From Enemies To Lovers

Hoofdstuk 27

A/N: In dit verhaal komen we meer te weten over Ace. Wees voorbereid en veel lees plezier

Het is heel stil en awkward totdat Dean een idee heeft.

"Zeg Ace..." zegt Dean twijfelend "Het leek wel alsof je vandaag een beetje, nou ja down was en dat is niet erg!" Dat laatste zegt hij snel om duidelijk te maken dat het echt niet erg is "Maar, komt dat misschien door vannacht?"

Ace kijkt met een schuine hoofd naar Dean. Hij doet net alsof hij niet weet waar Dean het over heeft

"Over wat je zei in je slaap?", zegt Dean tegen hem.

Ace kijkt recht vooruit. "Over mijn vader bedoelde je?"

Dean knikt. "Als je er niet over wil praten snap ik dat! Je leek alleen zo down vandaag."

Ace kijkt Dean meelevend aan. "Bedankt dat je je zorgen om me maakt." Hij aait eventjes over Deans haren.

Dean glimlacht kort naar hem. "Tuurlijk maak ik me zorgen om je."

"Dat is lief van je Dean."

Dean knikt weer. "Sorry dat ik erom vroeg."

"Nee nee is niet erg. Je wilt vast weten over mijn vader hè?" Ace kijkt Dean aan.

"A-alleen als jij het zelf wil", zegt Dean snel en kijkt hem aan.

Ace knikt. "Ik vertel het je wel."

"Oke", zegt Dean en hij kijkt Ace luisterend aan.

Ace gaat rechtop zitten en kucht even. "Uhm waar moet ik beginnen...Nou mijn vader is een vreselijke persoon."

"Oh?", zegt Dean verbaasd. "Waarom?"

"Mijn vader heeft mijn moeder pijn gedaan en dat vergeef ik het hem nooit. Hij heeft mijn moeder laten zitten als een stuk vuil. Het begon allemaal toen mijn moeder hem ontmoet had in Amerika. Ze was verliefd op hem geworden en hij op haar. Ze maakten plannen om met elkaar te trouwen, maar voordat dat gebeurde sliepen ze met elkaar. En mijn moeder werd zwanger van me. Ze vertelde het aan mijn vader, maar hij toonde geen ene emotie of blijdschap met de nieuws. Op de dag van de trouwerij was ze hoogzwanger van me. Ze waren aan het voorbereiden op hun speciale dag. Toen de ceremonie begon was dat ook het einde van de ceremonie."

Dean zijn ogen worden groot. "Toen de ceremonie begon was dat ook het einde van de ceremonie?" Herhaalt Dean vragend.

Ace knikt. "Mijn vader was er niet. Hij kwam niet opdagen."

Dean zijn gezicht verstrakt. "Wat?", zegt hij verbaasd en zacht.

"Op die dag trouwde mijn vader al met een andere vrouw. Maar hij had al een plan om mijn moeder te kwetsen. Haar te belazeren. Zijn plan was dat hij om 12:00 met mijn moeder ging trouwen en om 18:00 met die andere vrouw, maar dat werd verzet om precies dezelfde tijd als mijn moeders trouwdag."

"Met nog een vrouw!" Dean kan zijn ogen niet geloven. Dit heeft hij nog nooit gehoord.

Ace knikt. "Twee dagen later werd ik geboren. Zonder een vader naast me. Mijn moeder heeft tot nu toe voor me gezorgd en ze heeft het me al verteld over dit. Ze is een sterke vrouw en laat altijd haar beste glimlach zien. Je ziet niet dat ze er eigenlijk verdrietig over is." Ace kijkt voor zich uit. "Maar dat is ze soms wel. Ze wilde altijd het beste voor me dat ik een vader aan mijn zijde had en dat ze me beter kon verzorgen. Maar ik ben al lang blij dat ze bij me was." Ace kijkt dan naar Dean en glimlacht zacht. Langzaam komen er tranen over Deans wangen van Ace verhaal.

Ace schrikt ervan. "W-waarom huil je?!" Hij veegt de tranen met zijn mouw.

