Chapter 10

10 0 0
                                    

Love me

“ Your smile will give you a positive countenance that will make people feel comfortable around you.”

“ Hindi mo kailangang maramdaman na mag-isa ka lang Marc, we are here to support you,  diba guix! ” sabi ko Kay Marc upang pagaanin ang loob niya. Ngumiti naman ang mga kaibigan namin upang pag sang ayon saakin. Agad naman akong tumingin  sa harap ko kung saan naka upo si Marc, nagulat ako ng nakatingin pala siya saakin. Nginiti-an ko siya upang hindi mahalata na nanginginig  na ako sa sobrang kaba,  dahil  sa mga mata niya na nakatingin  sakin. 

“ Salamat,  guix!  Kaya ko to, ” tanging tango lang ang sagot ni Marc sa pag cocomfort ko sa kanya.

Nang medyo madilim na ay umuwi na kami, ng maka dating ako sa bahay ay nagbihis muna ako bago inutusan ng ate ko na mamalengke. Kinikilatis ko muna ang mga kulay bago ko binili, ito talaga ang gusto kong gawin ang pagluluto.  Hindi ko nga lang alam bat stem ang pinili kong strand kahit  alam kong mahina ako sa math.

Lumipas ang ilang linggo at tapos na din kaming mag perform ng sayaw sa mga teacher, linggo ng raw wala akong ginagawa kaya naka higa lang ako sa loob ng kwarto nagulat ako ng nag message si Marc sakin sa messenger,  hindi ko inaakala na echachat niya pa ako dahil hindi na kami masyadong  nag uusap,  dahil pare-pareho kaming busy sa Research.

Marc

“ Oyyy, ginagawa mo?  ” tanong niya saakin na agad na ikinagulat ko. Bakit kaya niya ako minessage may kailangan  kaya siya pagtataka ko.

Grace

“ Nakahiga lang,  ikaw? ” pabalik kong tanong ko sakanya.

Marc

“ ito! Naka upo lang,  boring nga dito sa bahay e. ” sagot niya sakin.

Grace

“ HAHAHA namimis mo lang siguro ako kaya mo ako chinachat” pagbibiro ko sa kanya na agad na ikinatawa ko.

Marc

“ baliww HAHAHA ” simple niyang reply sa Chat ko .

“ Oo,  matagal na akong baliw sayo” hirit ko pa sa kanya.

“ Tagala ba, ilang taon kana ” pag iiba Niya sa usapan namin.

“ ha... seventen ka palang ” parang nagulat siya sa sinabi ko na seventen palang ako.

“ Oo, bakit? akala mo saakin matanda na ako noh. Ikaw ilang taon kana” natawa ako nadahil parang magulat siya.

“ 18 na ako, akala ko nga mga nineteen kana,  ang matured mo kasi tignan " reply niya saakin may emoji pang peace ang renireply niya. Natatawa talaga ako dahil sa mga chat niya saakin.Hindi naman ako naninibago kung maraming nag sasabing matured ako tignan, kasi hindi naman halata saakin na ganoon ang age ko na bata pa ako, pero proud ako kasi dahil sa pagiging matured ko nakakapasok ako sa mga club or bar kagaya ng guillys night club sa may Quezon city at sa mga iba pang club dahil sa mga pinsan ko.  Dahil minsan VIP sila don kaya nakakasama ako at nakakasabay sa mga night out nila.

“ HAHAHA ma's matanda ka nga pala sakin e ” reply ko ulit sa kanya bago ako nag paalam na pupunta sa palengke,  dahil inutusan ako ng ate ko bumili ng ulam.

Marc

“ Good eve ” bati ko Kay Marc naka higa ako sa Kama kasama ang ate kong tulog na..

Marc:

“ Good eve din ” Reply niya

Grace :

“ Gawa mo? ” tanong ko sa kanya

Marc :

“ nakahiga lang, taga camachile ka diba?”
 
