Taken For Granted

CHAPTER 8: A Day to Forget Yesterday

As what I've promised my mom, I'll relax and be fine for today. I will forget what happened even just for now.  Because tomorrow, pagbalik ko ng Manila, maaalala ko ulit lahat ng sinabi niya. And upon going to school on Monday, everything will be back to how they seemed to be. My feelings, and the fact of seeing Adrian after our last conversation.

Well, kahit naman gusto kong kalimutan lahat even just for now, of course sumasagi pa din sa isip ko yung nangyari. Nagulat kasi ako. In other words, ang hirap i-digest.

Anyway. Sabi ko nga I won't think about that today. So, I'll go for a relaxing jacuzzi muna. Para fresh ako, pati na din ang utak ko! Hahaha.

I dipped. Inhaled deeply, and then exhaled. Nagrerelease lang ako ng stress and negative energy. Nakakapanget kasi yon! [grins]

Alam mo, I actually am a frustrated dancer, frustrated guitarist and violinist. Nakakainis nga eh! Daming frustrations? Hoy ah kuntento naman ako sa buhay ko kahit ganon. Opkors golpkors!

Tsaka, kumakanta ako pero, sakto lang ang boses ko. I play piano at times. Nung bata kasi ako, parang bonding time na namin nila Dad yung tumambay sa sala. Tapos kuya and I will be playing. Ako sa piano, siya naman sa violin.

Hey. I'm sorry kung I talk about random things now, ha? Pabayaan mo na. Madaldal talaga ko minsan. Hahaha!

Speaking about my family. My mom's name is Kristine Marie Villaflor-Lauchengco. Pang-bagets yung name, diba? Eh si Dad naman, he is Andrew Lauchengco. Oo guys, Andrew lang pangalan ng tatay ko. Lagi niya ngang sinasabi tinipid sa pangalan kasi ang haba ng surname! Wow, diba? Paano pa ako? Ang haba na ng pangalan, dalawa pa! Tapos ang haba din ng middle name at surname. Ang bait ng magulang ko eh. Si kuya nga Sebastian Dion! Kaya lang madaya yun kasi maikli ang second name niya!!!

Pero Baste ang nickname syempre. Kung minsan choosy pa yan. Gusto pa Basti. Arte! Ginawa lang namang 'i' yung 'e'. Psh. Pero wag kayo, love ko yun! Kasi isang taon lang naman gap namin kaya close kami, sobra. HAHA

Tapos alam mo ba, nung bata pa kami, pag may umaaway sa akin, OA yun si kuya. Feeling superhero. Just like what brothers, or siblings (I may say), should do for each other. Haaay. Kuya, my  second superhero...next to Dad syempre. Kapag nalaman niyang umaarte ako dito, mababatukan ako for sure! OA nga kasi yun. Hahaha. Just kidding! Gwapo yun. kamukha ng tatay namin. [smiles]

Since wala akong maisip ikwento, ayon ipinakilala ko na lang family ko. Tas friends din. Wait ka lang ulit.

Nga pala, Dad's a kengkoy. Sa kanya ko din ata namana ang ka-cornihan kong taglay. Mabait ang daddy. Pero strict yun lalo na sa akin. Kasi nga unica hija daw. Strict in a not-so-strict way. Gusto niya lang nagpapaalam ako kung may pupuntahan at aalis. Alam niyang gusto ko yung nagko-commute lang. Di naman siya nagagalit. Besides, dalawa phone ko syempre. Kung paano yung sa iba. Hahaha.

Aba, teka. I'll go out of this tub and get dressed na nga pala. Akalain mo sa oras na nagjacuzzi ang dami kong nadaldal sa inyo?

[Finished after 20minutes]

Ang bilis ko lang diba? Kasi naman, nag-ritual and all (lotion, sunblock, deo), nagbihis lang, t-shirt and shorts. Tapos nag-suklay. Konting powder and lip gloss...VOILA!!! I don't wear makeup kasi. Nangangati ang face ko.

Hindi pa ako uuwi. Nagpaalam ako sa daddy ko syempre! Takot ko lang diba? Haha! Pupunta ko ng kainan. Around Tagaytay din. A burger house. I loooooooove burgers! This place is called THE PATTY PALACE. Specialty is a grilled double beef patty with teriyaki sauce. Saraaaap! Paired with large red tea.

Pasensya na matakaw ako. Sige na itigil ko muna ang kadaldalan ko kasi kakaen muna ako! Yehey!!! Wag nyong mamiss kadaldalan ko ha? Hihihi