Uzun zamandır hiç bir şey yapasım yok. En sevdiğim şeyi yazmayı bırakalı da çok oldu. Bu arada hayatımla ilgili tek iyi haberi vereyim size. 7. Senenin sonunda liseden
mezun oldum. Annem bir süre önce sen şu liseden bi mezun olsan kurban keseceğim diyordu. Şimdi de, "Kurbana param yok, tavuk keseriz, olmaz mı?" diyor. Ailede ki tek sorunlunun ben olmadığım düşüncesi beni bi nebze rahatlatmıştı böyle söyleyince. Fazla umursamadım. Bu arada babamın ülkemizde kaçak kalan, babamla ilişkimizi bozan(gerçi şerefsizlik babamın kanında varmış) sevgilisi yarın ülkesine dönüyor. Aylarca mutsuz olmamın sebeplerinden biri de buydu. Babam ortamı için beni satmıştı. Kime söylesem boşver, takma, görüşme diyorlardı. Bense onlara Ya baya yardımcı oldunuz aq bakışımı atıp gözlerimi deviriyordum.Sonuçta bana yanlış yapan babam. Kendinden 20 yaş küçük sevgiliyi bulunca kızını sattı resmen. Önce bizi evimizden çıkardı, sonra da kızı bizim büyüdüğümüz eve soktu. Bi yığın ahlaksızlık var da şimdi oralara hiç girip tekrar canımı sıkmayacağım. En son babamla görüşmeyi kesmem de sırf esrar içmelerine laf ediyorum diye beni evden göndermesi oldu. Arkadaşlarını eve toplayıp hep beraber ot içiyorlardı ve babam annemle evliyken alkol bile içmezdi. İnsanı ortamı değiştirebiliyormuş demek ki. Babamın kanında varmış kötülük ama kız da onu bozdu bu bir gerçek. Babamın böyle şerefsiz bir insan olması ve annemin peşinde dolaşan adam görünümlü orospu çocukları beni erkeklerden soğuttu.
21 yaşındayım. Bu zamana kadar sevgili yapmadım. Belli bi yaştan sonra da daha kötü oluyor bu durum. Daha seçici oluyorsun. İnsanlara güvenmek ne zor ya. Bilmiyorum ilerde ne olacak.
Küçükken filan hep erken evlenirim diye düşünürdüm. Şimdiyse 30uma gelmeden biriyle evlenirsem yine iyi kafasındayım. Hayır sorsan evlenmek istemiyorum ama evlenmezsem ne yapacağım boş boş diye düşünüyorum. İnstagramda evlendiğini gördüğüm herkesi engelliyorum. Güzel kızları engellediğim gibi. Evet sanırım psikolojim bozuk ama karakterimin bozuk olmasından iyidir. O kadar salak insanlar var ki, instagram profillerine aptal aptal şeyler yazıyorlar.
Yok babasının kızı, sevgilisinin canı, ebubekir sıddıkın annesi bilmem ne. Babasının kızı ne anasını satayım? Biz onun bunun çocuğu muyuz beyin yoksunu amip? Biz de annemizin babamızın çocuğuyuz. Utanmasalar veletlerinin rahme düştüğü tarihi bile yazacaklar oraya. Hay Allahım ya. Ben nasıl evlenicem? Hadi onu geçtim birine nasıl güvenip omu hayatıma alacağım ilk aşama bu. Hadi aldım diyelim, düşünsene senelerce berabersin seni aldatıyor bir şey oluyor ve ayrılıyorsun. Senelerine yazık, vakit kaybı yani. Bir de 15 yaşında değilim ki kimseyle vakit kaybedemem. Tam benim gibi birini buldum mu uzatmadan evlenmem ve asla boşanmamam lazım. Ama bunun garantisi yok işte.
Bu arada dini açıdan düşünmüyorum sadece bu olayı yanlış anlaşılmasın. Rahat bir aile ortamım var. Ama ne bileyim ben şahsen ilkimi kocamla yaşamak isterim. Takılmalık bir kız değilim çünkü. Ama bazen de düşünmüyor değilim. "Ulan Tilki kendini 30 yaşına kadar koruyacaksın sonra bi bakıcan kocanın pipişi 10 cm." Allah korusun düşman başına yemin ediyorum. Her erkek aldatırmış gibi geliyor bana. Etrafımda o kadar çok şahit oldum ki bu olaya. İlişkilerden uzak durmam, erkeklere güvenmemem bence çok normal. Yani çünkü aldatmak illaki yatakta olmaz bilirsiniz.
Her neyse bu arada söylemeyi unuttum ablam 10 yıllık sevgilisinden 1 ay önce filan ayrıldı. Senelerdir ona "ayrıl artık bak senle evlenmiyor, ulan ailesi ile bile tanıştırmadı. Seninle gezmeyi tozmayı, karı koca gibi takılmayı biliyor ama iş evlenmeye gelince kaçıyor." diye söylendik durduk annemle. Ama ablam ezik olduğu için bizi dinlemiyor, sevgilisi ne isterse ona tamam diyordu. Havlamayı filan da öğretmişti hatta ablama, uysal cins köpek olduğu için ablam :) İşte en son sevgilisi buna "yine mi senin aklına girdiler. Ne evlilik meraklısı çıktın. Senin evlilik sorumluluğu alabileceğini düşünmüyorum, benim daha planlarım var 5 sene daha evlilik düşünmüyorum sıkıldım artık." Gibisinden şeyler söyleyerek ayrıldı ablamdan. Ulan herif 30una geldi. Ablamın 30una 5 sene kaldı. İsterseniz 45 de evlenin diye beynini patlatasım geldi ama bir şey demedim. Ayrılmaları iyi oldu ama yine de bu lafları benim bile canımı böyle sıkmışken ablamı daha kötü bi duruma soktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanırım Deliyim(Günlük)
Humor"Yalnız, umutsuz, mutsuz ve çoğu zaman şanssız. Her şeye rağmen işin makarasında, acılarını, rezilliklerini gülerek anlatan bir genç kız." Hoş olmasa da ben insanların günlüklerin okumayı çok severim. Bir çok kez gizli gizli okumuşluğum da vad. Pek...