Küçücük bir organın bunca ağırlığı taşıyabilmesi mucize olmalı. Dayanamayıp gözyaşlarını salıverirse şaşırmayın sakın. Çünkü kalp hep içine atar. Susar. Ağzından tek kelime çıkmaz. Konuşması için gözlerinin içine bakarken yüzünü eğer ve acısını sessizlikle paylaşır. Onun tek sığındığı omuz bağıra bağıra susan sessizliğidir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben'den
No FicciónBu bir kurgu değildir. Sadece içimden gelerek kenara köşeye yazdığım birkaç cümlemi bırakmak istedim. Ne kadar doğru bir karar bilemiyorum.
