Wicked Games( Μεταφραση στα Ελληνικα)

Να Είσαι Αισιόδοξος

Έφτιαχνα το συνηθισμένο πρωινό του Zayn, βρώμη με φρυγανιές και χυμό πορτοκάλι. Έπρεπε να πάει στο στούντιο στις 8 σήμερα το πρωί. Ευχαριστώ Θεέ μου! Είναι στο μπάνιο εδώ και λίγη ώρα. Δεν μπήκα καν στον κόπο να  να κάνω μπάνιο πριν από αυτόν.

Εννοείτε πως φορούσα ακόμα πιτζάμες. Πιτζάμες εννοούσα τα εσώρουχα μου και το μπλουζάκι του Zayn με τον Bob Marley. Τον άκουσα να τρέχει κάτω και αμέσως στριφογύρισα τα μάτια μου. 

"Καλημέρα..." Μου χαμογέλασε, φιλώντας το πίσω μέρος του λαιμού μου. "Ήσουν καταπληκτική εχθές το βράδυ το ξέρεις αυτό, σωστά;"

Έκατσε στο τραπέζι.

"Το πρωινό σου."  Είπα φοβισμένη.

"Ευχαριστώ. Αλλά όπως είπα... δεν ήσουν όπως συνήθως."

Ευχαριστώ για το 'κομπλιμέντο'.

"Ήταν διαφορετικά." Χαμογέλασε ειρωνικά. "Καλύτερα."

Κούνησα το κεφάλι μου, ακουμπώντας τον πάγκο της κουζίνας. Η πλάτη μου γυρισμένη προς αυτόν.

"Όλα εντάξει μωρό μου;" Με ρώτησε. 

Δεν απάντησα προσπαθώντας να πολεμήσω τα δάκρυα. Ποτέ δεν έχω κλάψει μπροστά του. Μαντεύω πως αυτή είναι μία από τις πρωινές μου καταρρεύσεις.

"Arielle?" Σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά μου. "Είναι κάτι που είπα;"

Ναι, είναι κάτι που είπες και έκανες.

"'Όχι." Συγκεντρώθηκα.

"Τότε τι είναι;" Μετακίνησε τα χέρια μου από το πρόσωπο μου και τα κράτησε. "Πες μου."

"Τίποτα." Έβηξα. 

"Μωρό μου," Με κοίταξε στα μάτια. "Τι έγινε;"

"Είπα, τίποτα."

"Κανένας δεν κλαίει χωρίς λόγο."

"Συγνώμη, Zayn." 'Έκλαψα. "Δεν θέλω να αργήσεις."

Απομακρύνθηκα από αυτόν και ανέβηκα πάνω. Πριν ανέβω, με έπιασε από τον καρπό.

"Δεν φεύγω αν δεν μου πεις τι έγινε."

Ξέσπασα σε κλάματα, χώνοντας το πρόσωπο μου στο μπλουζάκι του.

"Εϊ, εϊ," Σήκωσε το πηγούνι μου. "Μην κλαις. Μισώ να σε βλέπω έτσι."

Οπωσδήποτε. Μισεί να με βλέπει δυστυχισμένη και ευάλωτη.

"Πρέπει να φύγεις." Τράβηξα το πηγούνι μου μακριά.

"Έχεις σχέδια για σήμερα;" Με ρώτησε, ανήσυχος.

"Όχι." Είπα.