Olmazsan Olmaz - No1

0.7

  Ceyda hemen eliyle ağzını kapatarak lavaboya koşmuştu. Ve ben de hızla yanına ilerlerken aklımdan geçen ihtimallerle boğuşuyordum.

  Saçlarını tutup kusmasına yardım ettim.
Ceyda biraz daha içindekileri boşalttıktan sonra sifonu çekip sırtını duvara yaslayarak yere oturdu, ben de yanına.

  "Birtanem ne oldu bi anda böyle?"
sustu.

  "Yediğin bir şey falan mı dokundu?"
yine sustu.

  "E ama bugün bizden farklı bir şey de yemed-
bi anda aklıma gelen şey ile gözlerimi kocaman açılmıştı.

  "Ceyda! Ceyda lütfen aklıma gelen şey olduğunu söyle."
kafasını kaldırıp tebessümle gözlerime baktı.

"Sanırım.."
Kocaman gülümsedim ve sıkıca sarıldım.

"Yaaaa teyze mi oluyorum şimdi ben.?"
anın getirdiği duygusallık çoktan gözlerimi doldurmuştu.

"Bilmiyorum ki. Emin değilim. Bir kaç gündür kusuyorum. Sabah da yataktan kalkarken çok kötü oldum başım döndü. Sana söyleyeceğim şey de buydu."

"Kızım test niye yaptırmadın ya. Of keşke gelirken alsaydık. Aa bak sen burada otur ben hemen eczaneye gider gelirim."
bi heyecanla oturduğum yerden kalkınca Ceyda'nın sesiyle durdum.

"Çantamda var."
"Almıştım ama daha yapmadım."

"Ee hadi yap! Kızım ne duruyorsun? Hadisene." diyerek içeriden çantasını aldım, banyoya fırlatıp kapıyı kapattım.

"Sonuç ne olursa olsun hep yanındayım."
diye seslenmeyi de unutmamıştım.
Sonuçta negatif çıkma olasılığı da vardı ve Ceyda'nın en az şekilde etkilenmesini istiyordum.

                                            ***

Ceyda'yı banyonun kapısında beklemekten vazgeçip salona geçtim ve telefonumu elime aldım.
İnstagram, Whattsapp ve Twitter'dan bildirimler vardı ve 10 dakika önce, 2 kere Can aramıştı. Önemli bir şeydir diye geri aradım.

"Aşkım beni aramışsın?"

" Aynen yavrum ya yeni şarkının beatini dinletecektim de neyse artık sürpriz olsun.

"Yaa, duymamışım telefonu."

"Ne yapıyordunuz da duymadın?"
Ceyda'nın hamile olma ihtimalini söyleyemezdim. Çünkü Ufuk yanında olabilirdi ve bunu benden duymaları doğru olmazdı. Özellikle kesin değilken.

"Şey ya.... mm şey.."

"Ney yavrum?"
"Yaren söylesene."
"Siz bi haltlar karıştırıyorsunuz onu anladım zaten."

"Ya Can ne karıştırıcaz biz? Hem söyleyemem."

"Neyi söyleyemezsin?"

"Ya şu an olmaz. Biraz daha ısrar edersen dayanamayıp söyleyeceğim o yüzden kapatıyorum aşkım. Hadi öptüm baaayy."
deyip suratına kapatmıştım. Bunun hesabını bana soracağından emindim ama yapacak bir şey yoktu.
O sırada içeriden gelen Ceyda ile her şeyi unutmuştum.

  Telefonumu koltuğa bırakıp, oturduğu koltuğun önüne çöktüm.

  "Ceyda?"
Kafasını kaldırıp gözlerimin içine baktı.

   "Ee kızım söylesene ne çıktı sonuç?"

"Ben de daha bakmadım. Çok heyecanlandım bakamadım."

   "E hadi bakalım o zaman."

"Ya ben çok heyecanlıyım. Ne çıkacak acaba?"

   "Ceyda, canım. Bak hadi sonuca. Ne olursa olsun hep yanındayım. Tamam mı?"

"Seni çok seviyorum."
Deyip sarıldı. Ben de sarıldım. Kocaman.

  Derin nefes aldıktan sonra gözlerini açtı Ceyda. Arkasında duran testi sıkıca avuçlarının içine aldı. Yüzüme baktıktan sonra benimde görebileceğim şekilde tutarak açtı avucunu.

// Pozitif  //

İkimizde sonuçla birlikte ayağa kalkmıştık. Ceyda gözünden düşen yaşlarla şok olmuş şekilde bana bakıyordu. Hemen sarıldım. Sarıldığım an gelen duygusallıkla ben de gözyaşlarımı serbest bıraktım..

  Biz mutlulukla yere çökmüş sarılırken kapı çalmaya başladı. Yerden kalktıktan sonra Ceyda'yı da kaldırıp kapıyı açtım.
Can, Ufuk, Şamil ve Berk vardı.

Ceyda Ufuk'u görünce yine ağlamaya başlayıp sarıldı. Ben de kapıyı kapatıp Can'a sarıldım.
Bizim halimizi gören erkekler telaşlanıp koltuğa oturttular. Tabi ben durmuştum ama Ceyda etkisini üzerinden atamamıştı. Ufuk iyice endişelenip Ceyda'yı dizlerine oturttu.

"Ceyda! Hayatım neden ağlıyorsun? Ne oldu şimdi birden bire, ben bir şey mi yaptım? Valla yapmadım bir şey, bütün gün stüd-

  "Ben hamileyim."

Bölüm sonu..
Oy vermeyi ve satır arası yorum yapmayı unutmayın!
<3