CHAPTER 3

68 0 0
                                    

ALISON'S POV:

 Sa mga sumunod na araw, nagiging busy na agad kaming mga 4th year. Grabe ganito pla tlga pag graduating na.. Pero ok lng kasi kada gawain, may kasamang gala ^_^v

 Unti unti ko na din naging close si Junshi. I'm right. She's kind. Nagkakwentuhan kami about sa buhay nya sa Japan. Masaya daw doon tska ang cute dw ng uniform sa mga school doon.

''Saan ka mas masaya dito sa Pinas o sa Japan?''  tanong ko sa knya.

''Sa Japan. Syempre ksama ko parents ko eh namimiss ko na nga agd cla.. Pero msya dn nman dito masasabi ko lng na mas masaya ako sa Japan''  sagot nman nya.

''Ah sabagay.. Syempre dun ka lumaki eh tska Japanese ka nman tlga kya mas gusto mo sa Japan''

 '

'Hindi tlaga ako Japanese. Pilipino ako. Ung mama at papa ko pinoy sila.. Ung step father ko lng ung Japanese, bale apilido nya ung ginagamit ko pero ang apilido ng tunay kong papa ay Santos''

Ha??? Hindi pala sya Japanese! Nagulat ako sa sinabi nya kasi muka tlga syang Japanese eh.. Pero that's not a big deal naman.. Siguro na adapt nya na ung climate sa Japan kaya nagmuka na din syang Japanese ..

 Madami agad ang nagka crush kay Junshi lalo na sa room namin.. Sabagay cute namn kasi sya tska mabait.. Isa pa doon, nakakaaliw sya pag masaya kasi tawa sya ng tawa tapos ang tagal pa bago huminto ^_^ pati tuloy mga taong nakakakita sa knya pag ganun sya nahahawa na din sa pagtawa..

 Habang tumatagal nasasanay na si Junshi samin. Nakakasama na namin sya sa galaan, sa picturan at kung anu-ano pa.. Wala akong masabi sa kanya. Friendly tlga sya tska ndi maarte. Karamihan kasi ng mga lumaki sa Japan tapos tumira dito sa Pinas ang arte eh pero di ko din sila masisisi kasi sanay sila sa lamig ng klima dun. Hindi tulad sa Pinas ang ineeeetttt sobra!! Pero ok lng msya nman dito sa Pinas kahit mainit.

 ''Sana pag graduate natin lagi ka pa din namin makasama pag gagala'' sabi ng classmate kong si Mark.

 ''Hindi eh... Kasi hanggang December lang ako dito.. Bago mag katapusan ng December babalik na ako sa Japan''

''Ha? Ang bilis naman yata.. Tska sayang yung pera na binabayad mo sa school natin kung di mo tatapusin hanggang March! Sige na tapusin mo na ilang months nalang naman yun eh lalo na madali lang ang panahon'' sabi ko naman sa kanya.

 '

'Kahit gustuhin ko hindi talaga pwde eh. Kasi pag hindi ako umalis ng December mawawalan ng bisa ung passport ko.Hindi na ko makakabalik ng Japan.''

 ''Sayang naman''

''Oo nga eh pero wag muna natin isipin yun, ako, susulitin ko muna ung mga panahon na nandito pa ko kaya wag na kayo malungkot''

 ''Sige sabi mo eh, basta pag andun kana walang kalimutan ah''

 ''Oo naman, kayo pa! Napapasaya nyo nga ko eh kaso kelangan ko talaga umalis pero wag kau mag-alala pag may time mag chat nalang tayo para may communication pa din ako sa inyo.''

 ''Yun! Sige salamat'' 

''Wala yun, halika kana kumain na tayo'' aya nya.

BITTERNESS Is Next To LONELINESSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon