Ölülerle Konuşmak (Düzenleniyor)

2-)

Girdiği okul sitesinin içeriğini incelerken, çeşitli ülkelerden yetenekli insanların bu okula kayıt yaptırdığını ve bu kişi sayısının 5 bin kadar olduğunu gördü. Ayrıca okul yatılıydı. Bu kadar insanın bu okulda nasıl yaşadığını merak etmişti. Derin bir nefes alarak yavaşça ensesini kaşıdı. Gerçekten artık yalnız olmadığını ve bundan sonra da yalnız olmak istemediğine karar verdi. Bu ölülerle bu evde delirmeyecekti. Ani kararıyla eline not defteri ile bir kalem alıp okulun adresini not etti ve bilgisayarını kapatıp yatağının altına kaydırdı ve  yatağına uzandı. Saçını bağlı tutan ince lastiği çıkarıp atarak uzun siyah saçlarının yatağına dağılmasına izin verip gözlerini kapattı ama heyecandan uykuya dalması zorlaştığından yatakta sürekli dönüp durmuştu. Nihayetinde uykuya daldı, çünkü rüya görüyordu. Tabi ki o okulda yaşadığını görüyordu. Ah Tanrım.

Sabah uyandığı zaman, yataktan öyle bir fırladı ki, hayatında hiç bu kadar enerjik olduğunu bile hatırlamıyorum. Sabah saatin dokuzuydu ve hemen banyoya gidip duşun suyunu ısınması için açtı. Suyun ısınmasını beklerken dışarı çıkarken ne giyeceğini seçmeye çalışıyordu. Larissa gardıropunda o kadar çok oyalanan birisi değildi, o yüzden yaz günü olduğu için askılı ve mavi bir tişort çıkardı. Altına da siyah bir kot şort çıkarıp gardıropu kapattı. Bu süreçte suyun ısınabileceğini bildiği için, hemen tekrar banyoya koştu. Suyun ısındığını görünce sırıtarak üzerindeki kıyafetleri çıkarıp küvete yavaşça adım attı.

Ah, su her zaman onu çok rahatlatmıştır ve şimdide işe yaradı.

Duştan çıkıp hemen bornozunu giydi ve direk yatak odasına koştu. Askılı, mavi tişortunu ve kot şortunu hemen üzerine geçirip düz ve simsiyah saçlarını serbest bıraktı. Saçları sanki doğuştan düzleştirilmiş gibiydi, o kadar güzeldi ki. Onu her zaman bu konuda çok kıskanmışımdır.

Larissa, mavi büyük kol çantasını omzuna taktı, cep telefonunu ve anahtarlarını da alıp evden dışarıya adımını attı.

Kapıyı arkasından kilitledikten sonra sırtını kapıya dönüp bir kez derin bir nefes verdi. Ne ile karşılaşacağını bilmiyordu. Ama oraya gitmek zorundaydı.