Çapulcular Ve Lily

"Elvada Evans"

***Yine ben ! 6. yılın ilk haftasındayız hatırlatayım dedim.Bölüm biraz acıklı.Okurken Passenger'ın Let Her Go şarkısını dinleyebilirsiniz.İyi okumalar!

***James*** (kahvaltıdalar şu an :D )

"Pati bu akşam yemek aşırsak mı?"

"Bu soru mu,elbette aşıracağız"

O sırada Lily Mary ve Alice'le beraber geldi."Hey Evans yerini ayırdım"

"Hayır,orada oturmayacağım Potter"

"Elbette birgün oturacaksın"

"Boş hayaller kuruyorsun Potter"

Her zaman beni tersliyor.Zor bir kız ama bu huyunu seviyorum.İlk ders Rawenclaw'la ortak Bitki Bilim'di.Oldukça sessiz geçti.Zaten Rawenclaw'la olan dersler her zaman sakin geçer.Sonraki ders boş,biraz rahatlayabilirim.Ortak salonda oturmaya başladık.Lily salona girdi ve arkadaşlarıyla karşımıza oturdu.Tam onunla konuşmak için ağzımı açacakken Joe Finnigan yanımıza geldi ve Lily'le konuşmaya başladı."Merhaba Lily,biraz konuşabilir miyiz?" dedi. "Hayır Lily şu an meşgul Finnigan" diye atıldım Lily 'nin konuşmasına fırsat vermeden. "Aslında konuşabiliriz " dedi Lily.Bu ne yapmaya çalışıyordu.Bana karışamazsın Potter bakışı attı ve gittiler.

***Lily***

Potter'ın bana karışmasından nefret ediyorum.O kendini ne sanıyor? Ben istediğimle konuşurum.Finnigan'ı takip ederken hala bunları düşünüyordum."Şey benimle Hosmadge'e gelmek ister misin?"

dedi.Biraz düşündüm o sırada James'in delici bakışlarını gördüm.Kendini fazla bir şey sanması ve bana karışması bir anlık hırsla dolmama neden oldu ve "evet" dedim.Çok şaşırmış göründü ve gülümseyerek "seni ortak salonda beklerim" dedi."Tamam" dedim ve kızların yanına geri döndüm.Alice hemen atıldı "ne dedi ?" "Beraber Hosmadge'e gitmeyi teklif etti bende " derin bir nefes aldım ve devam ettim "kabul ettim". Ne yazık ki James'in konuşmamızı duyduğunu fark etmemiştim.Onu ancak "böyle olmayacak" diye bağırdığında fark ettim. "Bu seni ilgilendirmez " diye bağırdım,bende sinirlenmiştim." "Onunla gitmeyeceksin" diye bağırdı. Artık beni çok sinirlendirmişti. "Sen kendini bir şey sanan bir aptalın tekisin.Kafana göre herkezi lanetlersin,aptal snitchinle hava atarsın ve sürekli ne kadar berbat göründüğünü bilmeden saçlarını dağıtırsın.En kötüsü beni sevdiğini iddaa ediyorsun sadece beni elde etemediğin için ,istediğini alma takıntın yüzünden beni seviyormuş gibi yapıyorsun.Senin bu sözde sevgin tamamen saçma,gerçek değil.SENDEN NEFRET EDİYORUM" Konuşmanın sonlarına doğru bağırmıştım.

İlk defa gözlerinde kibirli bir hava yoktu tamamen acı vardı,sanki onu bıçaklamışım gibi.Bu ifade bana çok tuhaf gelmişti.İlk defa bu kadar üzgün görünüyordu.Gözleri dolmuştu,James Potter'ın gözleri dolmuştu !!! "Pekala Evans" dedi,zar zor konuşuyordu."Her şeye hakaret edebilirsin ama sana olan sevgime saçma dedin.Sana değer verdiğimden bir şeyler yapmaya çalıştım.Bundan sonra seni rahatsız etmeyeceğim ve seni imkansız olsa da unutmaya çalışacağım.Her şey bitti !! Elvada Evans!" dedi.Neredeyse ağlayacaktı,arkasını döndü ve gitti.Beni orada öylece bıraktı.Koşarak yatakhaneye gittim ve kapıyı kapattım.Az önce bağırırken kendimi haklı hissesiyordum fakat şu an kendimi Potter'a haksızlık yapmış gibi, kalp kıran bir canavar gibi hissediyorum.İlk defa Potter böyle kırılmıştı.Ona hep hakaret ederdim,terslerdim ama böyle olmazdı.James'in kalbini kırmıştım.Yatağımda çaresizce ağlıyordum.

