Arkadaşlar lütfen beğeni vermeyi unutmayalım.
İyi okumalar!
- İmdat yardım edin lütfen! (Çığırtak bayan)
- Hadi bir yer biliyorum, gidip yardım edelim. (Arkadaşım)
- Sen kendini film karakteri falan mı sandın nasıl haklayacağız o koskoca adamları! (Ben)
- Hayır haklamayacağız. Kadın ölmüş mü diye bakacağız! Buradan aşağı bir gidiş yolu biliyorum hadi! (Arkadaşım)
- Vaaay! Nereden biliyorsun? (Ben)
- Eeeeee bu da benim kardeşimle sırrım! (Arkadaşım)
- Bak hele eve gidince anlatacaksın bunları! (Ben)
- Tamam ama ilk önce şu kadını kurtaralım. Dikkat et, şimdi taşı kaldıracağım üstüne düşmesin. (Arkadaşım)
- Gizli geçitler felan ha! İyice konuya hakim oldun bakıyorum. (Ben)
- Eeee herhalde tabi! Bak çıkışa yaklaştık kadını görebiliyor musun? (Arkadaşım)
- Evet görebiliyorum orada a a aaaaaaaaa! (Ben)
- Pardon söylemem gerekirdi. Birkaç hafta önce burada baraj patlamış o yüzden burası dere gibi oldu. (Arkadaşım)
- Kadına bak hala çırpınıyor. Yani hala yaşıyor demek oluyor bu! Çabuk yardım edelim. "Bu demek oluyor ki kardeşim de yaşıyor"
- Tamam!
Kadını dereden çıkarttıktan sonra:
- Sağolun siz olmasaydınız ne yapardım bilmiyorum. İsminizi öğrenebilir miyim? (Çığırtkan kadın)
- Ben Burak bu da Cansu! Senin ki ne peki! (Arkadaşım)
- Ben Monica uluslar arası bir Rus ajanıyım. Sizinle tanıştığıma memnun oldum. (Çığırtkan kadın Monica)
- Burak kalem ver. (Ben)
- İmza mı alacaksın? (Arkadaşım Burki)
- Şey, evet! "Sonunda ya adını öğrendim elime bi yazıyım da unutmayalım. Hey okuyan burayı atla bu hiiiiiiç olmadı!"
- Ya çocuklar siz iyi misiniz? Hiç ben de o tip var mı? Eteği giymişim bileğe kadar hadi onu görmediniz başörtüsü o ona da mı bakmadınız! Hiç böyle Rus ajanı olur mu? (Çığırtkan kadın)
- Ne yani Rus ajanı değil misin? (Kankim Burki)
- Bak hala soruyor? Değilim çocuğum değilim. Evlenmedim diye kaçtım. Sonra kaçınca da babam sinirlendi. Beşik kertmesi felanmışız evlenecekmişiz de bir sürü şey anlatmaya deymez. Ha sonracığıma adım da Hatçe! (Çığırtkan kadın Hatçe 'Umarım artık değişmez')
-Ne bilelim bu kılığa girdin sandık kızma hemen. (Kankim Burki)
-Burak kalemi alabilirsin. (Me 'Herkesinki değişti. Bu benim hakkım kızmayın yani!')
-Onlar buraya geliyor gitmemiz gerek! (Hatçe)
-Evet gitmeliyiz. Hadi Cansu! (Kankim Burki)
-Tamam ama bir şey soracağım oradaki ağaca bir şey yaptılar mı? (Me)
- Ben can derdindeyim, Sen ağaç derdinde. Yok bir şey yapmadılar. (Hatçe)
- Yoksa orası genç meşenin olduğu yer mi? Neden bana söylemedin, haritaya ihtiyaç kalmazdı. (Kankim Burki)
- Keyfini kaçırmak istemedim. Hem zaten oraya gidiyorduk. (Me)
- Çocuklar hızlı olun biraz. (Hatçe)
Birkaç saat sonra ( ಥ╭╮ಥ üzgünüm çok üşengecim.):
- Orada bir baraka var hadi girelim. (Kankim Burki)
- Kapıyı açıyorum o zaman. (Me)
- Aç hadi! (Kankim Burki)
- Darama yapma kızım! Siz nasıl bu hikayede nasıl ölmediniz hayret ediyorum. Çok yavaşsınız! Açsana!....
Bak hala bakıyor.
- Tamam açıyorum....... CANAN!
- Abla yardı........
DEVAM
EDECEK
BEĞENmeyi unutmayalım!
Buna 10 beğeni gelirse yarın 2 tane atacağım bu hikayeden.
