The Big Little Me

Chapter 6

Kinapkap kapkap ko sarili ko

Nasaan na yung perfectly shaped body ko?

Yung flawless and fair skin ko?

Bat naging ganito?  Bakit sya nanaman?

Dali dali kong kinuha yung natatagong box ko sa pinakatatagong part ng kama ko.  My old things, my old memories.

Dali dali kong sinuot yung dati kong floor lenght na green skirt. At isang pink blouse.  It perfectly fits.  Pero the heck?

Paano ako naging bata? Paano ako bumalik sa dati? Shit!

Paano na-

*knock knock*

"Nicnic hanap ka na ni Don Samonte" si nanay ling ang nag alaga saakin simula bata pa ako,  simula nung panahon na yun.

"Nay!  Maya nalang po! "

"Nic kanina pa sya nag aantay eh"

"Alam ko po pero.... May...... May.... mayyy... Ano" shit isip ka palusot!  Isip!

"May ano? "

"Me-me-me..... "

"Me ano nic? "

"Me-ron po a-ako ngayon. Ma-masakit! "  sana lumusot sana lumusot...

"Ahhh sige nic, mamaya nalang.  Sasabihan ko rin si Don samonte" narinig ko ang paglayo ng yabag ni nanay ling sa tapat ng pinto ko.

Yes yes yes yes!

Napatingin uli ako sa salamin at hindi naiwasan na mag throwback.

"Wala kang kwenta!"

"Ampangit mo walang silbi! "

"Panget"

"Wal---

I shake my head to remove the ugly past memories.

Haysssss.  Wala akong maisip na paraan para malusutan to kaya naisipan kong sumilip muna sa labas.

Binuksan ko lang muna ng kaunti ang pinto at nakiramdam kung mayroong tao.

Just Fuck!  I feel like i will gonna steal something!  Akyat bahay kumbaga.

Nung nasiguro kong walang tao nagdadalwang isip ako kung lalabas ba o ano? 
Lalabas?  O sa loob lang?  Ano palusot ko? Sasabihin kong nagpapak ako ng konting johnson baby powder kaya naging bata ulit ako?

Magiging loka loka lang ako nyan!

Aha!

Alam ko na!

Stay nalang ako sa loob. Hehe

Napansin kong may taong dadaan sa pasilyo kaya tamakbo ako patungong kama at nagtalukbong,  nung narinig ko na wala na ay napatitig lang ako sa kisame at hinayaang lumipas ang oras.

I think hours has passed pero wala kong ginawa kundi tumitig sa kisame habang nakahiga at sa palagay ko'y pabor na pabor saakin ang tadhana dahil wala ng gumambala saakin. Wala rin nakakakita ng itsura ko.

Akmang tatayo na sana ako noong may pumasok sa kwarto ko.... Bat di ko ba yan na lock?

---------
Yoshhhh! Hehehe chap six!