Never or Forever

Chapter 20:Engagement??

Third Person Pov

"Ate Sammy I'm okay but I need to leave He doesn't want me to stay here" hindi lumilingon si Keisha kaya napagkamalan nya na ang pumasok sy si sammy pero si kenneth talaga ang pumasok sa silid

"Ate thanks for your care but I need to do t----B-boss?" napalingon si Keisha sa kanyanf likod kaya laking gulat nya ng makita na ang kausap nya ay hindi si sammy kundi ang boss nya..

"S-sorry" nauutal at hindi makatingin ng maayos si kenneth kay keisha dahil talagang hiyang hiya siya dito

"You don't need to do that boss" wala na naman itong emosyon habang kinakausap sya at talaga namang pinanghihiyangan nya iyon,'akala kobmagiging maayos ang lahat tssk dapat pala hindi ko na ginawa ang bagay na iyon' sabi ni javier sa kanyang isip

"Please 'wag ka nang umalis?" this is the first time that he will do this ang magmakaawa sa isang tao na huwag umalis

"Hindi ako aalis" napalingon si kenneth kay keisha dahil sa sinabi nito

"Wag mokong lokohin alam kong aalis ka!!" napapitlag si keisha dahil sa malakas na pagsigaw ni kenneth

"Okay fine binalak ko pero hindi kona itutuloy hindi ko kayang iwan ang mga mahal ko at itinuring ko ng pamilya" nalungkot pero gulat si javier dahil sa sinabi niyo at inisip na sana ay isa sya sa mga taong dahilan ng hindi nya pag-alis

"Pasensya na kung masama ako sayo,kung sinasaktan kita pero Keisha sana wag kang umalis hindi ko maintindihan ang sarili ko pero alam ko na simula ng dumating ka nagkaroon muli ng dahilan ang mommy ko para sumaya,Keisha mahalaga ka na para sa mga tao na nandito pati sakin mabait ka pero minsan naiinis ako sayo kasi bakit ang lakas mo ha!! Mas matapang kapa sakin ehh ako ang boss mo?" mahabang salaysay ng naguguluhan na si kenneth

"Sorry boss" napapayuko pero patagong napapangiti si keisha 'Ginamit mo pa sila,para lang hindi ako umalis ahh' sa isip isip ng dalaga

~~~~~~

"Keisha dear akala ko talaga aalis kana" malungkot na pagkakasabi ni Madam Camille

"Sorry Madam" hinging pasensya ng nahihiyang si keisha

"Nga pala Sir Kenneth yung Daddy mopo hinihintay ka sa Library Room nyo" biglang singit ng kadarating na si sammy

"Ahh sige,Mom punta lang ako kay dad ahh" paalam ni kenneth tinanguan lang sya ni Madame Camille at pinaalis na

Kenneth's Pov

Habang naglalakad ako papunta sa Library room ay napapaisip pa din ako...

Bakit ko kaya ginawa ang bagay na yun?Nagsorry ako sa isang mahirap?Hindi naman siguro masama ang ginawa ko hindi ba?Tama lang naman siguro ang naging desisyon ko dahil hindi lang para sakin ang ginawa ko para rin sa mga taong ayaw syang umalis

Dahil sa malalim na pag-iisip ay muntikan ko pang malagpasan ang Library Room nu ba yan?Focus Kenneth Focus

Bago pumasok ay kumatok muna ako ng ilang ulit...

"Dad?" unang salita na lumabas sa bibig ko pagkabukas ko ng pintuan

"Kenneth,Come here" sumunod ako sa sinabi ng dad ko mahirap na baka mapagalitan good boy muna ako..

"Bakit moko pinapunta dito dad?" hindi na ako nagpaligoy-ligoy na tanungin ang dad ko alam ko naman kasi na papapuntahin nya ako sa isang private place kapag mahalaga ang pag-uusapan

"About your engagement son" napakuyom ang kamao ko dahil sa nadinig ko alam ni dad na kahit kaylan ay hindi ako papayag sa bagay na iyan kahit pa tanggalin nila ang lahat ng bagay na mayroon ako ang pera o kahit marangyang buhay pa, okay lang na maghirap basta huwag lang akong makasal sa taong di ko mahal

"Dad I already----" "Son the engagement was stop" nagulat at napatigil ako dahil sa aking mga nadinig

"Really Dad?" masaya akong nagtanong sa dad ko pero ang dad ko ay malungkot at mukhang pagod na pagod sa mga oras na ito,kaya ibinalik ko ang expression ng mukha ko sa pagiging serious

"Yeah Son" malungkot pa din ang kanyang itsura

"Dad What happen?" dala ng kyuryosidad ay naitanong ko na ang bagay na iyan sa kanya

"Your Ex Fiance is missing almost 1 year na ang nakakaraan son" tinignan ko nang maigi si dad at inaalisa kung ano ang magiging emosyon nito kaya laking gulat ko ng may mga luha na pumatak sa mata nito

"D-dad??" lalapit na sana ako kay Dad pero hinarang nya ang palad nya at pinaupo ako

This is the first time I will see my dad in this kind of situation

"Anak nahihirapan na ako nagigipit na tayo gusto ko ng sumuko pero hindi pwede gusto ko na kayong makasama lalo na ang mommy mo miss ko na ang dating kami yung bonding namin" napayuko ako dahil sa mga sinabi ni dad

Me too dad miss kana din namin ni mom...

"Dad Mahal ka namin ni Mommy " lumapit na ako kay dad at hinawakan ko siya sa balikat

"Thanks son" doon natapos ang usapan namin pero ang malalim na katanungan sa isip ko ay hindi pa din nawawala 'Bakit ganito ang nararamdaman ko diba dapat masaya ko dahil hindi matutuloy ang kasal?Pero bakit baliktad ang nararamdaman ko? nanghihinayang ako Sobrang nanghihinayang....

To be Continue.....

A/N:Keep it up self kaya mo yan mahal kita self haha

❤️Vote and Comments❤️