Yüreğimdeki tufandan kurtulup senle tutunsam hayata,
Yeryüzünde,
Havva ile Âdem gibi ikimiz kalsak,
İsmimiz,
Kaderin kılıcıyla göklere kazılsa,
Süt beyazı ellerinde saçlarımı dalgalandırsan,
Narçiçeklerinin rengini almış dudaklarınla…
Ah dudaklarınla!..
Ve sonra hafif; fakat haşince üflesen ruhuma,
Kaldırsan,
Arşı yeryüzünden, ateşi cehennemimden,
Ancak o zaman görürsün bendeki seni,
Bendeki,
Seni!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızların Altında Kimse Isıtmadı Ellerimizi
PoetryKıyıda köşede karaladıklarım! Yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumanlar!