Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba, çok sevgili okuyucum. Eğer bu kitabı okuyorsan ölmüşüm demektir falan demeyeceğim tabii ki. Her neyse, işe sana asıl hikâyemi anlatmakla başlayacağım.
Bundan tam 30 yıl önce 18 yaşımda, gayet sıradan bir hayatım vardı. Annem, babam ve kardeşimin ölmelerine sebep olan o kazayı geçirmeselerdi hala da o sıradan hayatı yaşıyor olacaktım. Fakat ölmüşler ve beni evde tek başıma, üstelik ruhlarla baş başa bırakmışlardı. Onlarla konuşabildiğimi öğrenen herkes benden uzaklaşmış, akrabalarım bile bana sırt çevirmişlerdi. Neredeyse delireceğimi düşünüyordum, kısmen delirmiştim de. Genelde geceleri çığlıklarım oluyordu ve sonra ağlamaktan neredeysem orada uyuyakalıyordum. Sonra böyle derken duruma alışmıştım.
Bir gece yatağımda oturmuş bilgisayarımda gezintiye çıkmıştım. Biraz bakınıp sonra uyuyacaktım ama uyku denen şeyde yoktu gözlerimde. Uzun zamandır malum nedenlerden dolayı bilgisayarımı açmadığım için dikkatle bakıyordum ekrana. Bir de ne göreyim; benim gibi paranormal olan bir sürü insan varmış ve bir de bu insanlar için bir okul açılmış. Hem de yatılı bir okul! Bu adamlar bu kadar insanı burada nasıl yedirip içirip yatırıyorlar diye düşünürken bir şey beni sitenin içine bakmaya itmişti ve tıkladım. Okulu gördüğümde nutkum tutulmuştu. Olağanüstü bir şeydi. Resmen biraz önce ki sorularımın cevabını vermişti. Bu okulda bir sürü insan değil, bir asır yetişirdi. Sitenin her yerini ayrıntılı inceledikten sonra iletişimden adres ve telefon numaralarını bir yere not almıştım. Okulun resmine son kez baktıktan sonra bilgisayarı kapatıp kenara bırakmıştım.
Okul gerçekten çok güzeldi. O kadar şey yaşanmasına rağmen hala o okulu çok özlüyorum.
Saçlarımı topladığım tokayı çıkarıp saçlarımı serbest bıraktıktan sonra yatağıma uzanıp zor da olsa uykuya dalmıştım. Yarın belki de hayatımı değiştirecek bir gün olacaktı.
