Gözlerim vuran güneş ışığıyla aralanırken saate baktım henüz çok erkendi ama heyecandan tekrar uykuya dalamamıştım. Bugün buz pateni seçmelerim vardı ve bu zamana kadar sadece hobi için yaptığım iş ciddiye binmeye başlamıştı. Heyecanla yataktan doğruldum önce okula gitmeliydim aslında hep buz patenini mesleki olarak yapmak istemiştim ama ailem puanımın boşa gitmemesi için sayısal seçmemi istemişlerdi ve diyetisyen olmuştum severek seçtiğim bir bölüm olduğu için memnundum ama buz patenini bırakmamaya kararlıydım. Hemen makyajımı yaptıktan sonra giyindim ve kabanımı üstüme geçirerek usulca çıktım evden henüz ev halkı uyanmamıştı. Kaskımı da başıma geçirdikten sonra motorumla hızla okula yetiştim annemler ne kadar karşı çıksa da istemeye istemeye ısrarlarıma dayanamayıp almışlardı bu motoru sanırım hayatımın en iyi kararıydı çünkü bununla bile geç kalmayı başarıyordum.
Derse girip çıktıktan sonra kızlarla vedalaşarak doğru seçmeler için yola koyuldum kızlar gelmek için ısrar etseler de tek başıma daha az heyecan yapacağımda karar kıldım. İçeri geçip taytımı ve patenlerimi giyip yarım eldivenlerimi de taktıktan sonra beklemeye koyuldum ne kadar mesleğim bu olmadığı için heyecanlanmam yersiz olsa da bu benim için gerçekten önemliydi çocukluğumdu.Bu kulüp gerçekten gelişmişti iki haftada bir gösteriler yapıyorlar çalışıyorlardı ve oldukça fazla izleyici toplayabiliyorlardı.
Sarışın bir çocuk yanıma yaklaşarak isminin Erdem olduğunu söyledi ki bunu zaten biliyordum çünkü gruptandı ama bozuntuya vermeden " Bende Lina " dedim heyecanla alınmayı o kadar istiyordum ki sorduğu sorulara özenle cevap verdim sonra beni sıraya götürdü ve yeni gelen birine yardımcı olmak için gözden kayboldu.
Ve sıram gelmişti o kadar heyecanlıydım ki piste zor giriş yaptım buz gibi pist heyecandan kızaran yanaklarıma iyi gelmişti.Ortak karar verdikleri için hepsi pür dikkat izliyordu ve bu pek yardımcı olmuyordu . Alışık olduğum koku ve soğukluk beni hafif hafif rahatlatırken şarkı başlayınca pistte bir kaç tur attıktan sonra süzülerek etrafımda dönmeye başladım bir kaç hareket yaptıktan sonra açılmıştım grup alkışlarıyla destek oluyordu ve oldukça samimiydiler.
Tam güç bulmuşken bir kaç zor sayılan dönme hareketleri yaptım , gerileyip bir nefes alırken ve en uzun dönmem için öne atılırken seyircilerden biri dikkatimi çekti grup üyelerini tanıyordum youtube kanallarını sürekli takipteydim ve adlarına kadar sayabilirdim ama bu çocuk asla gruptan değildi öne uzanmış bir eli çenesinde beni izlerken bir yandan gruptan biriyle sohbet ediyordu bir an göz göze geldik ve gözlerimi ayıramadan yere kapaklanmam bir oldu tam dönerken öyle sert düştüm ki yerde biraz sürünmedim desem yalan olur. Hızla kalktım ama öyle utanmıştım ki devam edemedim çabucak müziği kestiler ve alkışladılar alınmayacağımdan emindim böyle aptal birini asla gruplarında istemezlerdi bizde dengemizi çokça kaybediyoruz falan diye moral sözleri duysam da başımı kaldırıp bakamadım tekrar göz göze gelme korkusuyla zaten Allahtan bir sonraki kişi geldi ve bende hızla pistten indim hemen gidip üzerimi değiştirdim ve kendimi dışarı attım o an fark etmemiştim ama dizlerim kanıyordu, umursamadım.
Akşam karar verdiklerinde mail atacaklardı ve zaten ben olmadığıma artık emindim eve gidince biraz netflixten bir şeyler izledim ama aklım hep seçmedeydi ne kadar kötü geçse de bir umut diğerlerinin daha kötü olmasını ve seçilmeyi bekledim ama bütün gece beklesemde tek bir mail gelmedi artık saat gece 2'ye yaklaştığında göz kapaklarım kapandı ve uykuya teslim oldum. Sabah uyandığımda hala gelen mail yoktu artık hiç umudum kalmayarak yataktan doğruldum o kadar moralim bozulmuştu ki okula gidemedim onun yerine hızla duş alarak hazırlandım dün aceleyle çıkınca şarj aletimi ve kulaklığımı masada unutmuştum ve almam gerekiyordu motora atlayıp salonun yolunu tuttum bir yandan da dün dengemi kaybettiren çocuğu görmemek için dua ediyordum ve tabii ki oradaydı kapının hemen önünde sigarasını içiyordu tam günaydın diyerek geçip gidiyordum ki arkamdan seslendi ' hey iyi misin? dün baya sert düştün.' hemen arkamı döndüm sigarasını atıp ayakkabısıyla söndürdü.
