Lo siento Te amo...Joseph

Chapter 11

Mahal ko siya

“ Indeed, man wishes to be happy even when he so lives as to make happiness impossible.”

Hindi na ako naka tanggi sa alok ni sheena na tatambay kami kila mayco, kahit ayaw ko ay wala akong magagawa dahil sa mag iisa Lang ako na Hindi pupunta, tapos lahat silang mga babae ay pupunta Kaya Napa oo na Lang ako. nang maka dating kami sa bahay nila Mayco ay agad sila bumili ng inumin.

Nang medyo may Tama na ako ay agad akong umiiyak, hindi ko din Alam Kung bakit naninikip ang dibdib ko, dahil siguro sa mabigat ang puso ko sa kakaselos ko sa mga babaeng kasama ni Marc araw-araw ng maghagolhol na ako ay lumapit sila saakin.

“ oh!! Bakit ka umiiyak ” natatawa pang tanong saakin ni Jane, Hindi ko siya masagot kaya niyakap ko na Lang siya. Hindi ko din maintindihan kung bakit Hindi ko kayang pigilan ang luha ko.

“ Maoy si Grace ” natatawang Sabi ni mayco, agad kung tinignan siya ng masama kaya tumahimik siya.

“ bakit ka umiiyak sis ” nakakunot ang noo niyang tumitingin sakin.

“ Mahal ko na si Marc ” agad silang napatingin ng deritso sakin na nagtataka ang mukha.

“ Mahal mo si Marc, pano? ” pag uulit ni mayco sa sinabi ko.

“ Ewan di ko Alam ” Sabi ko.

Minsan kasi pagnagmamahal Tayo ay  hindi natin malaman Kung ano ang rason Kung bakit tayo nahuhulog sa kanila. Basta ang alam Lang natin ay Mahal natin sila at di na natin  iniisip pa ang totoong dahilan Kung bakit natin minamahal sila.

“ Mahal mo siya ng di mo alam Kung bakit.” nagtatakang tanong ni Roshiel

Umiiyak parin ako Kaya di ko sila masasagot ng deritso. Naninikip na ang dibdib ko at gustong gusto ko na matulog Kaya pinatulog muna nila ako. Nang magising ako ay agad na naman nila akong tinanong. Medyo mabuti nadin ang pakiramdam ko kaya nasasagot ko ang mga tanong nila.

“ bakit mo nagustuhan si Marc " tanong saakin ni Roshiel. Hindi ko pa siya nasasagot ang tanong niya ay agad akong nasuka, natataranta pa silang kumuha ng mainit na tubig sa kusina tsaka Pina inom sakin.

“ Matagal ko ng gusto si Marc, pero nanatili akong tahimik dahil alam kung may gusto siyang iba at si Jannel yon, Kaya Wala akong magagawa kundi manahimik at itago ang nararamdaman ko. Kaibigan Lang ang turing niya sakin kaya dapat, kaibigan lang din ang turing ko sa kanya, masakit pero Wala akong magagawa, masakit pero Wala akong pweding gawin kundi itago ang sakit nararamdaman ko ” sabi ko sa kanila habang tumutulo ang luha ko, “ Kung may dapat man akong gawin ngayon ay Ang manahimik dahil Alam kong Wala akong karapatan mag selos , magselos sa mga babaeng malapit sa kaniya” naninikip na ang dibdib ko kaya hinayaan ko na Lang ang luha ko na lumabas.

“ Alam ba ni Marc na gusto mo siya? ” tanong ni mayco , napailing Lang ako sa tanong niya dahil Alam Kong Hindi Alam ni Marc na nasasaktan ako ngayon,at umiiyak dahil sa kanya.

“ sabihin mo na , baka gusto ka rin niya ”  deritsong Sabi sakin ni Jane habang naka kunoot ang noo.

“ pano pag hindi gusto ni Marc si Grace edi masasaktan siya ” sabay turo sakin ni sheena. Mas lalong napa iyak ako, ngayong Alam na nila na may gusto ako Kay Marc siguradong malalaman din ni Marc ito.

“ wag kayong mag alala ako mismo ang mag sasabi ng totoo sa kanya” sabi sabay tayo para sana maglakad pero wala pang apat na hakbang ay natumba na ako, pinagtulungan na naman nilang buhatin ako.

“ Grace! ano ba umayos ka nga, ” sigaw sakin ni Jane,. Kitang kita ko ang inis sa kanyang mga mata.

“ Guix!! gusto ko na matulog ihatid nyo na ako bahay” Wala sa sarili kong sabi sa kanila, alam kung kitang kita nila kung gaano ako nasasaktan ngayon, I'm sorry guix bulong ko pero alam kung narinig nila yon.

Nang dumating ako sa bahay ay deritsong nahiga ako sa kama, hindi na ako nakapag pasalamat sa  mga kaibigan ko. kahit umaalon ang paningin ko nararamdaman ko pa rin ang  luha na nang gagaling sa mga mata ko,  ngayon alam kong nasawawasak na naman ako.

Kinabukasan maaga ako nagising kahit masakit ang ulo ko 5:30 palang nandoon na ako buti na lang at bukas na ang gate , dumeritso ako sa upuan ko tsaka sinandal ang mga ulo ko, maya- maya dumating na ang mga kaibigan ko hinihilot ko parin ang ulo ko na masakit.

“ hang over ka no? tanong saakin ni Jane.

“ oo, ansakit ng ulo ko.” sagot ko sa kanya, inirapan nya lang ako na para bang may atraso ako sa kanya.

Nang nag bell na dumeritso kami sa canteen upang bumili ng pagkain dumeritso ako sa bakanteng lamesa tsaka sinandal ang ulo ko, wala pang limang minuto naka balik na sila.

“ ano ba Grace! Umayos ka nga, wag Kang feeling broken kumain kana ” naka taas ang kilay ni Jane ng nakatingin sakin.

“ Sino ang broken ? ” tanong ni ronna sabay isa- isa kaming tinignan.

“ edi sino pa, yang kaibigan nating maganda.” sabay turo saakin ni Jane, tinignan ko siya ng masama pero inirapan niya Lang ako.

“ Bakit, at paano ? ” nakakunot pa ang noo ni ronna sabay tingin saakin.

“ hay naku! Wag kana nga magtanong” singhal ni Jane kay ronna, kahit kailan talaga hindi ma prenuhan ni Jane yang bunganga nya alam kong medyo naiinis pa siya sa ginawa ko kahapon, kaya hinayaan ko na lang siya sa pangaral saakin daig niya ang nanay ko kung makasabi ng masakit na salita sakin, I know she's concern on me kaya hinahayaan ko na lang.
Nagulat ako ng tumahimik sila kaya napabangon ako upang tignan sila nagulat ako ng nasa kabilang lamesa lang si Marc at walang imik na kumakain.

Stocked away behind my soul
Shattered to peace with no where to go
Locked away to never get out
To see the good side of my broken heart

“ Sometimes the things we change end up changing us.”