꧁ Peachy Smell - Choi Soobin꧂
𓆸 16042020𓆸
❝ BÖLÜM 17 ❞
Yeonjun'un bunu demesiyle boğazımda nerdeyse kalacak olan ekmeği zorlukla yuttum ve öksürmeye başladım.
Yanımdaki Beomgyu ise şefkatli bir anne edasıyla sırtıma vuruyordu. Kendime gelebildiğimde bardaktaki suyumun son damlalarını da yudumlamıştım.
Soobin'e baktığımda ise bana bakmaktan çekiniyordu ve az önceki gülüşünden eser yoktu.
Biliyordum işte! Benden hoşlandığı falan yoktu çocuğun. Kim bilir şu an nasıl mahcup hissediyordur.
Cevap vermeme hakkımı kullanmak istesem de Yeonjun meraklının teki olduğu için, "Öyle değil mi Yurin?" diye sormuştu.
Soobin dışında herkesin gözleri bana odaklandığında gergince nefes aldım ve titreyen dudaklarımı birbirine bastırdım.
Bir yandan da Soobin'in beni bu çukurdan çekip çıkarmasını istiyordum çünkü ne yapacağım ya da ne söyleyeceğim hakkında en ufak fikre sahip değildim.
Fakat beklediğim hamle gelmemişti ve üstümdeki bakışlar gittikçe sabırsızlaşıyordu.
"Ahahaha." Sahte bir kahkaha atıp Yeonjun'a döndüm. Gülümsemeye çalışarak, "Siz çocuklar fazla meraklısınız." dedim.
Yeonjun, "Yani inkar etmiyorsun?" dedi işaret parmağını bana doğrulturken.
"Şey-" diyecekken Soobin sertçe Yeonjun'un parmağını kavradı ve, "Yeter." dedi sakin kalmaya çalışarak.
"Aşk kokusu varsa var, niye kurcalıyorsunuz?" dedi ve masadan kalktı. Üstüne ceketini alıp evden çıktığında beşimiz de onu şaşkın gözlerle izliyorduk.
Ben ise yaşadığım şoku atlatmaya çalışıyordum...
"Voah!" dedi Kai oturduğu yerinden kalkarken, "Yurin resmen Soobin sana aşkını ilan etti!"
Beomgyu ve Taehyun da zafer kazanmışçasına ellerini çırpıyorlardı. Yeonjun ise buranın ağası benim modunda takılıyordu.
"Aşk kokusu aldığımı söylemiştim!" dedi beni süzerken.
Beyin, "Dünyadan Yurine , sesimiz geliyor mu?"
Kalp, "Ben... Kendimi... Hiç iyi... Hissetmiyorum..."
Kulak, "Duyduklarım? Neydi?"
Göz, "Gördüklerim, neydi?"
Az önce yaşanılan gerçek miydi? Soobin resmen, "Aşk kokusu varsa var!" demişti. Soobin beni seviyordu! Kendimi aptal gibi hissetmiştim.
Yıllardır bu kadar sevindiğimi hatırlamıyordum. Yüzüme devasa bir gülümseme yayılmıştı. İstemsizce başımı eğip gülümsüyordum. Şu an dünyadaki en aptal ve en mutlu insandım!
"Dedim size! Baksanıza şu Yurin'e mutluluktan havaya uçacak birazdan!" dedi Yeonjun kafasıyla beni işaret ederken.
Yanaklarımın al al olduğuna yemin edebilirim... Telaşla ellerimle yüzümü sakladığımda diğerleri gülmeye başlamışlardı.
"Ya gülmesenize!" dedim sinirle ama bir yandan da ben de gülüyordum.
"Ah, çok merak ediyorum hiç öpüştünüz mü?" diye soran Kai'ye şok içinde bakmıştım.
Kaşlarımı çatıp, "Sen... Sen daha küçücük bir veletsin! Nasıl bunları bana sorabilirsin?" dedim alayla.
Şu an vücut sıcaklığımın anormal bir h3al aldığına kanaat getirdim. Yanaklarım al al olsa yine iyidir diye düşünüyorum. Resmen cayır cayır yanıyorum ben!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PEACHY SMELL¹ ▪︎ Choi Soobin✔
Fanfic-tamamlandı- Önemsiz gördüğümüz tüm her şeyin bir anda önemli hâle geldiği, terazinin bir kefesinin asla ağır basmadığı, yapılan her şeyin belli bir planda işlediği ve bu planın kusursuz olduğu; yıkıcı gerçeklerle yüzleştiğimiz bir dünyadaydık. Siya...
