Minsan sa isang daan ako ay napahinto at napatitig sa kalangitan.
Sa gitna ng kawalan, at katahimikan,
Imahe ng iyong katawan ay aking nasilayan,
At ang aking mga mata ay tila ba'y nahipnotismo sa taglay mong kagandahan.
Nagulat ako ng ako ay iyong ngitian,
At ang iyong mga palad ay inilahad sa aking harapan.
At sinabing...
"Mahal halika't ako'y samahan,
Sa mundong tayo lamang ang nakakaalam.
Malayo sa kasarinlan at katotohan,
At kung saan ang mga panaginip ang siyang tanging pinaniniwalaan..."
Inaabot ko ang iyong mga kamay, na nasa aking harapan,
At tayo'y magkasamang naglakbay sa himpapawid, patungong kalawakan.
~*~
Author's Note:
Ito ay gawa-gawa ko lamang at ang anumang pagkakatulad at pagkakaugnay sa ibang kwento ay hindi sinasadya at ipinag papaumanhin na lamang...
BINABASA MO ANG
Ang Hiwaga ng Gubat
Short StoryMagpapalamon ka ba sa hiwaga ng gubat? O Ikaw mismo ang magiging daan upang ang hiwagang nakatago doon ay tuluyan ng matuldukan? Halika samahan mo akong pasukin ang mundo ng panaginip at hayaang dalhin kita sa lugar na hindi mo aakalaing mapupuntaha...
