TUTSAK

TUTSAK-1

İşaret parmağım  ve baş parmağım arasında tuttuğum üzerinde kurumuş kan izleri olan ama keskinliğinden hiç bir şey kaybetmemiş jileti göz yaşlarımın ıslattığı yarı çıplak göğsümün üzerinde çaresizce bekletiyorum.

Şu an ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yok. Şimdiye kadar sanki birisi tarafından yönlendirilmiş gibiydim.Yaptıklarım bana çok ters şeylerdi.Herkes bana baktıkça bunları yapan birisi zannederdi beni. Ben de 'acaba yapar mıyım ?' diye düşünürdüm. Ama artık içimde beni düşündürecek bişey kalmamıştı.Çünkü ben hakkımda düşünülen şeyleri yapabilecek olduğumu keşfetmiştim.

Göz kapaklarımı olması en mümkün bir şekilde birbirine bastırdım.Ve gözlerimden akacak yaşları serbest bıraktım. Elimde ki soğuk metali  biraz daha bastırarak buğday, pürüzsüz tenime girişini sağladım. İlk defa yapmamıştım.Geceden beri yaptığın,kanattığın,acısını çıkarttığım ilk izler değildi.Acısını hissetmedim. Hissetmedikçe aklıma gelenlerle ağlamam şiddetlendi elimi yavaş hamlelerle kıpırdatarak yumuşak deriyi ayırdım.

Hıçkırıklarımı dizginlemek o kadar zor ve saçma gelmişti ki kendimi hissedemediğim acıya  ve hıçkırıkların,gözyaşlarının eşsiz gücüne teslim ettim.

Uzun bir çizik attığım derimden kana bulanmış demir parçasını titreyerek bir peçeteye sildim. O kadar fazla akıyordu ki beyaz çamaşırım kıpkırmızı kalmıştı.

Kafamı sırtımı yasladığım duvara doğru geri attım. Sert bir şekilde çarptı ama umursamadım. Yanımda duran dibinde son 1 bardak kalmış olan votkayı elime alıp titrek hareketlerle kurumuş dudaklarıma götürdüm.Tadına alışık olmadığım acı ve sert içki boğazımı talan ederek mideme ulaştı. Şişede son kalanı da içtikten sonra kaçıncı şişeyi içtiğimi saymaya çalıştım.Ama buğulu gözlerim ve dönen başımdan dolayı bunu pek te başaramadım.Kimin getirdiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Acaba ben mi almıştım yoksa abimden mi yürütmüştüm? Bunu bile hatırlayamayacak kadardım.

Gözlerim kendini yavaşça karanlığa teslim ederken kafamı sola doğru yatırdım. Başım çarşafları yeni değiştirilmiş olan yumuşak yatağa değdiğinde içimde nazik bir ürperti oldu. Bilincim bedenimden ayrılırken  son hatırladıklarım karşımdaki duvara yazılı olan kırmızı renkteki yazıydı.

Yeni bir hikaye  ve yeni bir  kurgu.İnşallah beğenirsiniz zaman zaman alıntı olarak ta paylaşıcam.Görüşmek üzere.