Grace :

“ oo,  ikaw taga saan ka?

Marc:

“ tuyuan”

Grace:

“  Sayang ”

Marc:

“ bakit ”

Grace :

“ kung alam ko lang sana bahay niyo pupuntahan sana kita" biro ko ulit Kay marc

Marc:

“ bakit anong gagawin mo dito? ” tanong niya ulit sakin na parang nagtataka.

Grace:

“ ipapaalam sana Kita sa mama at papa mo ”

Marc:

“ Saan pupunta? " reply Niya sakin

Grace:

“ ipapa alam sana kita sa mama at papa mo na liligawan kita ” natatawa kong chat sa kanya.

Marc:

“ baliw ka talaga " simple niyang reply,  pero ako tawa ng tawa,  binato pa ako ng nanay ko ng hanger dahil sa Nagising ko sila dahil sa lakas ng tawa ko, kaya natulog na ako mamaya magkaroon pa ng world war 3 dahil sa Nagising ko sila dahil sa tawa ko.

“ Puyat ka ata? ” tanong ni munnieck dahil kinukusot ko parin ang mata ko,  gabi na ako natulog ka gabi kaya hanggang ngayon ay puyat parin ako. 

“ wala nag babasa nang wattpad ” simpleng sagot.

“ anong binabasa mo? Ma's maganda ang mga sulat ni Jonaxx or kay binibining Mia,  basahin mo girl ” nakangisi niyang sabi.

“ possessive series #3 kay Train wolkzbin na ako ” nakangisi kong sabi sa kanya.

“ HAHAHA ikaw talaga kahit kailan ang manyak mo ” nakangisi niyang sagot sakin.

“ Hindi Naman manyak ang nagbabasa ng possessive , nagiging open minded ka nga pag nag babasa ka ng ganon" sabay irap ko Kay munnieck.

“ Alam ko, pero mas maganda pag Jonaxx ang binabasa mo, nakakakilig" sabay tili niya pa, napatingin pa yong mga ka klasi naming mga may sari sariling mundo.

“ gusto kong mataulog ” sabay yakap ko sa bag ko..

“ matulog ka muna, wala pa naman si ma'am ” Sabi ni munnieck sakin habang nag susulat ng research namin.

Tinawanan ko na lang siya sa reaction Niya, pero Yong totoo Worthless ang binabasa ko na gawa ni jonaxx.

Lumipas ang ilang mga araw ay ganon padin ang conversation namin ni Marc, mas lalo ngalang naging Pda, Wala naman akong paki kung nag babastosan kami na kami sa chat dahil doon ako nahulog ng totoo sa kanya na Hindi ko na kailangang magtaka Kong bakit, marc is a Good man at Alam kong safe ako pag kasama ko sya.

Minsan nag seselos pa ako sa mga babaeng kasama niya, Alam kong mali dahil Wala namang namamagitan saming dalawa. pero Hindi ko maiwasan na bad trip ako ng makita Kong magkasama sila kanina. Gustong gusto ko sabunutan siya,  pero alam kong mali Kaya wala akong magagawa kundi manahimik.

“ Grace , tambay tayo kila mayco ” bungad saakin ni Sheena habang nag susurvey sila ng kanilang reasearch agad ang galit ko dahil narinig ko ang pangalan ni mayco.

“ ayaw ko ” naiirita Kong sagot Kay sheena.

“ olattss ka Naman, sumama kana Kasi, ” pagpupumilit niya sakin.ayaw ko na sanang sumama dahil bahay mismo iyon nila mayco, pero ata ako makaka tanggi sa pagpupumilit sakin ni Sheena.

                      Every tear drop
                     Leaves a puddle
                     With a memory
              That's hiding from space

“ When one door of happiness closes, another opens, but often we look so long at the closed door that we do not see the one that has been opened for us. ”

Lo siento  Te amo...JosephTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon