Medya:Ada
Uyandığımda hastane odasında gözlerimi açmıştım.Kulağıma bir takım sesler geliyordu.Bu ses tanıdık bir sesti.Tam kapı sesi duyduğumda Leventin gitmemesini söylemiştim.
Levent arkasına dönüp bana baktığında mutluluktan ağladığını gördüm.Koşarak yanıma gelip narin bir şekilde bana sarılmıştı.Ben ona sarılamıyordum çünkü ellerimi kaldıracak gücü bulamıyordum.
-"Uyandın Ada'm beni yanlız bırakmadın."
-"Uyandım Leventim senin için."
Leventim dediğimi duyunca gözlerindeki parıltıyı görmemek imkansızdı.
-"Leventim ha ağzına yakıştı tekrar söylesene."
Diyince o gece aklıma gelmişti.O kız Ve Levent.
"Demem çünkü sana kırgınım Levent."
"Naptım ki ben rüyandaki olayları karıştırma."
Dediğinde telefonumu getirmesini istemiştim.Şifremi söyleyip girdiğinde whatsaba girmesini istemiştim.O fotoğrafları gördükten sonra sinirle ayağa kalkıp gitmişti.
Doktor geldiğinde iyi olduğumu söylemişti.Abimi sorduğumda durumu günden güne iyi oluyormuş.
Uykuma yenik düşüp uyuduğumda birden odamda bağıran birilerini duymuştum.Uyandığımda Leventi ve o gece takıldığı kızı görmüştüm.
Benim uyandığımı gördükleri anda susmuştular."Napıyosunuz burda?"
Diye sormuştum.İkiside ne diyeceğini bilemiyordu.Levent kızı yanıma kadar getirince kız dayanamayıp;
"Özür dilerim Ada.Ben bi an hata yaptım.Onun içkili olmasından yararlandım.Affet beni Ada lütfen."
Diyip 2 ayağının üstüne çöküp ellerimi tutuyordu kız.
Levente baktığımda zaferi kazanmış gibi gülüyordu."Tamam kabul ediyorum."
Deyince Levent kızın kolundan tutup dışarı çıkarmıştı.
Levent elindeki gül kolyesini narince boynuma takmıştı.
-"Acıkmışsındır Ada'm.Söyle bana ne ister canın."
Diye sorduğunda bende hemen ona;
-"Seni istiyorum sadece."
Diye cevap vermiştim tam yanağımı öpeceği sırada annem kapıyı açmış bize bakıyordu.Levent baktığım yere bakınca birşey olmamış gibi yanağımı öptü.
-"Kızım daha iyimisin? Melek yüzlüm yüzün nasılda solmuş.Oğul sana yemek ısmarlasın ısmarlarsın değilmi oğul?"
Diye sorduğunda Levent hemen;
-"Tamda üstüne bastınız hanımefendi.Bende Ada'ma soruyordum istediği birşey olup olmadığını neyse ki sevdiği yemekleri biliyorum.Ona süprizim olacak izninizle süprizimi hazırlamaya gitmek istiyorum."
"Tabi oğul ama şu sizi bizi atalım artık.Ben senin anne yarınım.İstediğini yap."
Dediğinde anneme baktığımda Levente oğlum demesi ve anne yarınım demesini garip algılamıştım galiba.
Annemin televizyonu açmasını istemiştim.Dizi izlerken uyuyakalmıştım.Uyandığımda akşam olmuştu.Gözlerimi açtığımda güzel ve romantik donatılmış bir masa görmüştüm.Mumlar çok güzeldi.
Yanıma döndüğümde Levent uyuyordu.Nekadar masum bir şekilde uyuyordu herşeyim.Ona seslenince uyanıp üzgün bir şekilde;
-"Benim seni uyarmam gerekiyordu Ada.Neyse yemekler soğumamıştır.Yeni hazırladım."
Diyip masayı yattığım yere çekmişti.Yataktan ayaklarımı sarkıp oturmuştum.Masayı biraz daha önüme çekmişti.Sandalyeye oturmuştu.Çatalı alıp yemekleri bana yediriyordu.
