Demon... //Ateez San

7.5

No to robimy obiecany dodatek.
Trochę zdjęć może być XD

°°°°°°
Podczas robienia śniadanie bardzo miło nam się rozmawiało. Wypytywałam go o jego wcześniejsze życie i czy zawsze był taki przystojny. On się zaśmiał:

- Wiem jak kobiety na mnie reagują. - uśmiechną się w moją stronę. - Ale nie wiem dlaczego. Jestem raczej przeciętnej urody demonem. Nie ma we mnie nic szczególnego, ale dziękuję za komplement.
A co do mojego życia zanim stałem się demonem było na prawdę wspaniałe. Pełna rodzina. Rodzice bardzo się kochali, miałem wspaniałe rodzeństwo, na które zawsze mogłem polegać. Po prostu żyć nie umierać. No ale umarłem. Miałem raka...

- Przepraszam, nie chciałam poruszać złych wspomnień. - powiedziałam ze spuszczoną głową.

- Nic się nie stało. - znów się uśmiechną.

- Seonghwa... Wybacz, że zapytam, ale jak zostałeś demonem? Wnioskując, z tego co powiedziałeś, powinieneś być aniołem. W sumie San mi coś tam wspominał, ale nie dużo. - Kiedy to powiedziałam, chłopak pobladł. - Oczywiście jeśli nie chcesz to nie musisz mówić...

- Dobrze opowiem ci...
Zdarzyło się to kilkadziesiąt lat temu. Byłem aniołem stróżem kobiety, która wstrząsnęła moim sercem. Po prostu się zakochałem... - Nie mogłam uwierzyć, anioły potrafią się zakochać? - Była piękna, Miała kasztanowe, długie włosy oraz niesamowite czekoladowe oczy. Miała również niesamowity charakter. Była miła i kochała wszystko dookoła. Niestety kiedyś wracała późną nocą do domu z pracy. Nie było mnie w tedy przy niej, powieważ spędzałem ostatnie chwile życia z innym podopiecznym, który leżał w szpitalu. Kazałem się zająć nią swojemu koledze Taehyung'owi. I także tej nocy została zamordowana. - oczy mu się zaszkliły. Widać, że była dla niego ważna. - Jakiś pijany gościu wraz z kolegami zgwałcił ją i zabił. Zostawili ją samej sobie w jakimś ciemnym zaułku.

- A co z Tae? Dlaczego ich nie powstrzymał? - Spytałam sama mając łzy w oczach.

- Nie było go. Poszedł.

- Jak mógł to zrobić?! Co się z nim stało. - już samotne łzy leciały mi po policzkach, które szybko wytarłam.

- Odszedł by bawić sie z innymi aniołami. Zapomniał o obietnicy. Kiedy Bóg się o tym dowiedział strącił go do piekła. Bo widzisz jeżeli ktoś przez nas zginie nie stajemy się demonami, ale nasza dusza będzie trawiona przez ognie piekielne, dopóki świat nie dobiegnie końca.

- A jak stałeś się demonem? - spytałam teraz bardzo po cichu. Nie chciałam wyjść na natarczywą.

- Zabiłem sprawców zbrodni na mojej ukochanej.

- A czy jest to możliwe by ona się odrodziła? - spytałam. Przedstawiony obraz dziewczyny na samym początku pasował bardzo do jednej z moich koleżanek.

- Teoretycznie tak, ale nikt nie wie kiedy. - powiedział, po chwilowym zastanowieniu.

- Czekaj pójdę tylko po telefon. - moja koleżanka z klasy, z którą mam bardzo dobry kontakt, choć nie jest w mojej grupce, ale często z nią gadam, a nazywa się Minsu. Kiedy wróciłam pokazałam chłopakowi jej zdjęcie.

Chłopakowi powiększyły się oczy.

-Mina.... Czy to na prawde ty?

- To moja koleżanka ze szkoły. Nazywa się Minsu. Mam z nią bardzo dobry kontakt, więc jak coś moge was poznać. - Uśmiechnęłam się.

- Dziękuję!- chłopak podszedł do mnie i mnie przytulił. Ja oddałam uścisk. - No to co? Robimy dalej to śniadanie?

- Oczywiście! Przyjaciółko~ - razem się zaśmialiśmy, a on zrobił aegyo.

°°°°°°°
Mam nadzieję, że dodatek się spodobał😁😁
Oczywiście przepraszam za wszystkie błędy. I jeżeli będziecie chcieli mogłabym poprowadzić ten wątek w innej książce.
Mogłaby nosić tytuł "Przeszłość Powraca // Seonghwa ATEEZ" Co wy na to? 🤣