'Bazen doğru sandıklarımız en büyük yanlışımız olur.'
——— 2020 Seul,Güney Kore
"Anne bu taşınma konusunda ciddi misin?" Annem bana bakmadan sadece başını sallayıp eşyaları yerleştirmeye devam etti.
Yaklaşık bir hafta önce babam ölmüştü bu yüzden büyükannemin yanına Meksikaya,Rosewell isimli bir kasabaya taşınıyorduk.
"Jongin! Çantanı topla artık,bir saat sonra yola çıkacağız." Annem abime ithafen konuştu ve elimde ki son elbiseyide valizine yerleştirdi.
Burada 3.sınıf tıp okuyan sıradan bir öğrenciydim.Annem stilist babam ise polisti,abim ise 2 yıldır son sınıf mimarlık okuyan bir öğrenci.
Seulden gitmeyi pek istediğim söylenemezdi çünkü buraya alışmıştım,ara sıra büyükannemin yanına Rosewelle gidiyorduk fakat en son 16 yaşımdayken gitmiştim,son hali hakkında pek bir bilgim yoktu.
İçeriye dalan Sooyoung ile hafifçe sıçradım. "Lisa gerçekten gidiyorsun,ben hâlâ kabul etmek istemiyorum." Açıkçası benimde pek kabul ettiğim söylenemezdi ama buna rağmen annem için pek belli etmiyordum.
"Üzülme aptal sık sık konuşacağız ve sen beni ziyarete geleceksin." Burunu çekip kafasını salladı ve bana sıkıca sarıldı.
"Lisa gidiyo- ah..hoşgeldin Sooyoung." Annem yanımıza gelip Sooyoung ile vedalaştı.
"Kendinize iyi bakın bayan Jung." Annem buruk bir tebessüm ile kafasını salladı.
"Jongin ile bavulları indiriyoruz,sizde seninkileri indirin aşağıda bekliyorum." Bavulları Sooyoung ile birlikte indirdik.Abim ve Sooyoung pek anlaşamadığı için abim direkt sürücü koltuğuna yerleşmişti.
Annem ise bagajı kapayıp sürücü koltuğuna oturdu.Ben ise son kez Sooyoung ile vedalaştıktan sonra kulaklığımı takarak koltuğa yerleştim.
Yeni hayatıma yeni bir adım atmıştım.
————— 2020 Meksika,Rosewell
"Lalisa! Tanrım ne kadar da büyümüşsün böyle." Büyükannem dolu gözleri ile bana sıkıca sarılmıştı.
Herkes sarıldıktan sonra büyükannem yalnız yaşadığı bu büyük evinde bize ait odaları göstermişti.
Odam büyük ve ferahtı.Camdan bir tavanı ahşap duvarları vardı,sevmiştim.
Hızlıca kıyafetlerimi yerleştirip yatağımın yanında duran küçük komidinin üstüne babam ile olan fotoğrafımı koydum.
Annemin çağırması ile aşağıya inmiştim.
"Sizinle burada olmak beni çok mutlu etti,yalnız yaşamaktan çok sıkılmıştım.Eve renk getirdiniz." Abim uzun zamandan sonra ilk kez gerçekten gülümsemişti.
"Büyükanne buraya gelmeyeli uzun zaman oldu,yemekten sonra Lisa ile birlikte biraz dışarı çıkacağız,sorun olmaz diye düşünüyorum?" Büyükannem hafifçe tedirgin olsa da başını salladı.
"Elbette Jongin,fakat bir şeyi eklemem gerekiyor.İki gün önce kasaba da bir cinayet işlendi.Katili hâlâ belli değil,sadece dikkatli olun." Abim pek umursamışa benzemiyordu sadece başını salladı.
"Pekala sen merak etme." Ardından birlikte evden çıkmıştık.
"Lisa sigara içmem gerek biraz uzaklaşalım." Dik dik baksamda kafamı salladım. "Bana da bir dal vereceksen olur." Sertçe bakıp hafifçe kafama vurmuştu.
"Aptal aptal konuşma." Siyah kısa saçlarımı elim ile düzeltip peşinden yürümeye devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