-"Bunlar efsane Levent tarifleri öyle değilmi?"
-"Nerden anladın ama harika yapıyorum dimi."
-"Tabiki seni alan yaşadı Leventcim."
-"Sen çok yaşa Ada'm.Çünkü senle biz kocaman bir okyanusuz.Ben o masum kalbini çok seviyorum.Gözlerinde üzüntü görünce kalbime bir saplantı giriyor bir bilsen."
Dediğinde ona gülüp yemek yedirmeye devam ettirmişti.Tam o sırada Abim kapıdan girmişti.
-"Keyfinizi bozmayın lütfen.Bir ziyarete gelmek istedim ama Levent benden önce gelmiş anlaşılan."
-"Abi Levent zaten hiç ayrılmadı ki yanımdan.Ee Ece nerde abi?"
Diye sorduğumda yüzündeki gülümseme solmuştu.Leventle ben abime baka kalmıştık.Abim ağlıyordu.
-"Ece en başından beri başkasını seviyormuş.Bizimki sadece hoşlantıymış."
Tam konuşacağı zaman odaya Ece girmişti.Levent Eceyle konuşmak için dışarı çıkmıştı acaba ne konuşuyorlardı.
Abim yanıma oturup bana öğüt vermeye başlamıştı.
-"Minik Ada'm sende benim gibi olma.İnsanlara çabuk alışma gördüğün gibi üzülen hep biz oluruz.Ama Levent seni gerçekten seviyor eminim."
Kapıdan Levent girdi sanmıştım ama Ece girmişti.Ve arkasında duran genç bir adam vardı.
-"Hoşgeldiniz."
-"Hoşbulduk Adacık."
Yanındaki adama baktığımda utangaç bi şekilde Ece'nin yanındaki sandalyeye oturmuştu. Abimde onları görünce hızla odamdan çıkmıştı.
-"Hayırlı olsun Ece.Yakışıyorsunuz gerçekten."
-"Saol Ada.Evet herkes öyle söylüyor."
-"Ama bişey unuttun."
Dediğimde merakla bana doğru dönmüştü.
-" Ne unuttum Ada?"
-"Abim Buğrayla daha çok yakışıyordunuz."
Deyince sevgilisi hemen ayağa kalkıp;
-"Hasta ziyaretleri kısa sürermiş biz kalkalım artık."
Diyince odadan çıkmıştı ikiside.
Leventin nerde olduğunu merak etmiştim.Yarın taburcu olduğumu öğrendiğimde çok sevinmiştim.
Tam uyuyacağım sırada kapı çalmıştı.Gelin dediğimde kapıyı bir tane çocuk açmıştı.
-"Abla bitane yakışıklı abi bu çiçekleri sana vermemi söyledi."
Diyip çiçeği yanıma koyup koşarak çıkmıştı.
En sevdiğim çicek orkideydi.Ve bir deste orkide vardı elimde.İçinde bir kağıt bulduğumda kâğıtta aynen şöyle yazıyordu;
"Saat 8 de sürprizlerim devam etcek."
Bir isim bile yoktu kesin Leventin işidir diye düşündüm.Hiç uykum yoktu.Levent ise hala uğramamıştı.
Yorgun olduğum için uyuyakalmışım uyandığımda saat 8 buçuktu.Vay canına süpriz falan yoktu resmen benimle alay ediyorlardı.
Kapı açılınca kimin geldiğini görememiştim.Sonra kapıdan kimin olduğuna bakmak için kalktığımda biri SÜPRİZ diye bağırıyordu.Bu kuzenim Ayazdı.Kuzenimi çok seviyordum.Ona sarılmak istemiştim.Sarılıyordumki Leventi görmüştüm elindeki çiçekleri atmış sınırlı şekilde bize geliyordu.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤Bölümleri artık uzun yazmaya karar verdim.Sizce eskisi gibi bölümleri kısa mı tutayım?
