Bibliophilia❦/Taekook

Morarmış bileklerimdem öp beni

13~Bölüm başlığı: Morarmış bileklerimdem öp beni

Jungkook'un korku ve acı ile dolu gözleri bir kez daha doldu, derin derin nefesler verir iken bizzat göğsümde hissediyor ve vücudumu bir titrek kasırganın esiri haline getiriyordum. Defalarca kez özür dilemiş ve af dilemiş bununla birlikte de yanaklarını avucuma misafir edip güzelce sevmiş, burnunun ucuna minik öpücükler bırakmış, gözyaşlarımı yanaklarıma taşıran gözlerimin ıslak yolunun lanetine bürünüp ondan geri çekilmemiştim.
Bunu benden kimse isteyemezdi onu öyle çok özlemiştim ki, her hücrem adını zikreder gibi titrer iken sadece onun kollarında huzura kavuşuyor, sadece onun sıcaklığında mayışıyor, sadece onun şefkatinde mest oluyordum. Güya ondan ayrı kalabilirdim bunun saçma bir düşünce olduğunun farkına varışım onu tekrar görmemin ardından çok da uzun sürmedi. 
Onu istediğini çığlıklar eşliğinde haykıran ruhum yine onda huzur buluyordu.

başını göğsümden kaldırdı,

"O-o ameliyata girecek misin?"

Ağlamaktan kısılmış hırıltılı sesi ile derin bir yutkunuş sonrası sıraladığı cümleler gözlerimin yeniden dolmasına yol açarken çaresizce başımı sallayıverdim.

"Korkmuyor musun sevgilim benden gitmekten bensiz gitmekten?"

İçimdeki tarifi imkansız o acı  yumruyu kurumuş boğazlarımdan zorlukla kaydırdım ve yutkundum,dudaklarımı aralayıp acı dolu bir cümle kurdum yeniden ve yeniden.

"Çok korkuyorum sevgilim, çok korkuyorum senden gitmekten, sensiz gitmekten. Ama bir şansım var ufacık bir umut kırıntısı var ve ben onu kullanmak istiyorum."

Konuşamadı ürkekçe başını salladı gözlerindeki yaşlar çenesinden süzüldü.

"Ya başaramazsan Taehyung sen-"
Sinirle duraksadı,
"Sen sadece kendini düşünüyorsun!"

Hıçkırarak ağlamaya başladı. Beraberinde titrek nefesler alıyor ve burnunu çekiyordu,gözyaşları yanaklarını tahriş etmeye başlamıştı bile ki bundandı kızarması.

Onun gözlerine yakışmazdı ki bu acı bakış,dökülen inci taneleri misali güzel gözyaşları. Sadece mutlu olduğu anlarda dökülsün ister iken şuan benim yüzümden defalarca kez düşüyordu incileri ama içimde ufacık bir umut tanesi bile var iken kullanmamak korkaklıktı,şimdi de ölesiye korkuyordum her şeyden herkesten en çok da sensizlikten Jeon seni ardımda bırakıp ölmekten.
en çok da bundan

"Senin ağlamanı istemiyorum, ne gözyaşlarını dökmeni, ne de benim yüzümden harap olmanı.
Bundandır bu kablolardan kurtulup seninle mesud olmayı bu denli istemem, ömrümün devamında bu aletlerle senden uzak yaşamak zaten ölümken umudumu kullanmak istiyorum sevgilim."

"Kavuşmak istiyorum ben sana,ancak yapamaz isem ve Tanrı usulca gönderirse meleğini yorgun bedenimden daha fazla acı  çekmeyeyim diye aciz ruhumu almaya,
işte o zaman ölüme karşı çıkamam sevgilim,dünyada ölümleri tadarken yaşam umuduma sıkıca tutunmak ve şimdi ölüme teslim olmak istemiyor bu ameliyatı olmak istiyorum.
Eğer yapamaz gider isem peşimden de ağlama canım daha da yanar senin içindeki sıcak acına."

Ikimizde ağlarken hıçkırıkları arasında  sesini hiçbir zaman bu tınıda duymadığıma yemin edebileceğim bir desibelle bağırdın bana

"Neyden bahsettiğini farkında mısın Taehyung ölüm senin karşı çıkabileceğin bir şey mi sanki kablolar aletler her ne olursa olsun yaşıyorsun Taehyung!
Benim sevgilim yaşıyor, ama bu riski alarak ameliyata mi gireceksin! "

"Bu yasamak mı Jungkook!
Her geçen gün ağrılarım artıyor bedenim artık daha da zayıf düşüyor ve en sonunda acı içinde kıvranarak öleceğim! Benim sonum eğer bu ameliyatı olmaz isem bu!"

"Eğer bu ameliyatı olur ve ölür isem son kez çabalamış ve yaşamak için umuduna tutunmuş,son isteğimi  gerçekleştirip gitmiş olacağım bu dünyadan.
Bundandır ağlamanı istemiyor oluşum. Sevgilim ben senin canının yanmasını istemiyorum, hele de benim yüzünden."