**********************

Sabah uyandığımda her tarafım ağrıyordı.Öylece ağlarken uyumuştum.Giyindim ve kahvaltıya indim.James kahvaltıda yoktu.Merak etmiştim ama sormamalıydım.Sonunda dayanamadım.Sirius'a sordum "James nerede?"  "Potter'ın umrunda olduğunu sanmıyorum " dedi.

Potter kelimesine vurgu yapmıştı. "O iyi mi?" diye sordum. "Hayır ama seni ilgilendirmiyor" dedi.Bakışları çok soğuktu.Daha konuşmadım ve uzağa oturdum.Yemek yiyemedim ve hemen kalktım.İlk ders James en arkaya oturdu,tek başınaydı.Hiç konuşmadı sanki yok gibiydi.Bütün gün boyunca böyle sürüp gitti.Ona karşı birşey hissetmiyorum ama benim yüzümden olduğu için üzülüyorum.

***1.5 hafta sonra***

James bu derste yoktu,bu çok garipti.Aslında endişelenmiştim.Ders çıkışında hemen Remus'u buldum.James'le fazla ilgilenmek istemiyordum ama bir sorun olduğunu anlamıştım."James'e ne oldu?" Beni kızgınca süzdü.Bakışları Sirius'unkiler kadar soğuk değildi ama kırgındı."Hastane kanadında ama seni görmek istediğini sanmıyorum sana çok kırıldı" dedi.  "Ne ol-"  sesim Sirius'un gelip, "Aylak gidelim bizim umursadığımız bir James var ona bakmalıyız" demesiyle bölündü.Sirius bana iğneleyici bir bakış atıp gitti.Remus da çaresizce bakarak onu takip etti.Yine gözlerim dolmaya başlamıştı yatakhaneye koşuyordum,yolda Joe Finnigan'a çarptım.Telaşla "Ne oldu Lily,iyi misin ?" dedi.O an hatırladım yarın onunla Hosmadge'e gidecektim.Gidemezdim,bu durumda gidemezdim. "Gayet iyiyim sadece biraz uykum var" dedim.Sonra görüşürüz diye mırıldandım ve yatakhaneye doğru koşmaya devam ettim.Yatakhaneye varı,kendimi yatağıma attığımda kafam karmakarışıktı.James sinir bozucu gıcığın tekiydi ama o da insan dı ve ben onun hastane kanadına gitmesine neden olmuştum.Onu ziyaret etmeliydim ama edersem ona karşı bir şey hissettiğimi sanacaktı.Sonunda kararımı verdim.Gittiğimde kapıdan bakacaktım uyuyorsa durumuna öğrenecek,uyanıksa arkamı dönüp gidecektim.Hastane kanadına vardığımda gözlerim James'i aradı.Onu hemen gördüm bir yatakta uyuyordu.Uyuduğu için rahatça içeri girdim.Madam Pomery'e James'in durumunu sordum."Pek iyi değil,stres ve üzüntüden sinir krizine girmiş.3 gündür uyuyor.Hayati tehlikesi falan yok ama bir kaç gün daha uyuyabilir.Sen neden bu kadar büyük bir üzüntü yaşadığını biliyor musun?Böyle olaylar genelde sevdiği birini kaybettiğinde,hayatında çok büyük bir değişim olduğunda yaşanır."

Zorlukla ayakta duruyordum.Demek James sinir krizi geçiriyordu.Beni bu kadar önemsediğini düşünmemiştim,sevgisine yalan demiştim.Madam Pomery bir cevap bekliyordu.Doğruyu söyleyemedim, "Hayır,uyanmasının bir yolu yok mu?".

"Güçlü bir çocuk,bir kaç gün sonra kendiliğinden uyanacaktır." "Teşekkür ederim". Kendimi berbat hissesiyordum.Yatağıma uzandım ve ağlamaya başladım.Niye ağladığımı bilmiyordum.James uyandığında onunla konuşacak,ona karşı hiç birşey hissemediğimi ama onun hasta olmasına neden olduğum için üzüldüğümü söyleyip özür dileyeceğim.Uyumak istemiyordum, yarın yine kötü bir gün olacaktı.Uyku beni yavaş yavaş ele geçirirken hala kötü hissediyordum.

Arkadaşlar bölüm çok acıklıydı biliyorum.Yorum atarsanız sevinirim,düşünceleriniz benim için önemli.Bu bölümdeki kavga fikrini çok sevgili arkadaşlarımdan aldım.Diğer bölümler daha da heyecanlı olacak.Bölüm yazmam için bana destek veren gamzermek8888 'e teşekkür ederim.Okuduğunuz için teşekkürler.