From Enemies To Lovers

Hoofdstuk 22

Dean gaat tot aan zijn schouders onder de deken liggen. Dat doet hij altijd, dat vind hij lekker. Ace gaat op zijn zij liggen zodat hij Dean aankijkt. Dean kijkt naar het plafond en frunnikt even aan zijn haar. Dean voelt een hand door zijn haren gaan. Dean kijkt Ace met een geruste blik aan. "Ace", zegt hij zacht. "Mag ik je vertellen over mijn ouders?"

Ace knikt. "Natuurlijk. "

Dean draait op zijn zij en kijkt hem aan. "Toen ik 7 was, gingen mijn ouders op een avond uit eten, met zijn tweeën", vertelt Dean op een zachte toon. "Mijn zus was toen 13." Ace knikt luisterend.

"Mijn ouders had een oppas geregeld voor ons, dat is nu mijn pleegmoeder", zegt Dean met een korte glimlach "Alles ging eerst prima, er was niets aan de hand. Mijn ouders gaven ons een kus voor ze vertrokken en vertelde ons dat we ons moesten gedragen." Dean begint steeds zachter te praten. "Later die avond moesten mijn zus en ik naar bed. We hadden onze ouders overgehaald om bij elkaar te logeren, dat deden we toen vaak. Dus zoals altijd bleven we stiekem met zijn tweeën wakker. Meestal bleven we wakker tot we onze ouders terug hoorde komen."

"Dus je pleegmoeder was je oppas?", zegt Ace verrast. "Wat gebeurde er toen?"

Dean knikt. "Op een gegeven moment ging de bel. Mijn zus en ik begonnen te giechelen want we waren de avond op gebleven tot onze ouders thuis kwamen, het voelde als een soort overwinning toen." Hij praat nog steeds zachtjes. "Dus mijn zus en ik gingen naar de slaapkamerdeur en keken door het kiertje dat we expres zo open hadden gelaten, maar tot onze verbazing waren het onze ouders niet. Het was een man in uniform, een agent."

Ace kan het niet laten maar om verder Deans haar te strelen.

"Het was moeilijk om de agent te horen en zien. De sirene stond namelijk aan op de achtergrond, maar wat we nog wel konden horen was 'Sorry, maar meneer en mevrouw --- zijn in een auto ongeluk terecht gekomen. Ze zijn met spoed naar het ziekenhuis gebracht," vertelde hij haar.

"Zo wat erg. En jij en je zus voelde zich rot niet waar?", zegt Ace voorzichtig.

Dean knikt. "Mijn zus deed de deur langzaam open van de slaapkamer van de oppas, of eigenlijk onze pleegmoeder nu, zag ons. Het duurde even voor het bij me binnenkwam, maar toen ik mijn zus daar in tranen zag staan....brak ik. Ze had een beangstigende blik op haar gezicht en de tranen stroomde over haar wangen. Dat was echt hartverscheurend", zegt Dean en kijkt even moeilijk. "Mijn pleegmoeder keek ons zorgelijk aan en zelfs de agent had een blik van schuld op zijn gezicht. We zijn direct naar het ziekenhuis gereden"

Ace kijkt verdrietig. "Man, Dean toch, dat is echt rot."

Dean kijkt Ace even aan en glimlacht, maar praat dan weer verder. "Toen we in het ziekenhuis aankwamen moesten we wachten in de wachtkamer. Zo veel als ik kon, probeerde ik mijn zus te helpen. Ik haalde drinken, ik vroeg een medewerker naar snoep voor haar, ik zorgde dat er zakdoekjes voor haar waren. Na een tijdje gewacht te hebben, kwam mijn pleegmoeder met een treurig gezicht en een zuster naast haar naar ons toe. Ze hebben het niet overleeft."

Ace knikt, maar weet niet wat hij moet zeggen. Het enige wat hij blijft doen is Deans haren te strelen.

"Mijn zus was er kapot van. Mijn pleegmoeder regelde alle volwassen dingen, terwijl ik zo veel mogelijk voor mijn zus probeerde te zorgen. 3 dagen later was de begrafenis. Natuurlijk kon ik niet stoppen met huilen al was de begrafenis erg mooi. Toen mijn zus en ik bij hun kist stonden, deed mijn zus iets wat ik nooit meer van mijn leven zal vergeten", zegt Dean nog zacht pratend. "Ze zei met tranen in haar ogen: 'Mama, papa, maken jullie je maar geen zorgen om ons. Ik zal voor Dean zorgen en hem beschermen voor alle slechte dingen. Ik zal snel groot worden voor hem en samen met hem een huis kopen zodra ik dat kan. Ik zal hem helpen met school en hem opvoeden zoals jullie dat zouden willen. Dus maken jullie je maar geen zorgen, alles komt goed. We houden van jullie.' vervolgens keek ze me aan met tranen in haar ogen en gaf ze me een knuffel. Sindsdien heeft ze zich aan die woorden gehouden."