"Benim canım şuan dahi çok yanıyor !"
Gözlerini sildi ve burnunu çekti sesi titriyor gözyaşları akmaya devam ediyor.
"Taehyung sen benim herşeyimsin senin için ağlar senin için gülerim benim yaşama sebebim sensin. Kendini değersiz görme nolursun."

Kalbime bağlı kabloları gösterdi

"Bu kablolar senin göğsüne sığınmamı engeller iken ne denli canım yanıyor Taehyung bilemezsin "

Kendi kalbini gösterdi,nasıl içindeki kırıkları görebiliyorum?

"Orası sana ait iken artık tam buraya başını yaslayıp huzurla uyuyamayacağını dudaklarını bastırıp o çok sevdiğin kokusunu içine çekemeyeceğini bilmek bile canımı öyle çok yakıyor ki Taehyung sen benden gidiceksin bir daha seni asla göremeyeceği-"

Kurumuş dudaklarımı ağlamaktan ıslanmış dudaklarına bastırdığım vakit herşey herkes tüm dünya tüm evren durmuştu sanki,bizi çok da masum olmayan bir öpücük içine çeker iken kendimizi o anın büyüsüne bıraktık ve bir an herşeyi boşverdik sevgilim.

Geri çekilip dudaklarıma nefeslerini verip gülümsedi,o güzel gülüşünde çıkan gamzelerini uzun uzun öptüm. Belki son belki bir ilk gibi öptüm.

Şefkati ile ağladım. Saçlarımı sevdi. Yanaklarımı öptü. Sıcak göğsüne gömdü başımı. Saçlarımın arasına minik öpücüklerini bıraktı ve her öpüşünde ilk kez öpüyor gibi bir heyecanla yaklaştı dudaklarıma.
İlk gibi sevdi saçlarımı.
Okşadı morarmış bileklerimi,
Öptü ağrıyan kollarımdan. Dudaklarımdan, saçlarımdan, gözlerimden, yanaklarımdan, yüzümün her milimine öpücüklerini bıraktı.

Bana ilk gibi gelirken o son olacağını biliyor gibi öptü. Ben ise düşünmedim sonumuzu,bizim sonumuz olacak mı bilmem,belki de Cennet'te mutlu olacağız, belki bu dünya sadece bize acımasız, belki de sonsuza kadar çıkacağım hayatından. Bunları düşünmeden her öptüğü yerime karşılık öptüm dudaklarından, defalarca öptüm,sıkılmadan, bunalmadan.

Bana en güzel cevabı vermek için bir kez de o öptü dudaklarımı,sahiden bana en güzel cevabı dudakları ile vermiş iken zaten zor toparlanan nefesi dudaklarımdan çekti onu. Gözyaşları arasında acıyla harmanlanmış bir buruk gülüş sundu bana.
Gülüşüne tezat aşkla,sevgiyle bakıyordu gözleri.

"İzin veriyorum Taehyung, izin veriyorum birtanem.
O ameliyatı yani son umudumuzu kullanacağız biriciğim ve yine kollarıma geleceksin yine yanında olacağım."

Gözyaşları yanaklarımdan ıslak bir yol çizerek düşerken bileğini öptüm sevgilim. Gitttikçe incelmiş, morluklara, iğne izlerine ve çürüklere ev sahipliği yapan ancak güzelliğinden hiçbir şey kaybetmeyen bileğini.

" Bir gün benimde bileklerim eskisi gibi güzel olur mu sevgilim? Çok severdim sen benim bileklerimi, yanlış anlama sen beni hep seversin biliyorum,ama şimdi o güzel dudakların bu morluklara değiyor cekiniyorum sana layık değildir diye sevgilim. Geçer mi bu morluklar? Geçerse öper misin yeniden?

"Geçecek sevgilim geçecek sevgimle iyileştireceğim seni, geçmezse de öperim hala benim için tüm  bileklerden güzel olan bileklerini. Sen sevgilim sen benim için herkesten daha güzelsin. Her ayrıntının kusur sandığın tüm güzelliklerin.
Taehyung sen benim için en iyisin,sen benim herşeyimsin. "

Dudakların bileklerimi buldu ardından

Belime güçlü kollarını sarıp başımı göğsüne çektin ne kadar zaman göğsünde dinlendim bilmem ama çok da az bir zaman geçmemiş olmalı ki Eun Hee hemşire her akşam tam 21.26'da yaptığı uyutucu iğneyi getirmişti ardından bir de bölümün doktoru elinde belge ile gelmiş
-ki bunun belgenin ameliyat onay belgesi olduğuna adım gibi eminim- varsayımım doğru çıktı,onun için bir evrak iken aslında çökmüş bedenimin bir parçası serumlu ellerimle gelecek umutlarımı imzalattı bana ve çıktı. Yeniden göğsünde yerimi alır iken saçlarıma kelebek öpücüklerini bıraktın.
Ardından Eun hee'nin yaptığı iğneyi morarmış bileklerimde ve tüm sinirlerimde hissettiğimde vücudumu kısa bir titreme aldı ve bilincimin yavaş yavaş kapanmasına direnemeyerek gözlerimi yumdum.

"Morarmış bileklerinden öpeceğim seni"