What If You Fall In Love

Chapter 7: UnComfortable

Rizlee..

maaga akong nagising. actually hindi naman ako talaga maayos na nakatulog. siguro namamahay lang, first time nga di ba? i look the alarm clock on my side table, 4:00 a.m. palang. buti pa tong si Vyel ang himbing ng tulog, komportableng komportable. tabi kaming natulog dito sa kama ko. hinayaan ko na kasi sobra yung nangyari dito kahapon eh.

i slowly get up to my bed, baka magising ko si sleeping beauty haha. tapos i heard some noise sa baba. wala na sa bed si ate Mich, malamang sya yung maingay dun. so bumaba na ako at dumiretso sa dining area. si ate Mich nga at nag luluto sya. tapos biglang may nag tap ng shoulder ko.

- good morning! agang gumising ah.

si ate Marge pala may dala syang supot ng tinapay. tapos napalingon din si ate Mich sa amin.

- good morning din po.

sagot ko.

- hindi ka nakatulog ng maayos no?

tanong ni ate Marge. then she smiled and face ate Mich.

- just like you Mich. remember your first night here sa dorm? haha.

- bakit po? mind if i ask?

- as in hindi sya nag sleep all night. pag gising namin lahat, nasa sala na sya at naka upo lang. reading books.

- Marge, it's my first time. at ganun talaga ang feeling kung hindi ka comfortable na mag sleep sa hindi mo room. saka one day lang yun no.

- yes one day, kasi yung next night hindi ka naman dito nag sleep eh. umuwi ka kaya sa bahay nyo. haha.

- same po pala tayo ate Mich. haha first time ko lang din po kasing mag dorm. then i'm not comfortable din po sleeping in other rooms. kaya kapag may sleep over ako sa house ni Vyel, i pretend that i sleep well. haha kung hindi ko nga lang din iniisip si Vyel hindi po ako magdo dorm.

- oh it's so you, Mich. i think mag kakasundo talaga kayo. sobrang pareho kayo sa lahat ng bagay. walang alam before sa mga household chores at sobrang mag pahalaga sa best friend.

ibig sabihin pala wala ding alam si ate Mich sa gawaing bahay before. but still she survived. and now it's her fourth year. siguro naman ako din makakaya ko yun. buti na lang sya yung ka body ko sa mga household chores. then i think pwede ko rin syang hingan ng mga payo everytime na may mis understanding kami ni Vyel.

- coffee or milk?

tanong ni ate Mich.

- ahm may orange juice po ba? haha yun po kasi ang iniinom ko every morning. pero kung wala po, milk is fine.

- don't worry meron tayo nyan dito. bagong grocery tayo kaya complete pa ang stock natin. -- ate Mich.

- ahm lahat din po ba kailangan pong magluto? honestly po kasi, i really don't know how to cook. and wala po talaga akong alam sa mga gawaing bahay. but i'm willing to learn po.

- haha rich kid. same as you Mich. well don't worry actually alam namin yun. you have your own yaya until now right? si Mich na ang bahala sayo.

sabi ni ate Marge. then she serves the glass of juice to me.

- well Rizlee, would you like to start to learn some chores?

tanong ni ate Mich. i nodded.

- okay then. get the placemat, dun nakalagay. tapos syempre pumasan mo muna, then place it on the table. next get some plates, spoon and fork and glass. put it all on the placemat. then...

hindi ko na sya pinatapos.

- ate, excuse lang po ah. haha you don't have to say it in detailed. i know how to do it.

tapos nag tawanan kami. then ginawa ko yung mga inutos nya. sakto, pag dating ng ibang teammates, naka set na yung dining. teka gising na si ate Bea, asan si Vyel?

- ahm ate Bea, hindi pa po gising si Vyel?

- gising na, nauna pa sya sa akin nagising. she's already taking her bath when i wake up.

- ganun po ba. siguro po tapos na sya. wait lang po ah, i will call her po.

then bumalik ako sa room. nagulat ako nung buksan ko yung pinto. ewan ko, dati naman it's fine when i saw her dressing up. pero ngayon parang bigla akong nailang. i'm not comfortable in that scene.

- ahm are you done? let's eat na. nasa baba na yung buong team.

then dumiretso agad ako ng cabinet ko to prepare my things for our training.

- yes, almost. na prepare ko na yung susuotin mo. nasa kama mo na.

- you don't have to do that. how can i prove to dad that i can be indipendent if you not letting me to do it? still thank you. but next time let me do it on my own. so are you all set? let's go donwstairs na they're waiting for us.

tapos nauna na akong lumabas. pero mabilis syang naka sunod.

- Riz! galit ka ba? sorry na. hindi naman ganun yung intensyon ko for doing that. gusto ko lang same tayo ng susuotin sa training. eto yung jersey natin nung nag champion tayo, remember?

i looked at her.

- i'm not mad. really it's okay. sorry din, hindi lang maganda yung gising ko. tara na, i'm starving.

then inakbayan nya ako. bakit ganun parang biglang hindi ako naging comfortable sa ginawa ni Vyel? what's happening ba to me? dati naman okay lang yung pagiging clingy namin sa isa't isa. bakit parang may mali sa akin? tapos tinanggal ko yung braso nya sa balikat ko.

- haha hindi pa ako naliligo. i smell bad na. later ka na umakbay. tara na!

- ikaw pa yung maarte ha. hay ewan ko sayo. i think hindi nga maganda yung gising mo. bahala ka na nga.

tapos tuluyan na nya akong iniwan at dumiretso na sa dining. sumunod na rin ako. i ignore na lang yung mga wierd feeling that i'm feeling right now. siguro nga hindi lang maganda yung gising ko.

- hoy Rizlee! ano tatayo ka na lang ba dyan? kain na, sayang naman yung setting mo ng table if you just stare on us.

tawag ni ate Marge sa akin. so umupo na rin ako sa tabi ni Vyel. doon lang yung vacant eh. still i feel uncomfortable and it's really wierd. i think Vyel notice it, and i know she's staring at me. but i don't look back to her. i continue eating and listen to our teammates conversation. it's the only way to forget this wierdness feeling inside of me. i hope it will help. coz to be honest, i don't know what's happening to me. and i don't like it.