Geri Dönüş.

Her şey çok karışık.

İnternet kafede sahibine yarım saatlık ücreti ödedim ve çıktım mevsim kıştı dışarda kar vardı artık eve gitmek ve uyumam lazımdı her şey çok karışık bir hal almıştı bir an önce uyumam lazımdı ama korkuyordum bir yandan çünkü bu sefer kaç yaşımda uyanacağımı bilmiyordum belki de yine aynı yaşta uyanacaktım her neyse yoldan geçen minibüslerden bir tanesine bindim parayı uzattım.

Eve doğru gidiyordum ilk işim uyumak olacaktı cep telefonum çalmaya başladı ekrana baktığımda arayan kişi olarak timur amca yazıyordu ekranda açmak zorundaydım açmamak gibi bir şanşım yoktu açtım:

Bora:alo

Timur amca:alo evladım okuldan aradılar rahatıszmışsın eve gidiyormuşsun önemli bir şey yok değil mi 

Bora:yok efendim havalardan grip oldum önemli bir şey değil 

Timur amca:aman evladım dikkat et kendine bir ara uğra yanıma mutlaka şimdi kapatıyorum bir şey diyor musun 'aslında kim ne olduğunu bilmiyordum ama böyle konuştuğuna göre herhalde beni koleje yollayan birisi yada asunun fln babası diye düşündüm'

Bora:tamam olur eve yaklaştım görüşürüz timur amca

Timur amca:Görüşürüz boracığım

Dedi ve kapattık aslında düşüncelerim beni haksız çıkarmazdı genelde kesin bu timur amcanın kolej ile bir bağlantısı vardı yoksa ailemin bile okuldan çıktığımdan haberi yokken timur amcayı aramalarının başka açıklaması yoktu minibüs ineceğim yere gelmişti bile kaptana seslendim kapıyı açması için sağ tarafa doğru yaklaştı kapıyı açtı kolay gelsin diyerek minibüsten indim.

üst geçite doğru çıkmaya başladım normalde endustri meslek lisesinde okurken bu geçiten az çıkmamıştım üst geçitin karşısında bir dönerci olması lazımdı her zaman oradan alırdım okuldan gelirken sonrasında okuldan atılınca dönercinin tam karşısında kı toprak kuaförde çalışmıştım ne kadar çok anısı vardı bu üst geçite olan sokakların ellerim üşümüştü kar yağışı şiddetini artırmaya başladı.

Hızlı adımlar ile evin yolunu tuttum gerçekten hasta olacaktım yoksa 5-10 dakika sonra evime gelmiştim zilli çaldım evimiz giriş kattı babam camdan bakınca beni gördü direkt kapıyı açtı zaten içimden kızmasın diye dua ediyorum dış kapıyı açtım içeri girdim evin kapısında beni bekliyor kapıdan içeri girdim babam.

Babam:Oğlum grip mi oldun okuldan aradılar öğretmenin izin vermiş 'dediği zaman ben şok oldum hani aileme haber vermeyeceklerdi öğretmene olan güvenim azalmıştı babama dönerek:'

Bora:Biraz üşüttüm baba ya kendimi iyi hissetmedim çok önemli derslerde yoktu geldim uzanayım geçer biraz 'korkuyordum tabi bunu söylerken deli gibi önceden babam kızardı böyle şeylere ama tepkisi farklıydı bu sefer'

Babam:Tamam oğlum çay sıcak istersen bir bardak iç sonra uyursun

Bora:yok baba ben şimdi uyursam bir şeyim kalmaz 'babamı hiç böyle görmemiştim adam melek gibiydi battaniyeyi aldım uzandım artık istediğim tek şey uyumaktı'.

