Zehir

Bekle Beni Parti

Tam olarak ne yaptığımı söyleyecek olursam Barışların holdingine gelmiş onun odasında oturuyordum.Bana yemek sözü vardı ve işlerini bitirmesini bekliyordum.İşini yaparken çok ciddi gözüküyordu,beş dakikadır izlediğim için bütün mimiklerini ezberlemiştim.Çünkü sıkılmıştım.

"Biraz daha izlersen nikah masasına oturucaz."

Dediği şeye kahkaha atarken oturduğum lüks mü lüks koltuktan kalkarak yanına gittim.

"Napiyim sıkıldım.Hem yakışıklısın ve paran var diye seninle evlenemem.Dur bi aslında iyi fikir neden olmasın."

"Şaka bir yana alayım mı seni kız."

"Barış ya iyi güldürdün beni bu kadar eğlenceli olduğunu bilmiyordum."

"Tabi kızım ne sandın.Gidelim mi artık?"

"Gidiyor muyuz sonunda? Yaşasın!"

Heyecanla etrafta zıpladığımda Barış kıkırdayarak yanıma geldi ve saçlarımı karıştırdı.

"Yürü küçük kız yürü."

Odasından çıktık ve asansöre binerek 5. kattan aşağı inmeye başladık.Neyse ki Barış'ın odasına bu kocaman binaya göre 5. kattaydı.Barış bana başından geçen komik şeyleri anlatıyordu ve benden katıla katıla gülüyordum ve tam ortasında asansör 3. katta durmuştu.Gülmekten gözümden akan yaşları silerken asansöre binen kişiye baktığım sırada Çağan olduğunu gördüm.Şaşırmış ifade ile birbirimize bakarken sonunda kendine gelmiş olmalı ki kapı eşiğinde durmaktan vazgeçip tamamıyla girmişti.

"Ne işin var burada?"

Bana yöneltmiş olduğu soruyla bakışlarım ayaklarımdan onun yüzüne çıkmıştı.

"Benimle beraber."

Ben daha cevap vermeden benim yerime Çağan'ı yanıtlayan Barış'a baktım.Çağan gibi ifadesizce bakıyordu.Asansör sonunda indiğinde Barış kolunu omzuma attı ve beni çıkışa doğru yönlendirdi.Binadan çıkınca hemen önündeki siyah ve yine lüks olan arabaya bindik. Barış'a baktığımda sırıtıyordu.

"Neye sırıtıyosun kendi kendine?"

"Çağan'ın surat ifadesine.Görmedin mi yoksa?"

"Hayır bakamadım.Şey bakmadım yani."

"Tamam küçük kız sakin.Kaşları neredeyse ağzına inmişti."

Dediği şey ile sırıtacak gibi oldum ama asıl merak ettiğim başka bir şey vardı.Araba yolda ilerlerken sırtımı kapıya yaslayarak Barış'a döndüm.Arabayı kilitlemişti,bu hareketine gülümsedim.

"Sence Çağan neden buradaydı? Hem onu tanıyormuş gibi konuştun."

"Çünkü tanıyorum artık,yeni aslında daha bugün tanıştık."

"Nasıl yani? Neden peki?"

"Dur meraklı Melahat anlatıcam.Çağanların şirketiyle bir ortaklık imzaladık bugün.Meğer diğer şirketin veliahtı senin şu Çağanmış.Anlaşılan işler daha da eğlenceli olacak."

"Nereden benim oluyo ya benim falan değil."

"Tamam şampiyon sakin ol.Asıl sen anlat bakalım Çağan'ı nereden tanıyorsun?"

Ne diyecektim şimdi,ben aslında kanserim Çağan da benim doktorumdu mu diyecektim.Aslında onu ilk partide görmüştüm ama o bir tanışma sayılmazdı.Doğruyu söylemiş olmayacaktım.Ama bu sefer korkmak ya da acınası görünmek istemiyordum her şeyi ilk önce Barış'a sonra Elif'e anlatacaktım.Barış konuşmamı beklercesine bana bakıp yola dönüyordu.