"ကေလးေလးေရ ေတာ္ေလာက္ၿပီထင္တယ္ေနာ္.....ကိုကိုေခါင္းေတာင္မလွည့္နိုင္ေတာ့ဘူး....."
မံမီ႐ုပ္လိုအထုပ္ခံထားရတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔က ရွူံ႔မဲ့ေနၿပီ....။ သူ႔ကိုယ္သူ Northern light သြားၾကည့္မွာလား...အႏၲာတိကတိုက္ခရီးသြားရမွာလားေတာင္မကြဲေတာ့ဘူး....။
သူတို့က မသြားလိုက္ရတဲ့ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးအစား အလက္စကာကို ခရီးထြက္လာၾကတာ...။ ဖန္ရွင္းေလးကိုေတာ့ နယူးေယာက္ကရႊမ္းလုက်ဲတို့ဆီမွာထားခဲ့တယ္....။
အလက္စကာရဲ့ ရာသီဥတုမွာေအးဖို့ေနေနသာသာ ရိေပၚရဲ့သည္းသည္းလွုပ္ေနတဲ့ အကဲပိုမွုေတြၾကားထဲမွာ ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္လွုပ္လို့ေတာင္မရဘူး....။
အခုလည္း သူတို့ငွားထားတဲ့ သစ္လုံးအိမ္ေလးရဲ့အေနာက္ဘက္ကေတာင္ကုန္းေပၚတင္ Northern lights သြားၾကည့္မွာကို ရိေပၚက ေရွာင္းက်န္႔ကို အေႏြးထည္အထပ္ထပ္၀တ္ေပးထားတယ္....။ ေျခအိတ္ေတြလက္အိတ္ေတြလည္း ရိေပၚကစြပ္ဆိုႏွစ္ထပ္ဆိုလည္းစြပ္ရတာပဲ....။ နည္းနည္းေစာဒကမတက္လိုက္နဲ႔....မ်က္ေစာင္းႀကီးကေရာက္လာၿပီ....။တစ္ခါတစ္ခါ သူကအႀကီးလား ရိေပၚကအႀကီးလား ေရွာင္းက်န္႔မသဲကြဲေတာ့ဘူး.....။ ဒီကေလးက သူ႔ကိုသိပ္နိုင္စားတယ္....။ ဘာလုပ္လုပ္ အလိုလိုက္အေလၽွာ့ေပးလြန္းတဲ့အထိသူကခ်စ္ရေတာ့လည္း ျပဳသမၽွႏုရတာပါပဲ....။
အေႏြးထည္ကသုံးထပ္....ေျခအိတ္ေတြလက္အိတ္ေတြကႏွစ္ထပ္နဲ႔ သိုးေမႊးဦးထုပ္အနီေလးေဆာင္းလို့ ခပ္ထူထူသိုးေမႊးလည္ပတ္ႀကီးထဲ ေရွာင္းက်န္ကမ်က္ႏွာေလးပဲေပၚေတာ့တာေတာင္ ရိေပၚကမ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳံ႕လို့ အလိုမက်ေသးဘူး....။
နားရြက္အုပ္တပ္ေပးၿပီးေတာ့ လည္ပတ္ေနာက္တစ္ထည္ယူၿပီး ေရွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာတစ္၀က္ေလာက္ဖုံးေအာင္ပတ္ေပးတယ္....။ ေရွာင္းက်န္႔မ်က္လုံးေလးပဲေပၚေနေတာ့မွ သူကေက်နပ္သြားတယ္....။
"ရၿပီ....ဒီေလာက္ဆို ကိုကိုမေအးေတာ့ဘူး...."
သူကိုယ္တိုင္လည္း အေႏြးထည္အညိဳႀကီး၀တ္၊ဦးထုပ္အစိမ္းေလးေဆာင္းလို့ သိုးေမႊးလည္ပတ္ႀကီးထဲနစ္ျမႇုပ္ေနတဲ့ ရိေပၚက ေရွာင္းက်န္႔ကို အိမ္အျပင္ကိုလက္ဆြဲေခၚသြားတယ္....။ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္မ၀နဲ႔ သူ႔ဘက္ကိုပဲေခါင္းေစာင္းေနတဲ့ ရိေပၚေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာနည္းနည္းရဲစျပဳလာတယ္....။ ဒီေကာင္ေလးက အျမဲျမင္ေနရတာေတာင္ သူ႔မ်က္ႏွာကို အခုထိၾကည့္မဝေနတုန္းလား......။
