11.BÖLÜM

1.2K 51 26
                                    

Bugün günlerden pazardı.Güzel bir sabahtı.Yatakta biraz tembellik yaptıktan sonra banyoya geçip rutin işlerimi hallettim.Saçlarımı topuz yapıp odama geri girdim.Boydan boya cam vardı odamdaki bir duvarda perdeyo çektim ve balkona açılan kapıyı açtım.Balkona çıkıp gerindim ardından iki elimi de parmaklıklara koydum ve manzaraya bakmaya başladım.Arasın evine baktığımda bahçedeki koltukta yattığını gördüm.Gözleri kapalıydı

-Günaydın.diye seslendim

Gözlerini açmayınca uyuduğunu anladım ve telefonumu alıp Arası aradım.Aras gözlerini açıp geri kapattı ve telefonu bulup açtı

-Efendim Deniz
-Dışarıda uyuduğuna inanamıyorum Aras ya.Bu soğukta dışarıda yatmakta neyin nesi

Dediğimde gözlerini açıp oturur pozisyona geldi.

-Deniz başım kazan gibi
-Etrafındaki şişelerden belli
-Sen

Deyip etrafına bakındı

-Yukarıya bak

Dediğimde balkona baktı.El salladım.O da elini kaldırdı.

-Hadi oyalanma gir içeri donacaksın yoksa
-Tamam
-Uyanınca gel istersen beraber kahvaltı yaparız
-Gerek yok sen yap görüşürüz

Deyip telefonu kapattı.Ardından bana hiç bakmadan evine girdi.

-Sana üzülende kabahat zaten.Neyime ki benim ben kimim de sana üzülüyorum kıyamıyorum zaten

Diye söylendim.Çarşamba günü gece beraber oturup saatlerce sohbet etmiştik Perşembe beraber işe gittik yine iyiydik sonra adama cuma tekrar bir şeyler olmaya başladı aynı soğukluk cumartesi de devam etti.Bir gün bakıyorum iyi bana yakın sonra bir bakıyorum aramıza buz dağları girmiş.Arasın dengesizliği beni de dengesiz yaptı.İyi olduğunda kendimi tutamayıp ben de iyi davranıyorum sonra bana soğuk davranınca sinirleniyorum ve aldıgım karatlar aklıma gelip ben de uzak duruyorum.

Yine sinirlendiğimle kalıp içeriye girdim.Odamı toparladıktan sonra aşağıya indim kendime güzel bir kahvaltı hazırladım.Kahvaltımı yaptıktan sonra çayımı alıp koltuğuma geçtim ve televizyon izlemeye başladım o sırada Şafak aradı.

-Efendim canım
-Napıyorsun
-Oturuyorum
-Kuaföre gitmeyecek misin saat 12 oldu
-Yok hayır gitmeyeceğim
-Neden
-Canım istemiyor
-Sen bilirsin.Akşam geliyorsun değil mi
-Emin değilim
-Gelmen lazım
-Neden
-Çünkü sana bir haber vereceğim
-Ne haberi
-Akşam söyleyeceğim dedim ya Deniz
-Aman tamam geleceğim sormuyorum da
-Senin yine neye canın sıkıldı söyle bakayım
-Neye olacak Arasa.Bir iyi bir kötü.Az önce gece içip sızdığını fark ettim arayıp uyandırdım biraz daha uyu beraber kahvaltı yapalım dedim gerek yok sen yap deyip suratıma kapattı.Delireceğim Şafak ya.Dengesizlikte sînır tanımıyor benim de dengemi bozuyor
-Sakin ol kuzum sakin.Farkındayım Aras biraz değişti.Zor bir dönemden geçiyor gibi ama bilmiyorum.Cemle de konuşuruz belki o bir şey biliyordur
-İstemiyorum Şafak.Ne yaparsa yapsın artık ondan uzak duracağım
-Emin misin
-Evet.Neyse boşver.Akşama beraber geçer miyiz
-Çok isterdim ama Ceme söz verdim.Kusura bakma
-Saçmalama problem değil.Orada gorüşürüz o zaman
-Gorüşürüz canım

Dedi ve kapattı Şafak.

Bugün hastanenin daveti vardı.Şu özel hastaneler arası yapılan yarışmanın sonucunu açıklayacaklar kazanıp kazanamadığımızı ve sıramızı söyleyecekler.Hastannenin bütün çalışanları orada olacak.

Çayımı içmeye devam ettim biraz daha televizyonda takıldıktan sonra üzerime yarım tayt ve bir bluz geçirdim.Ayakkabılarımı giydikten sonra hırkamı giydim önümü kapatıp şapkasını da kapattım.Bahçeye çıktım.Kum torbamı bahçenin ortasına getirdim ellerimi sardıktan sonra antrenmanıma başladım.Bütün hıncımı çikarıyordum bütün sinirimi atıyordum o torbaya vurdukça en sonunda ufak bir sinir çığlîgıyla beraber kum torbasına tekme attım.Kan ter içinde kalmıştım.Çimenlere attım kendimi ve sırt ustü yatıp gökyüzünü izlemeye başladım.Bir süre nefesimin düzene girmesini bekledim.Kendime gelince ayağa kalktım ve kum torbamı yerine götürdüm eve girip güzel bir duş aldıktan sonra bir şeyler atıstırdım biraz daha televizyonla oyalandıktan sonra saatin 5 olduğunu gördüm.Odama çıkıp giyinme odama girdim.Saçlarımı dalgalandırdım doğal şekilde.Ardından makyajımı yapmaya başladım...

YENİ UMUTLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin