6

974 78 28
                                    

Drithërimat e erës së ftohtë i depërtuan deri në rrashtë një herë që dolën nga makina.
Edi mbylli portën e ksaj të fundit, i dha dorën shokut të tijë Duke e falenderuar për gjithcka.
“Ma bëj halla” i rrahu shpatullën e majtë.
“Do më qerasësh me një birrë për të la borxhin.” Shkeli syrin Ilav.
“Birra është haram. Un thash ma bëj hallall jo haram.” Qeshi  ndërkoh e korigjonte Shokun e tij.

“Shishe dhallë pra. Shko shko…shko se bën ftohtë. Natën vlla. Natën edhe ti Erves.” Urojë ndërkoh Ilav duke mbyllur xhamin e makinës.

Një herë që e pa’ Shokun e tijë të ikë u Afrua afër vajzës, e vështrunte me vëmëndje nën lojën e hijeve të rugës  që e vishnin duke përkëdhelur bukurinë e saje...
“Ke ftohtë?”

Kjo e Fundit po dridhej si nga ftohti si nga emocionet e forta që po përjetonte në kthimin drejtë hyrjes së shtëpisë
Si do e prisnin vallë ata të shtëpisë? c’far do mendonin ?
Do e gjykonin si kishin bërë njerzit e saja ?
Pse duhet të ndodhte e gjitha kjo ?
Pse duhej të krijohej e gjitha kjo situatë e sikletshme gati e turpshme?!

“Erves” ishte zëri i Edit ai që e shkundi nga mendimet.

“A Jo...jo….jo. pak.” U përgjigj menjëherë.
Ndjeu duart e ngrohta të Edit që i mbuluan shpatullat e dridhura më pas u la të zhytej në përqafimin e tijë e mallëngjyer.

“Më ke munguar jasht mase shum e di…” i ledhatoji flokët ndërkoh e mbante nën shtrëngimin e tijë .
“Eja të hym mbrenda.” E ftoi Duke u drejtuar për mbrenda në shtëpi.
“Je bërë si kub akulli.”
Hapi portën e hekurt e vazhduan përgjat oborrit drejtë e në shtëpi ku sapo hynë mbrenda u ndez drita e verandit të madh.
“O u qaftë nëna për ju se na lat sgjuar që në sabah.” Përplasi dorën në prehër gruaja e moshuar që u ngrit menjëherë nga divani ku qëndronte në heshtje.

“Tobe….!” U tremb nga e papritura.
“Moj nënë çbën zgjuar si dënu se na trembe !?” vazhdojë t’a pyesë gjys i shqetësuar kashtis me një të trembur të çuditur.

“po çbëni ju që skujtohni të na merrni në telefon? Aq e vështirë është të na lajmëroni a do vini  a s’do vini…ca do bëni si do bëni…po lajmëron njeriu more. Përgjigjet ne telefon. PSE nuk përgjigjeni në telefon një herë se mbeta ty fol me Vodafonin !? Jallah...”  u shfry gruaja e gjorë.

“më është fikur telefoni moj nënë.
Po pse shqetësohesh ti ? Të thash që do shkoj t’a mar e do vi. E ja e mora e erdha .. zgjuar ke qëndruar deri tani t’i ? ” 

Kaq adelajda1 s'kam pazienzzzzzz me shkruuuu. Më falet se koronavis

Pse Ty ?Where stories live. Discover now