0.6

488 22 11
                                    

Sabah, pencereden yüzüme vuran ışıkla gözlerimi açtım. Dün olanlar aklıma gelince kocaman gülümsedim. Ve göğsümde uyuyan adama baktım.

Can.

Evet bu zamana kadar aramızda bir şeyler vardı. Ben zaten onu çok seviyordum. Onun da beni sevdiğini düşünüyordum. Ama dün gece olanlar, hayal ettiğimden daha güzeldi. Ve sanırım sevgiliydik.

Ben böyle düşünürken kıpırdanmaya başladı. Gözlerini açarken belimdeki kollarını daha da sıkılaştırıp gülümsedi. Gülümsedim. Bi süre daha konuşmayıp sarılarak tavanı izledik. Ve sonra tam da Can'dan beklediğim bir şey söyledi.

"Acıktım ben ya."

Öküz. Birazcık da romantik bir öküz.

  "Kalk hadi kahvaltı edelim o zaman."
  "Hayır ya. Ufukları da ararız gidip bir yerlerde yeriz."
  "Tamam o zaman sen ara haber ver. Ben de hazırlanayım.
  "Tamam yavrum."

Gülümsedim bu söylediğine. Yanağına öpücük kondurarak giyinme odasına gittim ve yanımda olan yedek kıyafetleri giydim.

       Benim kıyafetim;

  Makyajımı da yaptıktan sonra Can'ın yanına gittim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


  Makyajımı da yaptıktan sonra Can'ın yanına gittim.

"Kızım hadi biz sevgili değilken giyiyordun, tamam. Şimdi de 3 parmak şeylerle yanıma geliyorsun."

"Of abartma Can. Hem sen sevgilim mi dedin bana az önce?"
Gülümsedi. Gülümsedim ve sıkıca sarıldım.
Kıyafet konusunda karalı olduğunu görünce;

"Ya Can'ımın içi hem sen varsın yanımda ya ne olucak?"

"Zaten ben yanındayım diye sesimi çıkartmıyorum."

  Can hala kıyafetlerime söylenirken evden çıkıp arabaya bindik. Arabada yeni çıkacak şarkısını dinlerken kafeye gelmiştik bile.

  İçeri girdik, Ceyda ve Ufuk ile selamlaşıp oturduk. Yemekler gelmişti. Masada klasik sohbet dönerken Ceyda'nın biraz gergin olduğunu hissettim. Beyler yemeğini yerken akşam bir yerlere mi gitsek diye konuşuyorlardı. Ben de duymayacaklarından yararlanıp Ceyda'ya seslendim;

"Aşkım. Neyin var senin?"

"Benim? H-hiçbir şeyim yok"
demişti ama sesinin titremesinden bir şeyler olduğunu anlamıştım.

"Kızım bari bana yalan söyleme. Ne oldu hem? Ufukla mı atıştınız?"

"Yok hayır. Hatta onunla çok iyiyiz bu aralar. Sürekli benimle ne kadar mutlu olduğunu söylüyor."
deyip gülümsedi. Ben de gülümsedim.

"O zaman itiraz yok. Bu akşam bana geliyorsun ve bu hallerinin sebebini açıklıyorsun."

"Tamam. Zaten sana anlatmak için zaman kolluyordum."
dedi. Ben de erkeklerin sessizleştiğini görünce daha da bir şey demedim.

Mekandan çıkarken Ufuk 'bugün bara gidelim. eğleniriz biraz.' diye bir fikir atmıştı. Can tam onaylayacakken ben hızlı davranıp lafa atladım;

"Ya çok iyi olurdu ama maalesef bizim Ceyda'yla akşam işimiz var.

"Ne işiniz var?" diye sormuştu Ufuk.

"Şey işimiz var...şey.. Ya kızsal şeyler işte ne sorguluyorsunuz." dedim daha sormamaları için.

"Tamam ya bir şey demedim"

"Hem Can'cım, aşkım, bebeğim sen bugün eve gelmiyorsun. Ufuklarda kal. Biz olmadan başka bir yere gittiğinizi duyarsam seni bir daha eve almam bak ona göre."

"Tamam yavrum ya. Nereye gidicem zaten sensiz. Atlas'la vakit geçirmiş olurum ben de. Hem biraz prova yaparım. Sonuçta bizim de bebeğimiz olur. Dimi?" demesiyle gözlerimi şaşkınlıkla açıp konuyu değiştirmeye çalışmıştım.

"Yenge utandı. Kaçalım biz o zaman Can." derken sırıtmayı da ihmal etmiyordu Ufuk.

"Tamam lan bekle de bi sevgilime sarılayım." deyip yanıma gelmişti. Ufuk'un da Ceyda'nın yanına gittiğini görmüştüm.

Can yanıma gelip kollarını belime dolamıştı. Aynı şekilde ben de boynuna. Dudaklarıma ve boynuma öpücük kondurduktan sonra;
"Yarın görüşürüz o zaman yavrum. Bir şey olursa ara. Seviyorum seni.
"Ben de seni. Görüşürüz." deyip yanağını öpmüştüm.

Biz ayrılınca Ufukla Ceyda'nın öpüştüğünü görüp gülümsedim. Ayrı ayrı ikisini de çok seviyordum. Ama birlikteyken her şeyden, herkesten güzellerdi.
(hep yanındayız Ceyn <3)

Sonra bizi eve bırakıp onlar da eve gittiler. Ceyda Atlas'ı özlemiş olacak ki, eve geldiğimiz gibi facetime yapmışlardı.

Söyleyeceği şeyi çok merak ediyordum. O yüzden telefonu kapattıkları an ne olduğuna dair kafamda kurduğum şeyleri atıp, yanına gittim.
Sanırım o da bana nasıl söyleyeceğini bulmaya çalışıyordu. Sonra sessizleşti,

Tam söze girmesiyle, ağzını eliyle kapatıp lavaboya koşması bir oldu.

Bölüm sonuu!
Oy vermeyi ve satır arası yorum yapmayı unutmayınn.
<3

Olmazsan Olmaz - No1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin