Never or Forever

Chapter 47:

WALANG humpay ang pagtulo ng luha ni Kenneth habang tinitignan ang litrato nilang dalawa ni Clea.

"Sobrang sama ko bang tao noon para iwan mo?Handa naman akong magbago ehh pero wala eh iniwan mo pa din ako sumuko ka Clea sinukuan mo ako!" hindi mapigilan ni Kenneth maging emotional lalo pa at amg babarng mahal nya ang gumugulo sa kanyang isipan.

"Kung pwede ko lang ibalik yung mga panahon na kasama pa kita gagawin ko kahit na masaktan pa ako ng paulit-ulit tatanggapin ko basta makasama ka!Kasi tang ina Clea mahal na mahal kita!"

"Tangina mo din Kenneth,Mahal na mahal din kita!" napatigil sya sa pag-iyak nang madinig ang familiar na tinig na iyon.

"Bumalik ka!" agad na niyakap nya ang dalaga and he flowered kisses on her face,cheeks and lips.

"Masyado mo namang sinasamantala ang kabaitan ko boss ehh panagutan mo ako kundi ipapapatay na lang kita sa mga tauhan ko,pero kaya kali kitang ipapatay?mukhang hindi ehh haysst....hoy kenneth wag mong samantalahin ang kabaitan ko kailangan mo pa ding tupadin ang mga pangako mo bago ako maoperahan!"

He cupped her face."Clea,You don't need to threat me just to make my promise do,because I'm willing to be with you as long as god permission because Clea I really damn love you!" Clea kissed him that was only a peck kiss but He feel heaven and contentment.

Marahan nyang hinawakan ang kamay ng dalaga at masuyong dinampian ng halik ang pisngi nito saka pinagsiklop ang kanilang mga palad.

"Sorry hindi na ako nakapagset ng romantic date sa magarbong restaurant hindi ko na kasi mapigilan ang sarili ko eh gusto ko na talagang yayain ka kaya ito ako ngayon sa harapan mo.Clea,I know that I'm not that good.Hindi din ako kasing yaman mo,mahina din ako kung ikukumpara sayo pero sana hayaan mo akong gawin kang reyna ng buhay ko kasi Clea hindi lang simpleng love itong nararamdaman ko sayo,Mula pagkabata ikaw na talaga yung dahilan ng mga ngiti at saya na nararamdaman ng puso ko kaya hindi ko na talaga kakayanin kung mawawala ka pa,Ako lang ito si Kenneth Javier Legaspi yung lalaking handang mahalin ka hanggang sa aking huling mga sandali sa mundong ito." Kenneth kneel in one knee and looked up at her,with a diamond ring in his hand.

"Clea,you are the one who can make me feel this unexplainable word called love,you are the air that I breath the light at my dark world. And I want you to be the mother of my future children." matiim silang nagtitigan."Candice Lianne Elzabeth Alston.Will you give me the privilege to call you my wife?"

Tuluyan nang namalisbis ang luha nya dala ng kasiyahang nadarama."Hindi man ikaw tung tipo ng lalaki na romantic,hindi mo naman na ako kailangan pag-effortan ng malaki you don't need to rent a restaurant just to make your proposal at me elegant kasi as long as ikaw yung magpopropose kahit sa banyo sa gubat o kahit sa kusina pa yan...Oo ang sagot ko,handa akong pakasalan ka kahit na ubod ka ng sungit at mayabang ka wala eh mahal talaga kita."

Nagmamadaling tumayo si Kenneth at isinuot sa daliri niya ang singsing,nakangiti siyang tumingin sa mukha ng fiance.

She and Kenneth came out from their own little world when they hear giggles and sobs.Nang tingnan nya kung sino iyon,it was her friends and Kenneth's mother.

"Sabi ko na ehh kayo talaga para sa isa't isa ang galing ko talaga mag match make." wika ni Tita Camille.

"Congratulation,Bro."ani David na tango lang ang isinagot ni Kenneth.

"Excited na akong maging lola." Tita Camille giggled.

Nagkatiniginan sila ni Kenneth at nagtawanan.

"Minamatch make na pala tayo ni Mommy wala pa tayong kaalam-alam." wika ni Kenneth.

"Oo nga." sangayon niya sa kanyang fiance."I'm glad tita match make us.Because of her I meet you and I feel the stranger feeling they called love.Saya Sayang Awak,Tuanku." nakita nya ang pagtataka sa mukha ng fiance.