꧁ Peachy Smell - Choi Soobin꧂
𓆸 06032020𓆸
❝ BÖLÜM 4❞
"Fazla tatlı göründün gözüme."
Yüzüme yayılan gülümseme engel olamayarak, "Bu durumda beni güldürmemelisin." dedim.
Soobin başını olumsuz anlamda salladı ve , "İçinde bulunduğun durumu hafızandan silmelisin." dedi.
İçimde bulunduğum durum... Kesinlikle hafızamdan silmem gerek absürt bir durumdu. İşte bu sefer haklıydı.
"Şu anı bile mi silmeli miyim?" dedim hâlâ gülümserken.
"Hayır." dedi Soobin sevecen bir tonda. "Beni hafızandan silmemelisin."
Soobin bir cevap vermemi beklemeden arabasına bindi. Ben de hızla yan tarafa oturdum. İçimden bir ses ona güvenebileceğimi söylüyordu. Yoksa ben de farkındaydım, daha yeni tanıştığım birinin arabasına binmek saçmaydı. Arabası düzenli ve şıktı. Gözüme takılan çocukluk fotoğrafı ile hafifçe tebessüm etim. Soobin arabasını çalıştırdı ve sürmeye başladı. Kısa bir süre sonra telefonuma gelen mesajla irkildim.
"Yurin neredesin? Sejin ile misin?"
Mesaj Eunjin'dendi. Ah, aklımdan çıkmıştı! Kızlara haber vermemiştim ve saat nerdeyse gece yarısıydı.
"Ailemin yanına gidiyorum. Merak etmeyin. Siz güzelce uyuyun kızlar." yazdım.
Kafamı yola çevirdiğimde ana yola çıkmıştık. Buradan sonrasını tarif etmem gerekecekti.
"Çatalın sağından git, Songpa yazan tabelayı takip et." dedim. Soobin tamam dercesine başını salladı ve arabayı sürdü.
Bir süre düz yolda ilerlerken bizim mahalleye yaklaştığımızı anlamıştım. Yolun köşesinde alışverişimizi yaptığımız mini bir market vardı. Onun olduğu sokağa girmeliydik.
"Güzel şimdi şu ilerdeki, köşede olan market var ya. İşte onun olduğu sokağa gireceğiz." dedim parmağımla marketi gösterirken.
Marketin olduğu sokağa girdikten sonra Soobin belli bir mesafede arabayı sürdü ama kafası karışık gibiydi. "Bir sorun mu var?" dedim.
"Hayır sadece..." dedi. Ardından başını sallayıp, "Boş ver." dedi.
Meraklı gözlerle onu izlerken telaşla, "Dur! " dedim. "Nerdeyse apartmanı geçiyorduk."
Soobin yolun kenarına arabayı park ettikten sonra arabadan indik.
"Senin inmene gerek yoktu, teşekkür ederim her şey için." diye mırıldandım.
"Cidden burada mı yaşıyorsun?" dedi şüpheyle. Garipseyerek bakışlarımı ona çevirdim.
"Yaşıyordum... Son iki senedir bireysel yaşıyorum. Ama ailem hâlâ burada." dedim.
"Cidden mi?" diye mırıldandı. Ardından gözlerime bakıp," Ben de burada yaşıyorum. Bir an seni takıntılı bir hayranım zannettim. Ev adresime kadar bilen bir hayran." dedi.
"Oh, hangi bina?" dedim gülerken. İşaret parmağıyla arkamdaki binayı gösterdi. E, burası bizim apartmandı.
"N-ne zaman taşındın? Birbirimizi hiç görmüş müyüzdür acaba?" dedim merakla. Rezil olduğum anlarda tesadüfi karşılaşmamıza, bir de aynı mahallede yaşamak eklenmişti.
"Pek taşınma sayılmaz aslında. Arkadaşlarım burada kalıyordu, ben de babamın gözü arkada kalmasın diye onlarla yaşamaya başladım. Normalde çok katı bir insandır ve tek başıma eve çıkmama asla izin vermezdi. Ama arkadaşlarımla olacağımı söylediğimde izin verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PEACHY SMELL¹ ▪︎ Choi Soobin✔
Fanfiction-tamamlandı- Önemsiz gördüğümüz tüm her şeyin bir anda önemli hâle geldiği, terazinin bir kefesinin asla ağır basmadığı, yapılan her şeyin belli bir planda işlediği ve bu planın kusursuz olduğu; yıkıcı gerçeklerle yüzleştiğimiz bir dünyadaydık. Siya...
