TÜKENİYORUZ YAVAŞ YAVAŞ

bölüm; on üç | "nefes alamıyorum"

Linda,

Kalbim sıkışıyor. Canım çok acıyor, güzelim.

Bazen...

Ben bazen nefes alamıyorum.

Bu günlüğümün son sayfası. Başka bir günlük almak istemiyorum. Çünkü, sanki o günlüğü dolduramayacakmışım gibi geliyor.

Ben ilk kez böyle hissediyorum.

Ben, ilk kez ölecek gibi hissediyorum, Linda'm.

Ne yapacağımı bilmiyorum, seni yalnız bırakmak istemiyorum. Ama sanki yalnız bırakmak zorunda kalacağım.

Hani seninle konuştuğumuz bir istisna vardı ya?

O istisna gerçekleşiyor sanırım, güzelim.

Sanırım yapabileceğim tek şey, yanıldığımı ummak.

Seni seviyorum,
seni çok seviyorum hem de.

Daha fazla yazamayacağım, özür dilerim.

Seni seven ama bir söz dahi veremeyen,
Alex.

*

Diğer bölüm final:")

Neler olacak sizce?

Sizi seviyor,

Güzel kalbinizi öpüyorum❤

Kendinize iyi bakın.