Hoofdstuk 16

194 4 0
                                    

Met een kick met zijn voet trapt hij in Kaj buik. Je hoort Kaj in één keer kreunend op de grond vallen. Ace pakt Dean gelijk op. Hij kijkt Kaj woedend aan. De vlammen in zijn ogen zijn echt. Dean houd Ace zonder twijfel stevig vast. Ace aait snel over Deans gezicht. "Kom ik breng je naar huis". Hij tilt Dean op en laat Kaj achter.

"Anna, we moeten Anna halen", zegt Dean tegen hem huilend. "Ze hebben Anna ergens."

"Geen zorgen die heb ik al", zegt Ace terwijl hij wist dat Dean die vraag aan hem zal vragen. "Ze zit in mijn auto."

"Dankje Ace, dankje, dankje", zegt Dean en houd hem stevig vast.

"Je hoeft me niet te bedanken. Ik breng je hier snel weg." Ace loopt zo snel als hij kan naar zijn auto. Eenmaal daar zit Anna al achterin. Ace laat Dean bij haar zitten.

"An!", zegt Dean huilend en geeft haar direct een knuffel.

"Dean!!" Anna knuffelt Dean terug. Ze kan het niet laten om ook te gaan huilen. Dikke tranen vallen uit haar ogen.

"Het spijt me An, het spijt me!", zegt Dean tegen haar.

Anna kalmeert hem. "sshh, waarom zeg je nou dat het je spijt."

"Het is mijn schuld dat ze je pijn hebben gedaan." Dean houd haar stevig vast.

"Het is jou schuld niet. Het is die van Kaj", zegt Anna in haar stem klinkt angst en verdriet.

Dean knikt en laat haar los. "Waar heb je pijn?"

"Ik heb geen pijn Dean ", liegt Anna met een geforceerde glimlach.

"Niet liegen ik zie het aan je!", zegt Dean tegen haar.

Anna kijkt naar beneden en begint te snikken.

Dean aait over haar hoofd. "Waar heb je pijn An?"

Anna kijkt Dean aan met tranen die over haar wangen lopen. Ze kan niet stoppen met huilen.

Dean zijn hart breekt in stukken. Hij valt er zelfs stil van. Vervolgens houdt hij haar stevig vast. "Niemand mag je ooit, maar ook ooit nog een keer aanraken."

"Dean het was verschrikkelijk!!" Anna begint weer te huilen.

Dean aait over haar hoofd en rug om haar gerust te stellen.

Ace is er stil van. Dat hij dit hoort is onvergetelijk. Hij balt zijn handen tot een vuist terwijl hij het stuur vasthoud.

"Dean wat gaan mijn ouders ervan denken!?", zegt Anna angstig.

"Ik praat anders wel met ze, het is niet jouw fout An. Jij heb niets fout gedaan!", zegt hij duidelijk.

"Maar ik wil niet dat ze jou dan gaan beschuldigen, want je heb niks gedaan", zegt Anna gelijk.

"Het komt goed An, maak je dat maar geen zorgen over" Hij troost haar al is hij daar niet zeker van.

"Weet je het zeker?"

Dean knikt. "Ja, ik praat wel met ze."

Anna knikt dankbaar en geeft hem een knuffel. "Sorry dat ik jullie stoor maar waar moet ik jullie brengen?", vraagt Ace.

"Laten we eerst Anna thuis brengen, we leiden wel de weg", zegt Dean en laat Anna los.

"Oké" zegt Ace en start de auto. "B-Bedankt Ace", bedankt Anna hem. Ace knikt dankbaar. "Geen probleem."

Dean wrijft de hele weg over Anna haar rug tot ze bij haar huis zijn.

"We zijn er", zegt Ace en kijkt in de achteruitkijkspiegel naar Anna en Dean.

"Ik loop met je mee", zegt Dean en Anna stapt eerst de auto uit. "Ik kom zo terug Ace, zou je op me kunnen wachten?", vraagt Dean voor hij de auto deur dicht wil doen.

Ace knikt. "Zeg tegen Anna veel sterkte voor me, dat heeft ze nu nodig."

"Zal ik doen", zegt Dean en doet de deur dicht. Hij loopt met Anna mee en legt precies uit wat er allemaal gebeurt is aan haar ouders.

Anna's ouders zijn natuurlijk geschokt om dit te horen. Ze zijn niet boos op Anna en Dean, maar ze staan juist voor Anna klaar. En geven haar alle liefde. Tot Deans zijn opluchting zijn ze ook niet boos op hem. Juist het tegenovergestelde, ze zijn juist blij dat hij zo veel mogelijk voor Anna probeerde op te vangen. Ze bedanken Dean voor alles wat hij heeft gedaan. Dean vertelt dat hij wou dat hij meer kon doen. Haar ouders zeggen dat hij meer als zijn best heeft gedaan en dat ze hem daar al dankbaar voor zijn. Zodra hij klaar is geeft hij Anna nog een dikke knuffel en gaat daarna weer terug naar Ace. Vervolgens stapt Dean in de auto naast Ace. 

From Enemies To LoversWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu