Ölülerle Konuşmak (Düzenleniyor)

3-)

Taksi duragina dogru yururken elindeki kagitta yazili olan adrese bakti ve adresin Londra'nin merkezinde oldugunu gördü. Zaten evi de merkeze cok da uzak degildi.

Duraga geldiginde, durakta oturmuş sohbet eden birkac tane adam vardi. Adamlardan zayif ve uzun olani Larissa'nin girtlagini temizlemesiyle hemen ayaga kalkip Larissa'nin durdugu taksinin yanina geldi.

Adam konusmaya baslayarak direk konuya girdi.

"Nereye gidecektiniz?"

Larissa hicbir sey soylemeden elindeki kagidi adama uzatti. Taksici kagidi okuyunca biraz sasirsa da birsey soylemedi ve hemen arabaya binip kizin da binmesini bekledikten sonra yola koyuldular.

Gidecegi yere yaklastikca Larissa heyecanlandigini hissediyordu. İc cekerek telefonundaki saate bakti. Saat oglen 13:00 a geliyordu. Endiseyle camdan disariya bakip kendi kendine mirildandi.

"Gec kalmam umarim."

Merkeze geldiklerinde araba birden durunca, sofore parayi uzatip arabadan indi. Arabadan inmesiyle, internette gordugu binanin ta kendisiyle karsilasmasi bir oldu. Cunku taksici, Larissa'yi binanin tam onunde indirmisti. Taksici burayi iyi biliyor galiba, diye düşündü icinden.

Bir sure ic cekip bekledikten sonra, sonunda devasa kapidan iceri girmeyi basarabilmisti Larissa. Gercekten de bina, Larissa'nin bekledigi kadar buyuktu. Ne bir eksigi vardi, ne de bir fazlasi. Gercekten mukemmeldi.

Buyuk giris kapisinin onunde ince ve yatay yapilmis merdivenler vardi. O merdivenlerin yanlarindaki tutacak yerler ise tamamen altindandi. Larissa oradanda iceri girdiginde, bahcenin aksine burasi dusunemeyeceginiz kadar cok insan kayniyordu. Ne yani, buradaki herkes benim yasadiklarimi mi yasiyor? Diye dusunurken, Larissa'nin yanina hemen hemen 30'lu yaslarda olan bir adam yaklasti. Sanki bir rehbere benziyordu.

"Yardimci olabilir miyim?"

Larissa utangac bir tavirla adama bakarak tebessum etti. Kafasini hafifce salladi. "Burasinin yoneticisi yada muduru yokmu?"

Larissa'nin oyle demesiyle adam yavasca guldu. "Evet, tabii ki var. Seni gotureyim." deyip geldigi istikamete dogru donup yurumeye baslayinca, Larissa da onu takip etmek zorunda hissetti kendini. Ve takip etti de.

Adam yol boyunca hc susmadi. Konusmalarinin icinden Larissa'ya tek yararli olan sey, isminin Colm oldugunu ogrenmesi oldu.

Mudurun odasina geldiklerinde Colm, once kapiyi tiklatti, ardindan iceri girdi ve Larissa'ya da el isareti yaparak pesinden iceri girmesini soyledi. 

Bu oda da ayni okulun disi gibi cok buyuk ve cok guzel dosenmisti. Kim bilir diger odalar nasildi?

Mudur, Larissa ya oturmasini isaret etti ve masasinda one dogru yaslanarak ellerini birbirine kenetledi. Ardindan konusmaya basladi.

" evet, sizi dinliyorum bayan? Sizin gibi guzel bir bayanin boyle bir okulda ne isi olabilirki?" konusmasi bittiginde hafifce guldu.

Larissa tebessum ederek bir ic cekti. "Ben... Burasinin paranormal yetenekleri olan insanlarin yasadigi bir okul oldugunu duydum ve onun icin geldim. Sanirim bende bir paranormalim."

Mudur girtlagini temizleyerek onu soyle bir suzdu. Bu cok rahatsiz ediciydi ama Larissa sesini cikarmamaya karar verdi. "Senin ne yetenegin var?"

"Ölülerle konusabiliyorum. Cok tuhaf ama... evet oyle." ardindan omuz silkti.