"iyiyim sağol önemli bir şey değildi ."
" öyle birden gidince merak ettik pardon ismin neydi bu arada ?"
"Lina ben" dedim onunkini sorar gözlerle bakarak hemen atıldı " bende çağrı memnun oldum" dünkü düşüşümden sonra daha fazla konuşmak istemeyerek başımı sallayarak gülümsedim oda sıcacık gülümsedi, etrafta başka birini göremeyince sordum; "şey dün kulaklığım ve şarj aletim burada kalmışta acaba çıkarken falan gören oldu mu ? " kafasını sallayıp uzaklaştı kısa bir süre sonra elinde onları sallayarak geri döndü hızla teşekkür ettim tam artık bitmesini dileyerek gitmek için atılmıştım ki beni durdurdu " bir kaç kişiye mail attık sana da geldi mi ? " kalbim heyecanla attı bir kez daha rezil oluyordum . " yok ben seçilmedim haklılar zaten o düşüşten sonra beklemiyordum." artık konuşmayı bitirmesi için yalvaran gözlerle bakarken inatla devam etti " saçmalama gayet iyiydin hepimiz hata yapıyoruz çok zor bir atlayıştı zaten " dedi başımı salladım ne denirdi ki resmen rezilliğimi teselli ediyordu " gitmem lazım sonra görüşürüz" diyerek devam etmesini engelledim ve kaskımı geçirip hızla eve sürdüm eve vardığımda kapıyı açan abim hemen "oo buzlar kraliçesi noldu seçmelerin " diyerek yaramı bir kez daha deşti .
" abi çekilir misin geçemedim tabii ki bir kere bile destek olmadığınız için anca okul da okul" diye ona patladım tabii ki onun hiç bir suçu yoktu bana her konuda destekti ama kapıyı açarak kurban olmuştu asıl sözlerim salondan bizi duyabilen annem ve babamaydı.
" saçmalama kızım ben ne zaman sana destek olmadım kaç kere dedim ben götürürüm seni diye heyecan yaparım tek giderim demedin mi "
" tamam abi kazanamadım işte boşver "
"buna mı üzüleceksin cidden başka bir yere girersin sana pist mi yok"
Yanından geçip hızla odama geçtim ona çıkışmak istemiyordum zaten yeni yeni kendine gelmeye başlamıştı iki yıl önce benim en yakın arkadaşım her şeyi beraber yaptığım çocukluk arkadaşım abimin de sevgilisi olan serra'yı kanserden kaybetmiştik ve bunun acısı hala çok tazeydi onu üzmek istediğim en son şeydi. Pijamalarımı giyip yatağa uzandım hemen, tam uykuya dalacakken mesaj sesiyle sıçradım kayıtlı olmayan bir numaradandı .
' iyi geceler ben çağrı bugün tanışmıştık hani çocuklarla konuştum da sana mail atmayı unutmuşlar alındığını haber vermek istedim posta kutunu kontrol et ! '
büyümüş gözlerimle telefona baktım ne yapıyordu bu, böyle bir yalana kanacak değildim resmen konuşup almalarını sağlamıştı unutmuşmuş o düşüşten sonra kimse beni unutmazdı.Gelen kutuma baktığımda gerçekten alındığımı gördüm haftalık prova saatleri atılmıştı ve bilgilerim için form gönderilmişti hızla yanıtladım mesajını ' beni almaları imkansız bunu neden yaptın ? ' gecikmeden cevap geldi ' imkansız olan bir şey yok neredeyse tanımadığım bir kıza neden torpil geçeyim hepimiz heyecandan hatalar yaptık önemsemediler demek ki' yine utandım kendi kendime gelin güvey olmuştum neden torpil geçsindi gerçekten aptaldım. Cevap yazmadan formu doldurdum ve gerçekten iyi olduğum için alındığıma inanmak isteyerek kendimi uykuya teslim ettim öyle ya da böyle hayalim gerçek oluyordu.
Eveet ilk bölümümüzün sonuna geldik lütfen yolun en başındayken yorum ve oylarınızı esirgemeyin devam etmesini isteyenler oylasın lütfen isteyenler olursa devam edecek şimdiden teşekkürler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUZ
Teen FictionBirbirinden çok farklı iki genç ne var ki tek bir ortak noktaları var buz. İkisi de buz gibi bir geçmişe sahip ve ikisininde huzuru bir buz pisti ve bıçak gibi keskin patenlerde ve tabii birbirlerinde ... Bu soğukluğun içinde ateşleri birbirlerini...