için ben yemedim ve telefonumla ilgilenmeye devam ettim.

Sonra sahnenin perdeleri açıldı ve sunucu çıktı.

"Evet sayın seyirciler. Öncelikle hepinize geldiğiniz için ve Chanel'i onurlandırdırdığınız için çok teşekkür ederiz. Ayrıca şu an burada bulunan Chanel Paris'in sahibi Jennie Kim'e de teşekkür ederiz. Şimdi size güzel bir şarkı bırakmak için sahneye Pranpriya'yı çağırıyorum. İyi seyirler!"

Sunucu içeri geçtiği gibi İrene'ye döndüm.

"Ah çok merak ettim kimmiş acaba?"

Kafamı aşağıya çevirdim. Ve sahneye topuklu ayakkabı sesleri doldurdu. Bir yandan da kocaman salonu, tanıdık ve benim aşık olduğum o koku doldurdu. Kafamı kaldırdım.

Oradaydı.

Yüzü solmuş, ama yine de kendinin iyi görünmesini istediğinden bolca makyaj yapmıştı. Eskisi gibi güzel bakmıyordu gözleri. Ama benimde öyle. Ağlıyordum. Sessizce, gözümden yaşlar akıyordu.

Kafasını kaldırdı. Ve gözlerini kapatıp şarkıya başladı.