"Hoe kan iemand zo iets harteloos doen", huilt Dean. "En vooral je moeder! Ze is zo beleefd en meelevend. Ze zorgt voor je en houdt van je met heel haar hart. Waarom moet zo'n vreselijke man dat jullie aandoen!"

"Haha" Ace stopt met vegen. "Ik snap het. Als hem zag dan zou ik hem een klap verkopen. Maar hé zo is de wereld. Het leven is hard."

"Zoiets zou ik nooit kunnen doen!", zegt Dean vervolgens als hij luider begint te praten. "En waarom ben ik aan het huilen? Jij hoort te huilen niet ik!"

"Omdat jij een gevoelig persoon bent", giegelt Ace.

"Hmhphhmh", mompelt Dean en geeft Ace een knuffel. "Ik zou nooit, maar ook echt nooit mijn lover achterlaten met het kind. Hoe zwaar de tijden ook zijn."

"Ik weet dat je dat niet zal doen." Ace geeft Dean glimlachend een aai over zijn haren.

"Blijf van je moeder houden Ace!" ,zegt Dean bijna bevelend. "Blijf voor haar zorgen en steun haar in alle moeilijke tijden!"

Ace lacht. "Dat zal ik doen Dean. Dat zal ik doen."

Dean veegt zijn eigen tranen af en zegt tegelijk. "Dat zweer je op je hele leven"

"Plus ik hou ook van iemand anders voor wie ik heel erg zou voor willen zorgen."

Dean kijkt hem gelijk streng aan. "Wie!?"

"Hmm er was ook iemand" Ace denkt serieus na. "Ik hou echt van diegene."

Dean pakt Ace zijn shirt. "Wie!"

Ace kijkt Dean aan. "Waarom wil je het weten?"

"Ah- uhm- nou ik- dat ding voor de uh- dat andere ding- je weet wel waar ik-uhmm." Dean zegt allemaal onzin.

Ace trekt verward een wenkbrauw op. Maar dan begint hij te lachen en prikt hij in Deans wangen. "Jij bent het sukkel. Ik hou van jou."

Dean kijkt eerst verbaasd en haalt daarna opgelucht adem.

Ace lacht nog harder. "Was je jaloers ofzo."

"Ik? Jaloers! Nee whaaaat?", zegt Dean overdreven

Ace moet ervan lachen. "Dean je bent zo slecht in liegen."

"Ik kan er ook niets aan doen oké! Ja, ja ik was jaloers", zegt Dean direct.

"Awwhh Dean." Ace geeft Dean een knuffel.

Dean knuffelt hem terug met een verlegen gezicht wat hij gelukkig niet kan zien.

"Ik hou heel veel van je", zegt Ace.

"Ik hou ook heel erg veel van jou", zegt Dean.

"Dat weet ik. Ik weet dat je van me houd."

Dean kijkt Ace aan. "En blijf dat onthouden"

"Ja ja, oh zo jaloerse jongen."

"Ha-ha", zegt Dean sarcastisch ."Shut up, ik kan tenminste dit doen." Dean leunt naar voren en zoent Ace op zijn lippen.

"Hmppf", komt er uit Ace die een rilling krijgt over zijn lichaam.

Dean stopt dan maar kijkt Ace van heel dichtbij aan. Hun lippen schelen maar 1 cm van elkaar.

"D..D.." Ace stem trilt een beejte.

Dean stopt niet en houd Ace bij zijn shirt vast. Ace houdt Deans rug vast. Ace zijn lippen zijn zacht en Dean krijgt het er warm van. Ace gaat boven op Dean liggen. Dean's wangen worden er rood van. Dan doet Ace Deans shirt omhoog. Tegelijk zoenen ze elkaar door. De hele kamer voelt warm aan. Opeens wordt er op de deur geklopt. Dean schrikt op en stopt waarmee ze bezig zijn. Dat had hij niet verwacht. Dean trekt zijn shirt naar beneden en staat op. Terwijl hij naar de deur loopt doet hij zijn haar goed. Ace doet hetzelfde als Dean. Dean opent de deur. Daar staat Anna voor de deur.