Battaniyeyi kafama kadar çektim gözlerimi kapattım ama uyumakta zorlanıyordum neler olacağını uyanınca ne olacağını düşünmekten dolayı kolay değildi her uyandığım zaman farklı bir yaşta olmak tanımadığın insanlar ile hiç bilmediğin boşluk dolu hayat yaşamak çok boktandı yine bir sağa bir sola dönerken uyuya kalmıştım uyandığım zaman gözlerimi yavaşca açtım

Etrafıma bakmaya başladım üstümde hiç bir şey yoktu sadece boxer vardı kendi evimde değildim başka bir evdeydim bir çalışma masası üstünde laptop kitaplar koşede bir dolap vardı yerde halı yoktu hava sıcaktı bir dakika ben böyle bir yeri daha önce görmüştüm bu ev ayşenurun kıbrıs da ki öğrenci evi burası kıbrıstı

Hemen ayağa kaltım camdan baktım evet kıbrısta ayşelerin evindeydim Allahım normal yaşantıma dönmüştüm ayşenurun yanına gelmiştim ben kıbrısa hayatım normale döndü diye seviniyordum odadan dışarı çıktım televizyon koltuklar ev kapı hepsi aynıydı hatırlıyorum ayşenur diye seslendim mutfağa ve banyoya baktım ama evde kimse yoktu 

Tabi bu benim için sorun değildi normale dönmüştü her şey derken kapıdan anahtar sesi geldi gelen ayşenurun arkadaşı hazalda olabilirdi merakla kapıya doğru bakıyor heyecandan ve sevinçten yerimde duramıyordum ama kapı açılınca bütün hayallerim yerle bir oldu

Kapıdan içeri girenler yunus asu ve hülyadan başkası değildi onları görünce olduğum yerde dondum kaldım ama olamaz ki böyle bir şey ev aynı eşyalar aynı fakat kişiler farklı peki ayşenura ne oldu o zaman ben bunları anlamaya calışıyordum o sıra bayılmışım bir zaman sonra yunusun tokatı ile kendime geldim yunus bana

Yunus:kardeşim ne oldu iyi misin bizi görünce dondun kaldın seslendik cevap vermedin bir sıkıntı mı var 'gibisinden sorular soruyordu bende ona şöyle bir cevap verdim'

Bora:yok bir şey kardeşim iyiyim uyku sersemliği herhalde yeni uyandım ondan dolayı bayıldım herhalde 'tarzında saçma sapan bir açıklama yaptım'

Yunus:iyi kardeşim sen kendine dikkat et haftaya vizeler başlıyor roma hukuku dersinden çakmayalım 'dedi inanamadım hukuk fakültesini kazanmıştım hemde istediğim yerde ama ayşenur ve olanlar hala kafamı kurcalıyordu yunusa dönerek bir kaç şey sordum'

Bora:tamam kanka kalkıyorum bende zaten ama bir şey sorucam hiç ayşenur yada hazal diye tanıdıklarımız var mı bir de kaçıncı sınıftayız.

Yunus:kanka alkolü azalt bak sende başka kafa yapıyor üniversite 2.sınıftayız oğlum  ayşenur ile hazal bizim sınıftalar evleri okulun arkasında ne oldu lan işmi koyacaksın

'yunus istediğim cevapları vermişti ayşenur ile hazal demek başka yerde oturuyorlardı ama onlar üniversite 2.sınıfı okurlarken normalde ben liseyi yeni bitirmiştim yine eksik şeyler vardı yunusa dönerek'

Bora:tamam kanka ya alkolu azaltırım hadi git sen bende geliyorum.

Yunus:Tamam kanka hadi çabuk gel diyerek gitti.

Yunus gidince ben yine düşünmeye başladım normalde ayşenurla tanıştığım zaman ben lise son sınıftım ayşenur üniversite 2.sınıftı ayrıldık aradan 1.yıl geçti üniversiteyi kazanmak için dershaneye gidiyordum sınava girmiştim ama sonuçları belli olmamıştı bu sefer üniversiteyi kazanmıştım hemde istediğim yerde ama ayşenurların kalması gereken evde biz kalıyorduk işler giderek boka sarıyor..Devam Edecek